Tíminn - 28.11.1976, Síða 19

Tíminn - 28.11.1976, Síða 19
Sunnudagur 28. nóvember 1976 19 fistmw Útgefandi Framsóknarflokkurinn. Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar: Þórarinn Þórarinsson (ábm.) og Jón Helgason. Ritstjórn- arfulitrúi: Freysteinn Jóhannsson. Auglýsingastjóri: Steingrfmur Gisíason.Ritstjórnarskrifstofur I Edduhúsinu viö Lindargötu, simar 18300 — 18306. Skrifstofur f Aöal- stræti 7, simi 26500 — afgreiöslusimi 12323 — auglýsinga- simi 19523. Verö i lausasölu kr. 60.00. Askriftargjald kr. 1.100.00 á mánuöi. BIaöaprenth.fv Undirflog og kennisetningar í gömlum fræðum segir frá töfraformúlum, sem margvisir menn þuldu, þegar i nauðir rak. Ef flaug undir kviaær, var gripið til særinga, og gerðist dýr- bitur áleitinn, var lesin tófustefna. Nú eru önnur ráð höfð til þess að halda refastofninum i skefjum og leitað ráða dýralækna við júgurmeinum mjólkur- penings. Samt sem áður er trúin á töfraformúlurnar ekki útdauð. Hún hefur aðeins leitað i aðra farvegi en áð- ur. Nú er slikum formúlum hampað i mynd alls konar kennisetninga, og þær orðaðar við visindi þeirrar tegundar, þar sem vog og máli verður illa við komið. Einkum er þessum kennisetningum, sem eiga að vera sannleikurinn og ekkert nema sann- leikur, beitt i hvers konar hagsmunaþrasi og tog- streitu um stjórnmálalegar úrlausnir, þar sem fé- von er annars vegar. Yfirleitt eru þessar kennisetn- ingar sóttar til erlendra stórþjóða og mótaðar þar af þeim hagsmunahópum, er vænta sér nokkurs af þvi að halda þeim sem mest fram. Mun ekki ör- grannt um, að íslendingar hafi fyrr og siðar sopið seyðið af sumum þessum kennisetningum, sér til þungbærra útláta. Nú er einni slikri kennisetningu haldið allstrangt fram: Fjármagninu á*að beina þangað, sem það gefur hæsta vexti. Vafalaust lætur þetta vel i eyrum sumra, og aðrir átta sig kannski ekki á þvi i fljótu bragði, hvað þetta þýðir. Samt þarf ekki djúpt að kafa til þess að sjá, hvað þetta myndi merkja i framkvæmd. Þetta þýðir einfaldlega, að bankar og sjóðir eigi að láta peningana renna til gróðafyrir- tækjanna i landinu, án tillits til þess, hvort nokkrum öðrum er borgnara en þeim einum, sem slik fyrirtæki eiga. Verðlagsstjóri hefur nýlega skýrt frá þvi, að álagning á leikföng, sem flutt hafa verið inn i landið, sé i sumum tilfellum vel á annað hundrað prósent. Þar hljóta peningar að skila miklum vöxt- um. Þangað eiga bankarnir að veita sparifé lands- manna samkvæmt þessari kenningu. Á ýmsu getur aftur á móti oltið um ávöxtun peninga við útgerð, framleiðsluiðnað og landbúnað. Þangað vill kenn- ingin ekki, að peningarnir fari. Sé gróðavænleg leikfangabúð með háa álagningu á annarri skál vogarinnar, en mannlif i Bildudal og Ólafsvik og örðugur atvinnurekstur þar á hinni, er einboðið, hvernig kenningin vill, að við sé brugðizt. 1 stuttu máli sagt: Þessi kenning gengur i ber- högg við þjóðarhagsmuni. Hana varðar ekkert um þá. Framkvæmd hennar myndi hafa i för með sér hinn mesta ófarnað — þeim mun meiri sem henni væri strengilegar framfylgt Þjóðin á allt undir framleiðsluatvinnuvegunum. Það eru sameiginleg- ir hagsmunir allra landsmanna, að hlúð sé að þeim, og þá þeim mun fremur, ef á móti blæs, sem og öllu þvi, sem getur orðið þeim til framdráttar, svo sem rannsóknarstarfsemi, tilraunum og visindastörf- um, er hagnýtt gildi hafa. Að öðrum kosti erum við að leggja okkur undir öxi. Nú þegar er of fátt fólk við hagnýt störf, fram- leiðslustörf og alls konar vinnslu, sem gera innlend hráefni eða aðflutt verðmætari en þau berast okkur i hendur. Fleira fólk en nauðsyn þjóðarinnar út- heimtir við milliliðastörf, peningamiðlun og stjórn- sýslu er aðeins baggi á samfélaginu, og þar breytir engu, hvort eitthvað af þessu kann að vera ,,gróða- vænlegt” á mælikvarða kenningarinnar, sem segir, að f jármagninu eigi að beina þangað, sem það gefur hæsta vexti”. Nú er margt rætt um kaup og kjör, og þeir ærið margir, sem telja sig vanhaldna. Aftur á móti er fátt um það talað, að hve miklu leyti það er hemill á greiðslugetuna, að of margir séu komnir i þann dilkinn, sem ekki er arðgæfur á þjóðhagslegan mælikvarða. Þar kynni þó að þurfa svo sem eins og pina tófustefnu. —-TH ERLENT YFIRLIT Strauss rýfur sam starfið við Kohl Hefst samkeppni milli kristilegu flokkanna? 1 FYRRI VIKU gerðust þau tiðindii Vestur-Þýzkalandi, að þingflokkur kristilegra sósialista (CSU) i Bæjaralandi lýsti yfir þvi, að hann hefði rofið samstarf á þinginu i Bonn við flokk kristilegra demókrata (CDU). Fram til þessa hafa flokkarnir unnið saman sem einn flokkur i þinginu. í reynd hefur verið litið á þá sem einn og sama flokkinn, sem hafi komið á þeirri verkaskiptingu sin á milli, að CSU starfar eingöngu i Bæjaralandi, en CDU starf- ar þar ekki, en er svo einn um hitunina i öðrum fylkjum Vestur-Þýzkalands. Tilkynn- ingin um samvinnuslitin kom lika nær öllum á óvart, en þó ekki sizt Helmut Kohl, for- manni CDU, sem hafði búið sig undir það, að taka sæti á þingi sem aðaltalsmaður þeirra beggja. Hann fékk fyrst fréttir af þessu frá fjölmiðlum. Akvörðunin um samvinnuslitin hafði verið tekiná fundi þingmanna CSU, og þar hafði orðið verulegur ágreiningur um þau, eins og sést á þvi, að þau voru sam- þykkt með 30 atkvæðum gegn 18. Alls eru þingmenn flokks- ins 53, en CDU hefur 190 þing- menn. Fullvíst þykir, að það hafi verið Frans Josef Strauss, sem mestu réði um þessa ákvörðun, en hann hefur verið frá upphafi aðalleiðtogi flokksins. Frans Josef Strauss hefur unað illa við úrslit þing- kosninganna, sem fóru fram i byrjun október og talið þau merki um, að Kohl sé ekki góður leiðtogi og stefnan hafi heldur ekki verið rétt. Strauss vildi taka upp mun meiri hægri stefnu, en fékk þvi ekki ráðið. Hins vegar var farið að ráðum hans i Bæjaralandi og telur hann það sönnun þess, að hann hafi haft réttf yrir sér, aö CSU fékk þar um 60% atkvæð- anna eða stórum meira en CDU fékk i öðrum fylkjum landsins. Hlutlausir áhorf- endur telja þetta þó ekki réttan samanburð, þvi að kristilegu flokkarnir eigi miklu minni hljómgrunn i Norður-Þýzkalandi, þar sem mótmælendur eru i meiri- hluta, en i Suður-Þýzkalandi, þar sem kaþólskir menn séu i meirihluta. ÞAÐ þykir sennilegt, að Strauss ætli ekki að láta við það lenda, að rjúfa samstarf flokkanna i þinginu, heldur ætli hann að rjúfa það einnig utan þingsins og undirbúa ■framboð af hálfu CSU i öllum fylkjum landsins i næstu þing- Frans Josef Strauss kosningum. Hann heldur þvi fram, að það muni reynast sigurvænlegt að tefla þannig fram tveimur kristilegum flokkum, mismunandi ihalds- sömum. Þeir muni ná meira fylgi, ef þeir bjóða fram sér i lagi. Einkum telur hann, að þetta geti reynzt álitlegt til að ná fylgi frá Frjálslynda^ flokknum, sem nú er lóðið á metaskálum vestur-þýzkra stjórnmála. Liklegt þykir það einnig, að Strauss telji sig fá á þennan hátt betri aðstöðu til að hafa áhrif á myndun rikisstjórnar, ef kristilegu flokkarnir ynnu næstu kosningar. Hæglega gæti svo farið, að flokkur hans yrði stærri flokkurinn, og myndi þá kanslaraembættið falla honum i skaut, en vafa- litið yrði Strauss teflt fram sem kanslaraefni flokksins. AF HALFU leiðtoga CDU hefur samvinnuslitunum verið mætt með áskorun um, að þingflokkur CSU endurskoði afstöðu sina og hefji samstarf að nýju. Þessi afstaða þeirra, sem Kohl hefur mótað, virðist eiga mikið fylgi meðal fylgis- manna kristilegu flokkanna og það ekki síður i Bæjaralandf en annars staðar. Margt bend- ir til, að Strauss hafi mis- reiknað sig, þegar hann taldi, að samvinnuslitin myndu mælast vel fyrir hjá flokks- bræðrum sinum þar. Margar flokksdeildir hafa þegar borið fram kröfur um, að kvatt verði saman flokksþing og þar tekin ákvörðun um, að sam- starfi flokkanna verði haldið áfram með sama hætti og áð- ur. Æskulýðssamtök flokk- anna, sem starfa sem ein heild, hafa birt sams konar yf- irlýsingu. Þá hafa nokkrar flokksdeildir i Bæjaralandi lýst yfir þvi, að verði kristi- legu flokkarnir þar tveir, muni þær ganga i CDU. Strauss á þvi við hálfgert upp- reisnarástand að glima, og reynir nú á hve sterkur hann raunverulega er. HelmutKohl læzt hins vegar taka þessum atburðum með jafnaðargeði. Hann sýnist treysta á, að samstarf flokk- anna hefjist að nýju. Hann segir CDU muni ekki vikja frá þvi stefnumiði sinu, að starfa sem hófsamur miðflokkur. Hann telur það ekki heldur gefa slæma raun, þvi að flokkurinn hafi aðeins einu sinni áður fengið meira fylgi en i kosningunum nú undir forustu hans. Kohl hefur jafn- framt lýst yfir þvi, að hann muni ekki sækjast eftir að ræða þessi mál við Strauss, en hins vegar sé hann reiðubúinn til að ræða við ýmsa aðra leið- toga CSU. Það hefur ekki styrkt að- stöðu Strauss, að hann hefur látið velja Friedrich Zimmer- mann sem formann þingflokks CSU. Zimmermann var fyrir nokkrum árum dæmdur i undirrétti fyrir meinsæri, en var siðar sýknaður i yfirrétti, vegna þess framburðar hans, að hann hefði verið sjúkur, þegar umrætt atvik gerðist. Þ.Þ. ^ °<T Þannig lýsir teiknari Siiddeutsche Zeitung siöasta verki Strauss.

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.