Tíminn - 30.12.1973, Page 33
Smiðirnir tveir
(Gömul kinversk saga)
TEIN-TU-PU var lærður
kinverskur mandarin,
sem var ánægðastur
þegar hann lá á kafi i
visindabókunum sinum
og var að grúska og lesa.
En nú vildi svo illa til, að
húsið hans stóð mitt á
milli húsa járnsmiðsins
og koparpottasmiðsins.
Allan liðlangan daginn
kvað hávaðinn frá
hamarshöggunum við i
eyrum hans og truflaði
hann i lestrinum. Hvað
eftir annað lét lærði
maðurinn smiðina vita,
að þeir trufluðu hann við
vinnu sina, en þeir
kærðu sig kollótta um
það. Þeir sögðust lika
vera við vinnu sina!
Loks gerði lærði
maðurinn þeim boð um,
að hann væri fús til að
greiða þeim mikla fjár-
upphæð, ef þeir vildu
báðir flytja búferlum.
Og daginn eftir komu
þeir báðir og sögðust
vilja flytja og fengu pen-
ingana fyrir.
Mandaríninn lærði
nærri hoppaði af kæti,
þegar hann sá, að þeir
fóru að flytja búslóðina
burt, og settist nú við
lestur harla glaður. En
hver getur lýst skelfingu
hans, þegar hann
morguninn eftir heyrði
að verið var að lemja á
steðjanum öðru megin,
og verið að dangla i
koparinn hinum. megin.
— Þið lofuðuð að
flytja, sagði Tein-Tu-Pu
við járnsmiðinn.
— Já, og það höfum
við efnt, sagði járn-
smiðurinn ánægður, Við
höfðum húsaskipti. Nú á
ég heima i húsi kopar-
smiðsins og hann i
minu!
órólegir nágrannar
DAN
BARRV
• r • •
Undarleg dýr urðu til
Kjarnorkuverið skemmdist á |
isinum tima af jarðskjálfta og.
Við getum ekkiN
bjargað tækjunum^
Á mörgum árum breyttist ástand '
freðmýrarinnar vegna' geislavirkni.,