Morgunblaðið - 28.07.2005, Side 27

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. JÚLÍ 2005 27
UMRÆÐAN
FRÁ því 11. sept. 2001 höfum
við ítrekað kynnst „apocalypt-
ískum“ hryðjuverkum sem tengj-
ast hinum síðustu tímum í hugum
þeirra sem fremja þau. Sjálfsvígs-
fjöldamorðin í Tvíburaturnunum í
New York, Pentagon og Wash-
ington skelfdu okkur
fyrst, síðan hryðju-
verkin í Madrid og
nú síðast London.
Það er ekki tilviljun
að borgir á Vest-
urlöndum („sin ci-
ties“) eru leitaðar
uppi.
Konrad Raiser,
framkvæmdastjóri
Heimsráðs kirkna,
sem var hér á ferð
fyrir nokkrum árum,
hvatti mig til að
kynna Jürgen Molt-
mann fyrir löndum
mínum. Moltmann,
sem er einn af merk-
ustu guðfræðingum
20. aldarinnar, hefur
gert eftirfarandi at-
hugasemdir við fyrr-
nefnda atburði.
1. Menn geta orðið
morðingjar vegna
fjárhagsávinnings eða
vegna sannfæringar.
Sjálfsvígsmorðin eru
framin af sannfær-
ingu. Um er að ræða svo kallaða
íslamista, róttæk „demónísk“ öfl
innan múhameðstrúarinnar, sem
að öllu jöfnu eru friðsamleg trúar-
brögð. Íslamistar fremja grimmd-
arverk sín í þeirri trú að þeir séu
píslarvottar trúar sinnar og hafa
notið virðingar af nánustu klíkum
og fjölskyldum. Það á vonandi eftir
að breytast, því það getur ráðið
úrslitum um þessar hörmungar
sem nú ganga yfir heiminn.
2. Hvers konar sannfæring hvet-
ur þá til ódæðisverkanna? Áratug-
um saman hafa Bandaríkin verið
ásökuð af öfgahópum í íslömskum
borgum um að vera „hinn mikli
Satan“, og Vesturlönd að vera hið
spillta heimili hinna trúlausu,
vegna heimshyggju, efnishyggju,
kláms, upplausn fjölskyldna, eitur-
lyfjanotkunar, kvenfrelsis o.s.frv.
„Hinn mikli Satan“, er ekkert ann-
að en hinn „apocalyptíski“ óvinur
guðs. Sá sem veikir hann og nið-
urlægir er hliðhollur guði og
ávinnur sér vist í paradís.
3. Sú hugmynd að berjast með
guði í lokabaráttunni við óvini
guðs, sem er einkenni í viðhorfum
öfgafullra íslamista losar um allar
hömlur við að myrða fólk, ekki
endilega hina „háu og voldugu“,
eins og Livingstone borgarstjóri
Lundúna benti réttilega á, heldur
saklausa óbreytta borgara á leið til
vinnu. Þetta viðhorf magnar einnig
fíknina í valdið og gerir grimmd-
arverkið að „guðlegri þjónustu“.
Þegar íslamistarnir ganga til sinna
hryðjuverka telja þeir sig vera
sem guð að eyða hin-
um guðlausu. Og
vegna þess að þeir líta
á sig sem guðlega
böðla, þurfa þeir enga
réttlætingu á fjölda-
morðunum. Tilgangur
ógnarverkanna er að
ógna, ekkert annað.
4. Í fjórða lagi eru
grimmdarverk ísl-
amista ekki hryðju-
verk vegna kúgunar
eða hungurs. Þessir
hryðjuverkamenn
koma frá góðum fjöl-
skyldum í ríkum lönd-
um Mið-Austurlanda
eða eru jafnvel „bresk-
ir ríkisborgarar“. Þeir
koma ekki úr fátækra-
hverfum Afríku og As-
íu. Hvatann að illvirkj-
unum er að finna í
áður óþekktum ísl-
ömskum heims-
slitakenningum, hug-
myndum öfgafullra
Wahabíta frá 19. öld
og manndrápshefð
sem rekja má allt til 10. aldar.
Niðurstaðan af þessari skoðun
er sú að enginn átrúnaður getur
réttlætt þessi grimmdarverk.
Það er fáránlegt að segja að þau
beinist ekki gegn siðmenningunni
og það er jafn fáránlegt að gefa í
skyn að Bretar og Bandaríkja-
menn hafi uppskorið eins og þeir
sáðu! Getur það verið merki um
sterka trú að verða fjöldamorð-
ingi? Nei. Er þetta heims-
slitakenning í biblíulegum skiln-
ingi? Nei. Kenningar Biblíunnar
um hina síðustu tíma hafa ekkert
með þennan „apocalyptíska“ ter-
rórisma að gera.
Kenningar Biblíunnar halda von-
inni lifandi um trúfesti Guðs gagn-
vart allri sköpun sinni í ógnum
endatímans. Læknirinn Lúkas
áréttar það er hann segir: „En
þegar þetta tekur að koma fram,
þá réttið úr yður og lyftið upp
höfðum yðar, því að lausn yðar er í
nánd“. (Lúkas 21:28) Vonin deyr
síðast og allt siðmenntað fólk mun
halda áfram að líta upp og lifa.
Vonin deyr síðast
Ólafur Oddur Jónsson
fjallar um hryðjuverk
Ólafur Oddur
Jónsson
’KenningarBiblíunnar
halda voninni
lifandi um trú-
festi Guðs gagn-
vart allri sköpun
sinni í ógnum
endatímans.‘
Höfundur er sóknarprestur í
Keflavík, stundakennari við HÍ.
Afleysingafólk vantar til að bera út Morgunblaðið
í flestum hverfum höfuðborgarsvæðisins.
Umsækjendur þurfa að geta hafið störf sem fyrst.
Ef þú hefur áhuga á að fá greitt fyrir að byrja
daginn á léttum göngutúr í hverfinu þínu
í sumar hafðu þá samband
við áskriftardeild Morgunblaðsins í síma 569 1122.
Vantar þig aukavinnu?
Fáðu borgað fyrir hressandi
göngutúr á morgnana!
FYRIR nokkrum árum hitti ég Jón
Ásgeir Jóhannesson í fyrsta sinn.
Kynni okkar hófust með viðskiptum,
sem hafa reynst sérlega
ábyggileg og traust frá
hans hendi. Þessi sam-
skipti hafa leitt til per-
sónulegs vinskapar,
sem ég met mikils.
Þetta gerðist áður en
Jón Ásgeir varð þekkt-
ur á alþjóðavettvangi
og fjallað um hann af
áhuga og virðingu í
helstu dagblöðum Bret-
lands og víðar um heim.
Eitt af fyrirtækjum
Jóns Ásgeirs, hin
heimsfræga Hamley’s-
leikfangaverslun, hefur verið einn af
stuðningsaðilum og auglýsendum
Williams Formula One-liðsins. Í því
felst að við vinnum saman að verk-
efnum, sem miða að því að við-
skiptavinur okkar hafi sem mest
gagn af að taka þátt í öllu því sem
tengist okkar liði og allri þeirri kynn-
ingu, sem Formula One hefur upp á
að bjóða. Okkur sem störfum hjá
Williams Formula One-liðinu hefur
þótt mikið til koma hvernig Jón Ás-
geir hagar sér í viðskiptum og per-
sónulegum sam-
skiptum. Við eigum
viðskipti við marga
menn og fyrirtæki, en
það er leitun að annarri
eins orku og fram-
kvæmdasemi og Jón
Ásgeir hefur til að bera.
Það kom mér á óvart að
lesa í bresku blöðunum
að hann og aðrir í fjöl-
skyldu hans væru sak-
aðir um ólögleg við-
skipti í Bandaríkjunum
fyrir nokkrum árum,
fyrir íslenskum rétti.
Ekkert sem ég hef kynnst gefur mér
til kynna annað en ærleg viðskipti og
þróttmikið keppnisskap.
Þetta er ekki skrifað til að tor-
tryggja réttarfar á Íslandi. Þetta er
skrifað til að gera grein fyrir því,
hvernig einum viðskiptamanni Jóns
Ásgeirs í útlöndum kemur hann fyrir
sjónir, persónulega og í viðskiptalífi.
Ég vonast til að eiga viðskipti við
hann í framtíðinni. Ég vona líka að ís-
lenska þjóðin megi njóta krafta hans
til frambúðar. Það sem hann er að
skapa erlendis kemur öllum Íslend-
ingum til góða, ekki aðeins efnahags-
lega, heldur fyrir þá ímynd, sem hann
hefur skapað af Íslendingum erlend-
is.
Traustur Íslendingur,
Jón Ásgeir Jóhannesson
Sir Frank Williams
segir frá kynnum sínum af
Jóni Ásgeiri Jóhannessyni ’Þetta er skrifað til aðgera grein fyrir því,
hvernig einum við-
skiptamanni Jóns Ás-
geirs í útlöndum kemur
hann fyrir sjónir, per-
sónulega og í viðskipta-
lífi. ‘
Sir Frank Williams
Höfundur er eigandi
Williams Formula One-liðsins.
ÞAÐ er ekki sjálfgefið að hafa
ökuréttindi ef ekki er farið að settum
reglum.
Undirritaður fagnar þeirri um-
ræðu sem fram hefur farið að und-
anförnu varðandi úrbætur á umferð-
armannvirkjum, lækkun á
umferðarhraða, öryggisbúnað bif-
reiða – t.d. er varðar hjólbarða,
hemla, dempara og fleiri þætti –
skylduskráningu á öll-
um ökutækjum og þörf
á hertri löggæslu t.d.
vegna glæfra- og ölv-
unaraksturs og fleiri
afbrota.
Frá áramótum hafa
vegir víða farið halloka
fyrir auknum þunga-
flutningum og slysa-
hætta því aukist, þar
sem mishæðir hafa
myndast í vegum og
þeir spillst á ýmsan
annan hátt.
Ef glæfraakstur er
stundaður við slíkar aðstæður og
óhæfir ökumenn á vanbúnum bif-
reiðum eru þar á ferð er slysahættan
mikil og mun meiri en verið hefur til
þessa vegna áðurnefndra aðstæðna.
Margir mætir menn hafa tekið
undir þessi sjónarmið, þ.e. að efla
þurfi ofangreinda þætti og herða
refsingar fyrir gróf umferð-
arlagabrot, því slík brot eru ekki
einkamál þeirra sem þau fremja.
Þegar rætt er almennt um að
bæta þurfi umferðarmenningu
landsmanna, þá er nauðsynlegt að
horft sé til allra þátta, þ.e. til um-
ferðarfræðslu í skólum, ökukennslu,
aldurs til að öðlast ökuréttindi, véla-
stærð ökutækja fyrir byrjendur, um-
ferðarmannvirkja, löggæslu, örygg-
isbúnaðar og fleiri þátta.
Síðan þarf að fylgja málstaðnum
eftir með stigföstum aðgerðum og
eftirfylgni.
Í því sambandi má nefna aðgerðir
gagnvart ökumönnum með bráða-
birgðaökuskírteini og þeim sem
ítrekað gerast brotlegir í umferðinni
og/eða lenda oft í umferðaróhöppum.
Til þess að gera slíkt eftirlit virk-
ara þá þarf að efla samstarf milli lög-
reglu, tryggingarfélaga og sjúkra-
stofnana, því ökumenn geta verið
tjónlausir eða tjónlitlir í gögnum hjá
lögreglu, þótt tjónatíðni þeirra sé há
og hún þá eingöngu skráð hjá trygg-
ingarfélögum og jafnvel sjúkrastofn-
unum.
Ökumenn sem lenda oft í umferð-
aróhöppum og gerast ítrekað brot-
legir í umferðinni valda oftast fyrr
eða síðar slysum og þá oft með
skelfilegum afleiðingum t.d. á þjóð-
vegum landsins.
Okkar hæfa hjúkrunar- og lög-
gæslufólk hefur í nægu að snúast
daga sem nætur þótt slíkir ökumenn
hafi ekki svigrúm til að vera í um-
ferðinni með framangreindum af-
leiðingum.
Það á að vera hægt að fækka slík-
um vágestum í umferðinni með góðri
samvinnu og festu gagnvart þeim
ökumönnum sem ár hvert breyta
skyndilega lífi margra
fjölskyldna með sorg
og þjáningu og reyndar
öllu þjóðfélaginu, því
þessi hörmulegu slys
snerta þjóðina alla, þótt
nálægð þeirra sé mis-
munandi hverju sinni.
Því ætti að skikka
alla ökumenn sem
ítrekað brjóta af sér og/
eða valda oft umferð-
aróhöppum til að gang-
ast undir stranga end-
urhæfingu og
akstursþjálfun áður en
þeim er hleypt aftur út í umferðina.
Að vera með ökuréttindi eru ekki
sjálfsögð mannréttindi, alla vega
ekki þeirra sem ekki fara að settum
reglum til að halda slíkum rétt-
indum.
Er varðar gróf og vítaverð um-
ferðarlagabrot t.d. ofsaakstur, jafn-
vel undir áhrifum lyfja eða annarra
vímuefna, þá ætti með réttu að
leggja hald á ökutæki sem slík brot
eru framin á þar til há trygging væri
lögð fram fyrir sekt eða hugsanlegri
skaðabótakröfu, hvort sem eigandi
eða annar ekur farartækinu.
Svo alvarleg eru slík brot og skað-
inn sem af þeim hlýst og getur hlot-
ist.
Eigendur ökutækja bera fyrst og
fremst á þeim ábyrgð og hverjum
þeir hleypa þar undir stýri hverju
sinni.
Þeir sem um þessi mál fjalla og
hafa með að gera þurfa því að taka
höndum saman til frekari úrbóta og
virkja þá sem hafa með fram-
angreindar upplýsingar að gera
varðandi tjónatíðni í umferðinni, þ.e.
tryggingarfélög og fleiri, svo hægt
sé að ná með skilvirkari hætti til
ökumanna sem ítrekað lenda í um-
ferðartjóni og fræða til betri vegar.
Það veit enginn hver verður næst
fyrir óhappi eða alvarlegu slysi, þeg-
ar óhæfir og glæfraökumenn eru í
umferðinni.
Slíkt verður að stoppa af með öll-
um ráðum.
Margt hefur verið fært til betri
vegar varðandi framanskráð, t.d.
hafa umferðarmannvirki víða verið
bætt, löggæsla verið efld, tæknivæð-
ing innleidd og löggjöf verið sett til
að reyna að flýta fyrir afgreiðslu
mála, en betur má ef duga skal.
Endurskoða þarf margflókið ferli
mála og herða refsingar fyrir brot
sem skapa einna mestu hættu í um-
ferðinni, ásamt úrbótum við eft-
irfylgni mála.
Á ári hverju kosta umferðarslys
þjóðfélagið tugi milljarða, fyrir utan
þá sorg og þjáningu sem slíku fylgir.
Því ætti fjármagnsþátturinn ekki
að þurfa stöðva framlög til úrbóta á
þessum sviðum, því sparnaðurinn er
augljós ef fækka má slysum veru-
lega.
Það hlýtur að vera kappsmál allra
ökumanna, á hvaða aldri sem þeir
eru, sem og annarra að koma heilir
heim úr góðu fríi og farsælli ökuferð.
Stefnum því að slysalausu sumri
sem eftir er og sýnum fyllstu aðgát
allan ársins hring, þá mun okkur
vegna mun betur í umferðinni.
Umferðarmál
Ómar G. Jónsson fjallar
um umferð og akstur
’Stefnum því að slysa-lausu sumri sem eftir er
og sýnum fyllstu aðgát
allan ársins hring.‘
Ómar G. Jónsson
Höfundur er lögreglufulltrúi.