Morgunblaðið - 05.06.2005, Blaðsíða 42

42 | 5.6.2005
jaðarsport
Miðað við þann mikla fjölda sem nú leggur stund á kajaksiglingar er í raunálitamál hvort íþróttin teljist lengur vera jaðarsport, segja má að kajaksigl-ingar séu að færast af jaðrinum og nálgist miðjuna og „meginstrauminn“.
Siglingar á straumbátum niður háa fossa eða illúðlegar flúðir eru æsispennandi og
um það efast enginn sem skoðar myndir frá slíkum leiðöngrum. En hvað um sjóbát-
ana? Nánast allar þær myndir sem sjást frá sjókajakferðum virðast annaðhvort teknar
í landi eða í logni og því mætti álykta að sjóbátamenn fari ekki á sjó ef vind hreyfir eða
sjórinn gárast. Það er þó alls ekki svo að sjóbátamenn rói ekki nema í logni; skortur á
spennandi myndum úr sjókajakferðum er vegna þess að þegar sjórinn verður úfinn
og gamanið kárnar virðast fáir hafa ráðrúm eða rænu á að smella af myndum.
Þeir sem ferðast á sjókajak komast á staði sem öðrum eru nánast ófærir. Þeir geta
rennt sér upp að sjávarbjörgum, róið inn í hella og komist upp á eyjar og sker sem
flestum eru ófær. Enginn kemst heldur nær sjófuglum en maður á kajak. En þó að
siglingar á sjókajak geti verið afslappandi og áhyggjulaus íþrótt í sumarstillum eru
þær langt frá því að vera hættulausar og fyrir byrjendur er mikilvægt að fara á nám-
skeið eða hefja ferilinn með tryggri leiðsögn vans ræðara.
Auk sjókajaksins er nauðsynlegt að eignast svuntu, sem lokar mannopinu á bátn-
um, björgunarvesti og sjóstakk. Hér skal fullyrt að með sæmilegri útsjónarsemi geti
menn komið sér upp slíkum græjum fyrir um 100.000 krónur en þá verður líka að
kaupa notaðan plastbát en ekki trefjabát sem eru talsvert dýrari.
Hættulegir straumar undir árbakka
Siglingar á straumkajak eru af allt öðrum toga og þar blasa hætturnar oftar við en á
sjókajak. Straumkajakróður er þó ekki hættulegur ef menn þekkja sín takmörk, eru
vel búnir og hafa félaga á bakkanum sem er tilbúinn til að veita aðstoð. Mesta hættan
steðjar að byrjendum og illa búnum. Jón Skírnir Ágústsson hefur róið straumkajak í
fimm ár og sífellt fært sig upp á skaftið. „Til að byrja með var þetta bara spennandi og
gaman, ég var að prófa eitthvað sem frekar fáir höfðu reynt. Núna snýst þetta meira
um að finna nýjar ár sem hægt er að sigla og líka að ferðast um landið. Svo er þetta
bara svo skemmtilegt,“ segir hann, spurður um hvað sé svona gaman við að þeytast
niður flúðir og fram af fossum.
Á þeim hátt í 30 árum sem straumkajakróður hefur verið stundaður hér á landi
hefur orðið eitt banaslys, í Ölfusá. Ekki hafa orðið önnur alvarleg slys innanlands.
Í ölduróti, flúðum og fossum
Jón Skírnir Ágústsson á
fullri ferð í Þverá við
austanverðan Eyjafjörð.
Fimm stjörnu ræðarinn og kajakleið-
sögumaðurinn Þorsteinn Sigurlaugsson frá
Stykkishólmi á góðri stundu. Athugið að
hann er á sjókajak.