Morgunblaðið - 05.06.2005, Side 12

12 | 5.6.2005
Þ
að er miðvikudagur og við erum á The Laundromat Café við Elme-
gade í Kaupmannahöfn, hvar annars staðar? Kaffihúsið er nýjasta
hugmyndasmíð þúsundþjalasmiðsins Friðriks Weisshappel og hefur
slegið margfalt í gegn í Kaupmannahöfn og víðar. Íslenska er töluð í hverju
horni staðarins en í fjarska syngja eldrauðar þvottavélarnar sem kaffihúsið
kennir nafn sitt við. Hér er hægt að drekka kaffi og skoða gamlar bækur úr
bókasafninu á meðan óhreina tauið snýst í vélunum. Matarilmurinn liggur í
loftinu og gefur öllu hinn eina sanna mömmukeim.
Í húsinu var áður eins konar útgáfa af amerískum „diner“, steikarbrælan
lá eins og mara yfir plastmublunum og fáir höfðu áhuga á að koma inn til að
hafa það „dejligt“. Þar til dag einn að Friðrik gekk inn á staðinn spurði eig-
andann einfaldlega: „Are you going to own this place till you die?“ (Ætlar
þú að eiga þennan stað til dauðadags?)
„Honum var sagt að staðurinn væri til sölu, hjólin fóru að snúast og við fé-
lagarnir duttum inn hver á eftir öðrum,“ segir Ingvi Steinar Ólafsson,
rekstrarstjóri staðarins. „Við erum í raun fjórir, gamlir vinir sem hittumst fyr-
ir tilviljun í Kaupmannahöfn og stofnuðum The Laundromat Café. Eiginlega var ég
að elta ástina og villtist á eftir henni hingað,“ bætir Ingvi við og sver sig um leið í hóp
hinna ástföngnu meðeigenda sinna, Friðriks Weisshappel, Brynjólfs Garðarssonar og
Þóris Bergssonar en þeir tveir síðarnefndu ráða lögum og lofum í eldhúsi staðarins.
Forsætisráðherra í kaffi? | Það tók strákana þrjá mánuði að umbreyta staðnum og gefa
honum þann karakter sem hann hefur í dag. Plastið fékk að fjúka fyrir viðarinnrétt-
ingum og svo hlýtur rauður að vera í uppáhaldi; sóf-
arnir eru rauðir, gluggapóstarnir, ljósin og meira að
segja þvottavélarnar! Þetta er vel hannað afdrep í stór-
borg og svipar mjög til veitingahúsanna Kaupfélagsins
og Gráa kattarins sem Friðrik Weisshappel hannaði á
sínum tíma. Á þessum þremur vinnumánuðum ráku
margir inn nefið til að kíkja á framkvæmdirnar og
þannig spurðist fréttin af þvottakaffihúsinu fljótt út. Á
opnunardaginn, 19. ágúst í fyrra, varð uppi fótur og fit
– húsfyllir varð á innan við fjörutíu mínútum og að lok-
um var ekki deigur dropi eftir á barnum! Einn mætti
með tvo svarta ruslapoka af óhreinum þvotti og var
kominn að langan veg, alla leiðina frá Hróarskeldu, til
að prófa vélarnar á Elmegade. Síðan hefur The
Laundromat Café verið í stöðugri sókn og annar hver
náungi í borginni þekkir nafnið. „Hvar er Laundromat
Café?“ spyr áttavilltur blaðamaður og strax vísar ein-
hver veginn.
Fyrstu vikuna fjölluðu nær allir ljósvakamiðlar Dan-
merkur um kaffihúsið; prentmiðlar, útvarp og sjónvarp.
Enn fleiri hafa bæst við síðan, enda vilja allir fjalla um
smellinn, kaffihúsið þar sem gestir geta þvegið af sér
fötin á meðan slappað er af yfir kaffibolla. Strákarnir
láta þetta ekki stíga sér til höfuðs. „Bestu meðmælin
eru gestirnir sem koma aftur og aftur,“ segir Ingvi snöggt. Eru þá íslensku strákarnir
þeir allra vinsælustu í Köben? „Já, örugglega og sérstaklega hjá kvenfólkinu,“ hvíslar
Ingvi Steinar og vísar í hreinlegar dömurnar sem sötra kaffið sitt og lesa blöðin á
meðan þvottavélarnar kurra í kór. Danski forsætisráðherrann fjallaði líka um staðinn
í ræðu við opnun Norðurlandaráðs og hann kíkir án efa fljótlega í kaffi!
Íslenska mafían | Nú vildu allir The Laundromat Café kveðið hafa. Heyrst hefur að
margir Danir hafi gengið með hugmyndina að þvottakaffi í maganum áður en Íslend-
ingarnir framkvæmdu hana. Það skyldi engan undra að vinsælt sport í Danmörku sé
að líta við og kíkja á herlegheitin. „Fólki finnst við vera svolítið spes og hér í hverfinu
erum við kallaðir íslenska mafían,“ segir Ingvi glottandi. Á dögunum fréttist að Ís-
lendingar hefðu keypt Magasin du Nord og spurðu grannarnir sig þá auðvitað hvort
mafían hefði verið þar að verki ...
„Fólk hefur tekið þessu fyrsta skrefi okkar mjög vel og vonandi getum við fé-
lagarnir unnið nánar með hugmyndina,“ segir hann. Mottóið er að vera í nánum
tengslum við umhverfið og leita ekki út fyrir það eftir aðföngum. Til dæmis er kaffið
keypt af kaffikarlinum á horninu og bækurnar í bókasafninu við barinn koma frá
bóksalanum á móti. Gestir geta tekið sér bók í hönd og lesið yfir kaffisopa og líka
keypt bækurnar. Það eru ekki bara ódýrir læknarómanar heldur margt fleira, Nýja
testamentið til dæmis. Dömurnar sem dilla sér í takt við tónlistina eru íslenska sveita-
stúlkan Salka Valka og franska gyðjan Simone de Beauvoir. Þær horfa á okkur í anda
ásamt púðruðu dramadrottningunum Danielle Steel og Barbara Cartland. Allt er
þetta hluti af hugmyndinni í kringum staðinn og kannski bara upphafið að enn
stærra ævintýri? Strákurinn andspænis mér segir eins og til að setja punktinn yfir i-ið:
„Gamla klisjan blífur hér sem annars staðar; hver uppsker eins og hann sáir.“
Elmegade svipar í raun til 101 Reykjavíkur, hér þekkjast allir og veifa inn um
gluggana er þeir svífa framhjá á hjólunum. Þetta hverfi er ein stór klíka og nokkuð
nýjungagjarnt. Hér ægir saman ólíkum straumum; indverskum, spænskum, jap-
önskum og ítölskum veitingastöðum, kaffihúsum, börum, tehúsum, fatabúðum og
síðast en ekki síst allra þjóða kvikindum. Alþjóðlegur menningarkokkteill á ekki
nema 2–300 metra radíus og hér hefur íslenska mafían hreiðrað um sig í langbest
staðsetta húsnæðinu, að mati blaðamanns …
Barstólarnir eru klæddir íslenskum kýrhúðum en samt er þetta ekki íslenskt kaffi-
hús og hér er ekki hákarl og kæst skata á matseðlinum, síður en svo. Engu að síður er
staðurinn miðstöð Íslendinga sem eiga leið um bæinn og stemmningin er eftir því.
Rauðu þvottavélarnar mala áfram, taktfast, og klinkið syngur í rassvasanum. Kona
stingur 45 krónum dönskum inn í eina vélina, hendir óhreinum H&M-nærbuxum
inn og lætur sig síga niður í rauðan leðursófa. | osiris0904@hotmail.com
The Laundromat Café, Elmegade 15, 2200 Köbenhavn N, sími +3535 2672.
ALLIR VILDU LAUNDROMAT CAFÉ KVEÐIÐ HAFA
L
jó
sm
yn
di
r:
G
uð
rú
n
G
un
na
rs
dó
tt
ir
Mottóið er að vera í nánum tengslum við umhverfið og leita ekki út fyrir það eftir aðföngum
Ingvi Steinar Ólafsson,
rekstrarstjóri Laundromat
Café í Kaupmannahöfn.
Rautt ræður ríkjum
innanstokks í The
Laundromat Cafe.
Bókasafn fyrir
þá sem hafa
tímann fyrir sér.
Eftir Guðrúnu Gunnarsdóttur í París
Húsfyllir varð á innan við
fjörutíu mínútum og að
lokum var ekki deigur
dropi eftir á barnum