Fréttablaðið - 30.08.2004, Qupperneq 70

■ VEISTU SVARIÐ?
Svör við spurningum á bls. 6
1
3
2
Margrét Hallgrímsdóttir.
Ísrael.
Valsstúlkur.
Á föstudagsmorgun lögðu
nokkrir leikarar frá Borgarleik-
húsinu leið sína í Húsdýragarð-
inn, þar sem sérstaklega var
heilsað upp á geiturnar.
Tilefnið er að æfingar eru að
hefjast á leikritinu Geitin - eða
hver er Sylvía? Þetta leikrit er
eftir gamla jálkinn Edward Al-
bee, samið árið 2001, og vakti
það strax mikla athygli í leik-
húsheiminum.
Leikritið fjallar um vel stæð-
an arkitekt, leikinn af Eggert
Þorleifssyni, sem á hátindi fer-
ils síns hittir Sylvíu. Hún dáleið-
ir hann með ómótstæðilegum
augum sínum, sakleysi og feg-
urð.
Þar sem arkitektinn hefur
verið hamingjusamlega giftur í
22 ár setja þessi kynni óneitan-
lega strik í reikninginn. En hver
er Sylvía?
Af einhverjum ástæðum hélt
leikhópurinn í Húsdýragarðinn
til þess að kynnast geitunum þar
svolítið betur. Eggert mun hafa
náð sérstaklega góðu sambandi
við eina geitina.
Aðrir leikarar í verkinu eru
Sigrún Edda Björnsdóttir, Þór
Tulinius og Hilmar Guðjónsson.
Leikstjóri er María Reyndal. ■
Í góðu sambandi við geitur
LEIKARAR Í HÚSDÝRAGARÐINUM
Eggert Þorleifsson og félagar hans í Borg-
arleikhúsinu leituðu eftir nánari kynnum
við geiturnar í Húsdýragarðinum.
34 30. ágúst 2004 MÁNUDAGUR
... fær Björk fyrir að fara enda-
laust nýjar leiðir og koma
stöðugt á óvart í tónsmíðum sín-
um.
HRÓSIÐ
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
í dag
Ungir fíklar flýja Vog
Allt fljótandi í dópi
á sjúkrastöðinni
Kattakonan á
hrakhólum
Hundarnir seldir
fyrir hótel-
reikningi
James Brown
Sprakk á
limminu eftir
klukkutíma
Lárétt: 2 húsgagn, 6 málm, 8 þrír eins, 9
regn á ensku – n, 11 verkfæri, 12 systur,
14 stúlkna, 16 belti, 17 missir, 18 riss, 20
sólguð, 21 mikill.
Lóðrétt: 1 málmur, 3 fæddi, 4 blístrar, 5
reið, 7 ekki siðprúð, 10 að utan, 13 veið-
arfæri, 15 skógardýr, 16 stunu, 19 kyrrð.
Lausn.
Lárétt: 2 sófi, 6 ál, 8 lll, 9 rai, 11 al, 12
nunnu, 14 snóta, 16 ól, 17 tap, 18 pár,
20 ra, 21 stór.
Lóðrétt: 1 járn, 3 ól, 4 flautar, 5 ill, 7
lauslát, 10 inn, 13 nót, 15 apar, 16 óps,
19 ró.
INNI KLINK OG BANK
Listasmiðjan í Brautarholti er aðalsuðupotturinn í dag. Það
líður ekki vika án þess að eitthvað spennandi sé að gerast í
risavöxnum húsakynnunum. Tónleikar, myndlistarsýningar,
gjörningar, markaðir og endalaust fleira er í boði þar í hverri
viku. Það er um að gera fyrir fólk að skella sér í menningar-
ferð í KlinK og BanK áður en starfsemin leggst niður því óvíst
er um framtíð miðstöðvarinnar.
ÚTI LOPAHÚFUR
Það getur verið að lopahúfurnar hafi verið að ganga þegar
Sigurrósarstrákarnir skörtuðu sínum rauðu álfslegu húfum. En
nú eru meira að segja þeir hættir að ganga um með þær. Í
stað lopahúfa, að mestu í gömlu sauðalitunum, þrátt fyrir að
ein og ein hafi sést sem lituð hafði verið með nútímatækni,
eru það derhúfurnar sem eru komnar sterkar inn. Helst með
einhverju fínu lógói.
| INNI OG ÚTI |
Þetta var eitt það skrýtnasta sem ég
hef séð, að sjá James Brown í Höll-
inni.
Jagúar átti ótrúlega auðvelt með
að vinna fólk á sitt band og er orðin
ótrúlega gott efni í fyrsta flokks
poppsveit. Fönkdýrið er orðið full-
þroska og hreyfingar þess hafa
aldrei verið jafn öruggar. Gaman að
heyra Samma syngja, og fyrir vikið
verður allt miklu heilsteyptara og
skemmtilegra. Svo finnst mér að
Ingi bassaleikari ætti að fá Ólympíu-
gullið í bassaleik. Sál hans er svört
sem kóka kóla.
Ég var svo spenntur að sjá James
að ég togaðist nær sviðinu á hálf-
fullu Hallargólfinu, og var með
fremstu áhorfendum þegar sjóið
byrjaði. Hópur hljóðfæraleikara
safnaðist skyndilega á sviðinu, allir
einkennisklæddir í rauða hljóm-
sveitarjakka eins og Lúdó og Stefán.
Meðalaldurinn hefur ekki verið
svona hár á sviðinu frá því að Buena
Vista Social Club hélt sína tónleika
þar. Ég fékk strax þá tilfinningu að
kvöldið yrði ekki líkt neinu sem ég
hefði séð áður.
Hljómsveitin kýldi í eitt fönkí
stef og kynnir kvöldsins mætti og
kynnti hljómsveitina hálfsyngjandi.
Hann hljómaði eins og Arsenio Hall
væri að reyna að stæla kynninn hjá
Jay Leno. Hann tók sér dágóðan tíma
í þetta, og hljómsveitin gaf áhorf-
endum smá sýnishorn úr vinsælustu
lögum Brown á borð við Papa’s Got a
Brand New Bag, I Got You (I Feel
Good), It’s a Man’s, Man’s, Man’s
World og Sex Machine. Sveitin
hljómaði eins og hún hefði spilað
þessi lög á hverju kvöldi í 19 ár. Allt
virkilega fínpússað, slípað, útreikn-
að en sálarlaust á köflum.
Lítið, sætt krumpudýr
20 mínútum eftir að sveitin kom á
sviðið birtist skyndilega guðfaðir
fönksins. Að líta hann augum var
svipað eins og að sjá Mikka Mús í
holdinu. Brown er goðsögn og
stendur undir því. Þrátt fyrir að
maðurinn líti út fyrir að vera rétt
tæplega 50 ára hreyfir hann sig sem
sá 71 árs gamli maður sem hann er.
Hann má þó eiga það að hann gefur
sig allan, kallinn. Sló stundum hljóð-
nemastandinn niður, togaði hann til
baka á snúrunni og passaði sig á því
að vera búinn að snúa sér í hring
áður en standurinn varð uppréttur
aftur. Magnað.
Ég hefði aldrei viljað missa af
þessum tónleikum, en á sama tíma
gat ég ekki annað en óskað mér að
maður hefði fengið að sjá guðföður-
inn fyrir þrjátíu árum síðan, áður en
vindurinn byrjaði að leka úr honum.
Það var hrein unun að sjá stórsveit-
ina renna sér í lög á borð við Sex
Machine og sjá kappann gefa allt það
sem hann gat. Hann er vissulega
duglegasti maðurinn í skemmtana-
iðnaðinum og ekki annað hægt en að
þakka verulega fyrir það sem hann
hafði að gefa. Samt leið manni ekk-
ert illa með það að skreppa á klósett-
ið þegar hann kynnti á svið eigin-
konu sína Tommie Rae, sem kærði
hann í upphafi árs fyrir heimilis-
ofbeldi. Hún mætti, stal sviðsljósinu
af eiginmanni sínum, og söng Tinu
Turner-lag eins og hún væri að
skemmta í Las Vegas. Reyndar not-
aði Brown oft þetta bragð, að kynna
aðra söngvara á meðan hann náði
andanum aftur á bak við eitt hljóm-
borðið. En hvað með það? Litla
krumpudýrið var svo sætt á bak við
hljómborðið, skælbrosandi.
Eins og í ljósaskiptunum
Öll sýning James var eins og ég
gæti ímyndað mér að hótelsýning á
Las Vegas sé. Allt mjög faglega gert
og útreiknað. Stórkostlegir spilarar
en lítið rými fyrir spuna. Brown stóð
sig eins og sú sjötuga goðsögn sem
hann er. Hann var snöggur að láta
sig hverfa eftir að síðasta laginu
lauk, og ljósin voru kveikt nánast
strax til þess að koma í veg fyrir
uppklapp. Ég skemmti mér konung-
lega, en hefði þó viljað heyra hann
taka alla þá slagara sem hann gaf
sýnishorn af í upphafi. Þessi
skemmtun var þó svolítið eins og
þáttur í Twilight Zone á köflum.
Brown spilaði ekki Man’s, Man ‘s
Man’s World eða Please Please
Please þrátt fyrir að gefa fyrirheit
um það í upphafi. Mér fannst það
svolítið súrt, en auðvitað skildi mað-
ur það að það var kominn háttatími
hjá kallinum. Birgir Örn Steinarsson
Las Vegas í Höllinni
JAMES BROWN
Gaf allt sem hann átti eftir í tónleikana í Höllinni á laugardaginn og var svo sprækur að
hann virtist frekar vera tæplega fimmtugur en rúmlega sjötugur.
[ TÓNLIST ]
UMFJÖLLUN
JAMES BROWN
Í LAUGARDALSHÖLL 28. ÁGÚST