Morgunblaðið - 05.06.2005, Síða 41

S portklifur á Íslandi er e.t.v. virðuleg íþrótt miðað við grimmustu jaðar-íþróttir en engu að síður nær saga nútíma sportklifurs ekki nema um tvoáratugi aftur í tímann. Þó skal þess getið að frjálst klifur og fjallaklifur á sér
miklu lengri sögu.
Í Skútuvogi 1G er Klifurhúsið með margvíslegum þrautum fyrir klifrara sem
geta æft sig allt árið um kring – nokkuð sem ekki var hægt fyrir nokkrum árum
þegar einungis þurfti að reiða sig á sumrin fyrir útiklifur.
Hjalti Rafn Guðmundsson er rekstrarstjóri Klifurhússins og segir nokkuð á ann-
að hundrað manns hafa stunda sportið í vetur. Þetta eru klifrarar af báðum kynjum
sem hafa heillast af klifuríþróttinni. Í raun þarf ekki ýkja mikinn búnað til að klifra
innanhúss, en ef haldið er á klifursvæði utanhúss þarf aðeins að bæta við hann.
Sérhannað klifurbelti kostar 9 þúsund krónur og einnig þarf að eiga um 15–16 ör-
yggislása sem geta kostað í kringum 15 þúsund krónur. Þá er ótalin klifurlína sem
kostar 16 þúsund og léttir klifurskór sem kosta nokkur þúsund. Það eru því um 50
þúsund krónur sem græjurnar kosta en hins vegar geta tveir eða fleiri félagar keypt
dótið saman og sparað þannig verulegar fjárhæðir.
Ekki ofmeta eigin klifurgetu
En hvað með hætturnar? „Helstu hætturnar felast í því þegar menn læra grund-
vallaratriðin ekki nógu vel í byrjun,“ segir Hjalti. „Hættan á mistökum eykst þegar
menn ofmeta eigin getu og fara í of erfitt klifur.“
Nokkur klifursvæði eru í nágrenni Reykjavíkur s.s. í Stardal í Mosfellssveit og
Valshamri í Eilífsdal. Hjalti segir þó besta svæðið á Hnappavöllum í Öræfum en
þar hafa margar leiðir verið „boltaðar“ þ.e. að menn þurfa ekki að festa tryggingar
í hvert skipti sem klifrað er. Þá er hægt að klifra í ofanvaði sem félagi heldur við á
jörðu niðri. Detti maður í slíkri tryggingu verður fallið ekki hátt. „En ef sá sem
Gott að læra klifrið
vel frá byrjun
tryggir línuna að neðan er of kærulaus eykst hættan á slysi,“ bendir Hjalti á.
Hann segir svokallaða grjótglímu vera einföldustu gerð klifurs en þar er átt við
klifur í mjög lágu bergi eða jafnvel stöku stórgrýti og þá höfð dýna fyrir neðan.
Síðan er það sportklifur í boltuðum veggjum, annaðhvort með ofanvað eða línu
að neðan sem klifrarinn tryggir í boltana jafnóðum. Þá er ógetið hins svonefnda
dótaklifurs sem felst í því að klifrarinn hefur hvorki ofanvað né fasta bolta, held-
ur þarf að klifra upp með línuna, setja festingar í bergið og tryggja síðan línuna.
Allar þessar gerðir klifurs er hægt að stunda hér á landi.
Þeir sem ætla að byrja í klifri ættu að hafa samband við Klifurhúsið sem er
með námskeið og kíkja á heimasíðuna www.klifurhusid.is.
Hjalti Rafn tekur létt á því í
Klifurhúsinu. Nýjar leiðir eru
lagðar reglulega um veggina.
L
jó
sm
yn
d:
K
ri
st
in
n
In
gv
ar
ss
on