Tíminn - 21.10.1973, Blaðsíða 9

Sunnudagur 21. október 1973.
TÍMINN
9
tr / .iiiil
i hvorri hendi og eina á bakinu,
allar fullar af tékkneskum
kvenbrókum.
Mér hraus hugur.
Mikil voru nú umskiptin orðin,
hugsaði ég með mér. Búinn að
vera til sjós i tvö ár i lukkunnar
velstandi og vakna nú upp á
Laugaveginum með þrjár töskur
fullar af tékkneskum nærbuxum
á kvenfólk. Guð minn góður hvað
mér leið illa þá. Satt að segja var
ég svo feiminn, að ég veit ekki
hvernig ég á að koma orðum að
þvi. Þennan fyrsta dag seldi ég
tvö dúsin af kvenbrókum og ég
held að það hafi bara verið af þvi,
að fólkið i búðunum vorkenndi
mér, að það keypti þetta litilræði.
En mér óx ásmeginn i sölu-
starfinu og eftir tiu daga var skipt
um töskur hjá mér og þær fylltar
af nýjum vörum, en það voru alls
konar smávörur, shampoo,
öryggisnælur, bendlar, tölur og
allskonar rusl og drasl, sem As-
björn seldi þá. Ég gekk hús úr
húsi, búð úr búð i niu mánuði, en
þá var ég látinn hætta. Ásbirni
fannst salan ekki nóg og hann
sagði mér að fara að leita mér að
nýju starfi. Ég spurði hann þá,
hvort ég mætti ekki bara hætta
strax og það gerði ég og fékk ég
borgaðar 328 krónur, sem ég átti
inni.
Þar með kvaddi ég Asbjörn og
höfum við ávallt siðan verið
perluvinir.
ýmsa aðra, þótt skuggar væru oft
i lengra lagi á þeim árum. En nú
kom að þvi, að ég lenti aftur i
lukkupottinn.
í poppkorni hjá flug-
stjórum
Svo bar til, að ég var að koma
til Akureyrar i flugvél frá Flug-
félagi tslands, að Hilmar Sigurðs-
son hjá Ft kemur að máli við mig,
hvort ég vilji ekki taka að mér
rekstur og sölu á poppkorni, en
hann átti litið fyrirtæki, sem hét
Kummulus, en það framleiddi
poppkorn. Meðeigendur hans
voru flugstjórarnir Jóhannes R.
Snorrason og Smári Karlsson.
Þetta sá ég um i eitt ár og það
er einhver dýrðlegasti timi ævi
minnar og ég mokaði út popp-
korninu.-----En svo uppgötvaði
fólk hve auðvelt er að búa til
poppkorn, og salan dróst saman
og niður úr öllu valdi og starfsem-
inni var hætt og öllu starfsfólkinu
— þar á meðal mér, var sagt upp.
Og enn stóð ég á götunni, atvinnu-
laus og með engin sérstök áform,
en stóra drauma.
Ég var þó að einu leyti betur
settur en fyrr, að ég gat nú tekið
upp þráðinn aftur við farandsöl-
una. Tók ég aftur við sýnis-
hornum frá heildsölum og
framleiðendum og hóf landshorna
sölumennsku.
Farandsali á íslandi
Ég tók mér nú hálfs mánaðar-
fri, til að leita mér að vinnu. Ég
sló mér lifibrauð hér og þar, eins
og gengur, en heildsölum borgar-
innar leizt ekki á piltinn og komu
mér af stað með einu og öðru
móti.
Tók ég það nú til bragðs, að
taka sýnishorn af heildsölum og
framleiðendum og byrjaði að
selja upp á prósentur upp á mitt
eindæmi, og áður en ég vissi af,
var ég kominn i hóp farandsala
þeirra, er flæddu yfir landið með
strandferðaskipum, rútum og
flugvélum.
Þetta var hræðilegt starf. Eilif-
ur þeytingur milli landshluta og
héraða, ýmist á skipum, bilum
eða á lofti i flugvélum og sam-
keppnin var hörð. Þarna kynntist
ég samt mörgu fólki og margvis-
legum aðstæðum, sem verið hafa
til gagns og ánægju siðar á lifs-
leiðinni og ég held að ég vildi ekki
fyrir nokkurn mun missa þennan
kafla úr ævi minni, fremur en
Fatagerðin Burkni hf.
Þá bar það til tiðinda að ég hitti
að máli Árna Pálsson, sem fram-
leiddi vinnuföt. Ég seldi
framleiðslu hans meðal annars á
ferðum minum um landið. Það
varð úr, að ég gerðist meðeigandi
i þessari fatagerð, sem ber nafnið
Burkni hf.
Það gekk sæmilega, en eftir 2
ár vildi Arni, sem er trésmiður,
selja sinn hluta og þá fékk ég
æskuvin minn, Þorstein Kristins-
son frá Reyðarfirði, til að kaupa
hlut Árna i fyrirtækinu.
Við vorum stórhuga og bjart-
sýnir og tókum á leigu nýja stóra
hæð að Laugavegi 178.
Vegna ýmissa rekstrarörðug-
leika þá fannst okkur það eftir at-
vikum rétt, að minnka yfir-
bygginguna, og að aðeins annar
okkar ræki vinnufatagerðina, en
hinn reyndi að sjá sér farborða á
annan hátt. Þá byrjaði ég heild-
sölu.
Það er hins vegar af Burkna að
segja, að við seldum hann siðar til
Akureyrar, þar sem JMJ fyrir-
Þorgerður Bjargmundsdóttir, skrifstofustúlka
Þorsteinn Kristinsson, framkvæmdastjóri hjá Kolf Johansen, og co. Þorsteinn er æskuvinur og
nánasti samstarfsmaður Rolfs um langt skeið. Þorsteinn hefur verið i önnum þessa dagana, þvi
nú er betur i hönd — á Bridgestone og Bridgestone hjólbarðar verða f þessum mánuði seldir fyrir
ca 40 milljónir króna.
Hjólbarðar fyrir
milljón dollara ó óri
Rætt við Þorstein
Kristinsson,
framkvæmdastjóra
Þorsteinn Kristinsson,
f ra mk væmda st jóri Rolf
Johansen og co hefur verið
með frá upphafi, en Þorsteinn
er eins og áður hefur komið
fram, æskuvinur og leikfélagi
Rolfs Johansen, frá Reyðar-
firöi.
Þorsteinn Kristinsson
annast daglegan rekstur
heildverzlunarinnar, starfs-
mannahalda og annaö, er þvi
fylgir.
Við hittum Þorstein aö máli
i skrifstofu hans að Laugavegi
178 og fengum eftirfarandi
upplýsingar um fyrirtækið og
störf þess:
Viðtal við Þorstein
Kristinsson
— Hjá Rolf Johansen & co er
aðallinan liklega innflutningur
á hjólbörðum og yfirgrips-
mikil umboðsstörf og umboös-
sala ásamt kynningarstarfi
fyrir ýmis erlend stórfyrir-
tæki, er selja vörur til Islands.
Þessa dagana er þó hjól-
barðainnflutningurinn frá
Bridgestone i Japan veiga-
mesti liöurinn, þvi nú stendur
yfir mesti annatiminn hjá
okkur, þar eð menn eru al-
mennt nú að skipta um hjól-
barða á bifreiðum sinum og að
setja snjódekkin undir bilana i
staðinn fyrir sumardekkinn.
Þá verður allt aö ganga i
einum logandi hvelli, þvi að
tugir þúsunda ökutækja skipta
um hjólbarða á örfáum
dögum.
Sex milljón snjónaglar
Auk hjólbarðanna verðum
við lika að afgreiða mikið
magn af loftslöngum, og
ógleymdum KRUPP snjó-
nöglum, en um 6.000.000 snjó-
naglar eru seldir á fslandi á
ári i dag, þar af um þaö bil
þriðjungurinn frá KRUPP, en
við höfum með sölu þeirra aö
gera hér á landi.
Snjónaglar hafa nú unniðsér
fastan sess hér á landi og
mönnum er það ljóst, að
öryggi vetrarumferðar hefur
aukizt til mikilla muna með
tilkomu þeirra og notkun.
Nú hefur það opinbera sett
reglugerð um snjónagla og
markað ákveðna stefnu i not-
kun þeirra i akstri
Er þar reynt að tryggja
hemlunar og stjórnhæfni öku-
tækja að vetrarlagi og varð-
veita varanlegt slitlag gatna,
með þvi að fyrirskipa og
heimila ákveðnar gerðir og
stærðir þessara nagla.
KRUPP naglarnir frá okkur
eru innan ramma þessarar
reglugerðar, enda er KRUPP
alþjóðlegt, eða fjölþjóölegt
fyrirtæki, er staríar á heimp-
markaði og i flestum löndum
hafa verið teknar upp
svipaðar reglur um vetrar-
akstur i snjó og hér á landi.
Kaupa hjólbarða fyrir
eina milljón dollara —
eitt dekk á 140.000 kr.
A Islandi eru nú seldir um
100.000 hjólbarðar á ári ef
miðað er við innflutning á
lausum hjólbörðum. Þar af
mun Bridgestone vera meö
um það bil helming sölunnar,
en við fluttum inn og seldum
hjólbarða fyrir eina milljón
dollara (c.i.f) á siðasta ári.
Aö staðaldri hefur fyrir-
tækið liggjandi hér i tollvöru-
geymslu hjólbarða fyrir 50-75
milljónir króna. (útsöluverð-
mæti). Þetta eru barðar af
fjölmörgum stærðum og
gerðum, allt frá hjólböröum
undir stærstu vinnuvélar,
dráttarvélar og flutningablla,
niður i minnstu gerðir öku-
tækja og vagna.
Dýrustu hjólbarðarnir, sem
viö seljum kosta um 140.000.
krónur stykkið, en það eru
hjólbarðar undir stærsta bil á
Islandi, en það er vörublll,
sem Indriði Indriðason á og
rekur. Þessi bill má þó ekki
aka á þjóðvegunum, heldur er
notaður isérstök verkefni.
Hefur billinn ekið jarðefnum
Framhald á 26. siöu.