Morgunblaðið - 05.06.2005, Side 8

8 | 5.6.2005
A
nna Dóra Hermannsdóttir jógakennari og Örn Arngrímsson höfuð-
beina- og spjaldhryggjarþerapisti hafa hreiðrað um sig í hrikalegu og
fögru umhverfi Skíðadals á Tröllaskaga. Þar reka þau gistiheimili og
ferðaþjónustu, nánar tiltekið á Klængshóli, sem er ættarjörð Önnu
Dóru. Á Klængshóli er gisting fyrir ellefu manns, en líka er hægt að tjalda við bæjar-
lækinn sem rennur í gegnum hlaðið.
„Foreldrar mínir bjuggu hér fjárbúi alla sína tíð og þegar þau féllu frá ákváðum
við að kaupa jörðina. Klængshóll er innsti bær í Skíðadal, hér er því friðsælt og eng-
in gegnumferð. Hér fæddist ég og ólst upp. Svo fannst mér ég þurfa að fara burtu,
eins og gengur. Ég þvældist um veröldina og vann og nam í 21 ár, en var reyndar
leiðsögumaður og landvörður á hálendinu á sumrin, oftast nær. Þegar ég kom hing-
að aftur, skildi ég að Skíðadalur var draumastaðurinn,“ segir Anna
Dóra.
Jökull Bergmann fjallaleiðsögumaður, sonur Önnu Dóru, byrj-
aði að koma með hópa í skíðaferðir norður á Tröllaskaga vorið
1999 og síðan þá hafa fleiri leiðsögumenn áttað sig á því hversu
mikla möguleika svæðið hefur til fjallaskíðamennsku, að hennar
sögn. Hóparnir koma frá Frakklandi, Ítalíu og Bretlandi og gista á
Klængshóli. „Við bjóðum þeim upp á íslenskan mat úr íslensku hráefni, mönnum
finnst þeir bara vera í fjallaskála og skemmta sér rosalega vel. Það eru fyrst og
fremst Frakkar sem koma hingað og fljótlega fór ferðaskrifstofan sem flytur hópana
fram á að fá að koma með fólk á sumrin líka. Við ákváðum að gefa því séns í hitteð-
fyrra og prófa að vera hérna yfir sumartímann. Þegar maður var búinn að vera eitt
sumar og byrjaður að rækta sitt eigið grænmeti, ganga um, safna jurtum og fara með
fólk í gönguferðir, varð bara ekki aftur snúið. Umhverfið er æðislegt og gefur manni
mikla orku. Þetta var því ekki ákveðið fyrirfram, heldur gerðist sjálfkrafa. Við lög-
uðum til í húsinu og gerðum það aðgengilegra, söfnuðum saman gömlu dóti, keypt-
um góð rúm og góða, stóra eldavél. Það var í raun það eina sem við lögðum upp
með,“ segir hún.
Bara notalegt að lokast af | Svo vatt sumardvölin upp á sig og nú er svo komið að
Anna Dóra og Örn búa á Klængshóli allt árið. „Það gengur vel með góðum bíl. Vet-
urnir eru miklu snjóléttari nú en áður fyrr og þó að við lokumst af eina og eina viku
er það bara notalegt. Við erum 22 kílómetra frá Dalvík og 60 kílómetra frá Akur-
eyri, sem er ekki mjög langt, þótt fólki finnist við búa mjög afskekkt. Vegurinn end-
ar hér, kannski ýtir það undir þessa tilfinningu. Við höfum gætt þess að varðveita
það sem er upprunalegt og höfum ekki hróflað við gömlum bæjarrústum, eða
bæjarlæknum sem maður þarf að fara yfir til þess að komast inn í húsið. Fólki finnst
það greinilega æðislegt, enda er það farið að setjast hérna við lækinn og hugleiða og
vera eitt með sjálfu sér, tek ég eftir.“ Anna Dóra notar jurtir úr fjallinu við matar-
gerðina og sem mest af lífrænt ræktuðu hráefni. „Reyndar hef ég verið með nefið of-
an í jörðinni síðan ég var krakki. Fjöllin hér eru mjög gróin og ég nýti til að mynda
fjallagrös, vallhumal og aðalbláberjalyng. Í vor tók ég upp nýjar fíflarætur í stórum
stíl og gaf gestunum í salat. Síðan er á döfinni að smíða gróðurhús og þá get ég rækt-
að meira af framandi tegundum,“ segir hún.
Anna Dóra og Örn bjóða líka upp á leiðsögn um Skíðadal, til dæmis grasaferðir
og eyðibýlagöngur. „Íslendingar eru sólgnir í sagnir úr fortíðinni, enda erum við
dramatísk þjóð,“ segir hún ennfremur. „Inn í ferðirnar eru fléttaðar sögur af huldu-
fólki og tröllum og kynlegum fyrirbærum og sögur af horfnum kynslóðum sem
bjuggu hér við erfiðar aðstæður. Rústirnar í dalnum eru vel varðveittar og hægt er
að sjá fallegar hleðslur. Ég nota tækni sem kallast umhverfistúlkun
í minni leiðsögn, hún byggist þar af leiðandi ekki á þurri upptaln-
ingu. Fólk getur allt eins átt von á því að mega fara úr skóm og
sokkum og stinga tánum í næstu lind. Þannig skynjar maður hvað
náttúran er að segja. Í grasaferðunum eru mismunandi tegundir
jurta skoðaðar, sagt frá lækningamætti þeirra og fleira. Einnig at-
hugum við jurtir sem hægt er að nota sem te og krydd og tölum um
á hvaða árstíma er best að tína þær, hvaða plöntuhluta þarf að nýta og svo fram-
vegis. Svo endum við ferðina gjarnan á því að búa til seyði í eldhúsinu hjá mér og
smakka. Ég segi líka frá því hvaða jurtum er hægt að blanda saman, svo þær komi
sem best út, bæði sem krydd og te. Fólk er alltaf að verða áhugasamara um náttúr-
una og umhverfið, við erum að færast nær upprunanum, þrátt fyrir allt,“ segir Anna
Dóra.
Þá mánuði sem þau sinna ekki ferðaþjónustu vinna Anna Dóra og Örn í nær-
liggjandi byggðum. „Ég kenni á Akureyri og Dalvík, til dæmis eldri borgurum,
meðgöngujóga, byrjendanámskeið og námskeið fyrir unglinga. Ég flétta líka jóga og
hugleiðslu inn í ferðirnar hér á Klængshóli og finn að forvitni fólks fer vaxandi. Örn
er með stofu á Dalvík og tekur líka á móti fólki hér, sem mörgum þykir spennandi.“
Á döfinni eru námskeið á Klængshóli og verður vonandi af þeim í sumar, að
hennar sögn. Einnig er í smíðum heimasíða, www.skidadalur.is. „Námskeiðin eru
fyrir konur og verða jógatengd. Ætlunin er að við köfum aðeins inn í okkur sjálfar
og gáum að því hvað er fyrir innan skelina, til þess notum við bæði jóga og höfuð-
beina- og spjaldhryggjarmeðferð, gönguferðir úti í náttúrunni, hugleiðslu og fleira.
Framhaldið förum við í litlum skrefum, annað væri ekki í stíl við það sem við erum
að gera hérna. Mér finnst fólk átta sig sífellt betur á samhengi hlutanna og tengslum
okkar við náttúruna. Þetta er frábær staður og ég er rosalega glöð yfir því að hafa
snúið heim aftur,“ segir Anna Dóra Hermannsdóttir. | helga@mbl.is
SKÍÐADALUR ER DRAUMASTAÐURINN
Örn og Anna
Dóra á leið frá
Gloppuvatni.
„Íslendingar eru
sólgnir í sagnir úr
fortíðinni, við erum
svo dramatísk þjóð.“