Fréttablaðið - 15.10.2003, Blaðsíða 30

15. október 2003Heimilisblaðið14
Litadýrðin í náttúrunni er ótrú-leg og það þarf lítið til að gera
eitthvað fallegt. Fólk á að vera
óhrætt við að nota það sem hendi
er næst, strá, laufblöð og fleira,“
segir Júlíana Rannveig Einars-
dóttir fagstjóri blómaskreytinga-
brautar Garðyrkjuskóla ríkisins.
Hún segir að haustkransar séu
vinsælir en einnig lengjur og
vafningar sem til dæmis er hægt
að leggja á matarborð. Gott er að
nota fínan vír, vefja þannig sam-
an borðskraut og setja til dæmis
ber á milli. „Það er hægt að gera
óhemju mikið með einfalda vafn-
inga,“ segir Júlíana.
Hægt er að geyma lyng og
annað efni úr náttúrunni til að
nota í jólaskraut og á jólakort en
ákveðnar tegundir geymast betur
en aðrar.
Sígrænn gróður eins og sortu-
lyng hentar vel í skreytingar og
beitilyng heldur sér einnig vel.
Hjartasteinbroti er með sígræn
blöð sem fá fallegan rauðfjólublá-
an lit á haustin og er hægt að nota
þau á jólaborðið. Fura og lerki
eru líka falleg í kransa og lengjur.
Flest laufblöð koma vel út í
skreytingum. Best er að nota
laufblöð sama dag og þau eru tínd
því þau verða stökk ef þau eru
þurrkuð. Gott er að setja rakan
klút yfir skreytinguna í einn til
tvo sólarhringa, þá verpast blöðin
síður. Ef nota á blöðin á jólakort
þarf hins vegar að þurrka þau
fyrst.
Krækiberja- og bláberjalyng
er vandmeðfarið. Bláberjalyng
verður fallega rautt eftir að það
frýs og ef því er náð strax eftir
fyrstu frostin er hægt að nota það
og úða vel með lakki til að það
haldi sér. Lyngið er einnig hægt
að geyma í poka á köldum stað og
úða reglulega með vatni. Þegar
svo unnið er úr því er best að úða
það með vatni á undan og með
lakki þegar skreytingin er tilbúin.
Júlíana segir að ef gengið er af
virðingu um náttúruna eigi ekki
að saka að sækja sér efnivið í
skraut af þessu tagi enda er flest-
ur garðagróður hvort eð er á leið
í dvala. ■
Það hefur verið vinsælt undan-farin ár að „finna sinn stíl“ og
á þrítugasta og sjötta aldursári
held ég loksins að ég sé búinn að
finna minn stíl í húsgögnum og
öðru sem prýðir heimili mitt. Ef
ég bakka um sirka tíu ár til minn-
ar fyrstu íbúðar þá var þar ráð-
andi algjör anarkismi og kaos,
öllu ægði saman og skipti litlu
hvort hlutirnir komu úr Casa eða
Kolaportinu.
Ég hef flutt oft síðan þá, bæði
úr stóru í lítið og öfugt. Þessar
stærðarbreytingar hafa haft ótrú-
lega höfuðverki í för með sér, eitt
passar hér en ekki þar. Eftir
fyrstu íbúðina ákvað ég að ég
væri antíktýpa og safnaði að mér
ýmsu sem líktist antík eða var
bara þungt og úr dökku timbri!!
Antík er skilgreind þannig að
munirnir séu hundrað ára eða
eldri eða hafi verið í sömu fjöl-
skyldu í þrjá ættliði. Það skipti
mig akkúrat engu máli heldur
sankaði ég bara að mér öllu sem
ég fékk ódýrt, gamalt og ef það
var sjúskað var það ekki verra.
Þegar hér var komið sögu var
ég fluttur í helmingi stærra hús
sem var í svipuðu ástandi og hús-
gögnin mín – sem sagt ódýrt, gam-
alt og sjúskað. Þegar ég var búinn
að gera það fínt og fylla það af áð-
urgreindum húsgögnum fann ég
annað, í verra ástandi, og keypti
það. Einu vandræðin voru að það
var miklu minna en hitt og ég
þurfti að skáskjóta mér á milli
húsgagnana sem heimtuðu að
rekast í tærnar á mér í öðru
hverju skrefi og voru að gera mig
geðveikan!
Best að hætta í „antíkinu“
hugsaði ég og keypti mér litla
íbúð á Víðimelnum, svona fúnkis
íbúð, hrikalega vel skipulagða og
nýtískulega miðað við fyrri hýbýli
og nú átti sko að breyta um stíl
maður. VÁ hvað það átti að
breyta. Pikkaði upp símann,
hringdi í ALLA sem ég þekkti og
seldi allt nema rúmið mitt og eld-
húsklukkuna! Svo var farið með
útsölupeninginn í eina af betri
verslunum borgarinnar og ný bú-
slóð keypt með dyggri aðstoð frá
Visa Ísland!
Rosalega er ég módern gæi
hugsaði ég og var rosa ánægður
með mig. Tveimur dögum seinna
sá ég sjúskað gamalt hús sem var
ódýrt og keypti það en seldi Víði-
melinn sem átti að hýsa nýju bú-
slóðina. Nú var nýja módern bú-
slóðin mín í húsi frá 1900 og pass-
aði engan veginn! Síðan þá hef ég
lært að taka minni skref í þessum
málum. Í dag blanda ég þessu
saman: Allt dót sem hefur ein-
hverja þýðingu fær pláss og
meira að segja pabbi minn sem er
hrikalegur safnari er bókstaflega
hneykslaður á því hve mikið af
hlutum ég nenni að hafa í kringum
mig.
Málið er bara að mér hefur
lærst að mér líður vel að hafa alls
konar hluti í kring um mig, ég hef
prufað að hafa fátt og líka að hafa
nánast ekki neitt, það virkar bara
ekki fyrir mig. Það er til orðatil-
tæki sem hljómar svona: „Það
þarf allar tegundir til þess að búa
til heim“ og jafn svakalegan sann-
leik hef ég ekki heyrt í háa herr-
ans tíð, það er nefnilega svo að
það sem hentar einum hentar ekki
öðrum.
Í gegnum tíðina hef ég gerst
sekur um að elta nánast alla tísku-
strauma sem um getur, það er
meira að segja þannig að fjölskyld-
an mín miðar við Boss-tímabilið,
pönktímabilið og svo framvegis
hjá mér þegar verið er að reyna að
staðsetja eitthvað í lífshlaupi mínu
og ég mun halda áfram að vera
annað hvort herramaður eða hipp-
hoppari í klæðaburði eftir því
hvernig skapi ég er í.
Þegar hins vegar kemur að inn-
anstokksmunum hef ég uppgötvað
að flott hönnun getur verið hrylli-
lega óþægileg og hef oft sagt að
þegar æðisleg hönnun hættir að
vera praktísk er hún í raun og veru
skúlptúr. En það er aftur á móti
margt til sem ber nafn þekktra
hönnuða sem er bæði vandað,
þægilegt og fallegt, málið er bara
að finna „sinn stíl“, vera trúr sjálf-
um sér, varast tískustraumana og
einfaldlega kaupa það sem manni
líður vel með – virða smekk ann-
arra og vera sáttur við sinn.
Í mínu tilviki hefur þetta ferli
tekið svakalegan tíma svo ég tali
nú ekki um blóðið, svitann og tár-
in! Ég tel mig samt hafa lent
standandi og hef undanfarið í
auknum mæli lifað eftir texta sem
Elísabet frænka mín gaf mér inn-
rammaðan í jólagjöf fyrir margt
löngu en hann hljómar svona:
„Vinir og fjölskylda gera hús að
heimili“ – sannari orð hef ég ekki
heyrt í seinni tíð.
Allt gott til ykkar, Frikki
Haustskreytingar
Hægt að ná í efnivið út í garð
Leitin að
hinum
rétta stíl
Friðrik Weisshappel keypti og seldi íbúðir
og húsgögn þar til hann fann sinn stíl.
LAUFBLÖÐ, GREINAR, BER OG BÖRKUR
Getur verið góður efniviður í borðskreytingar.
BEST ER AÐ PRÓFA SIG ÁFRAM
Og nýta það efni sem gefst.
góð/ráð
FRIÐRIK
WEISSHAPPEL
■ hefur pláss fyrir
allt dót sem hefur
þýðingu fyrir hann.