Fréttablaðið - 18.02.2006, Side 96

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
60 02 .V .B
s
met sy S
AEKI
re tn I
©
490,-
390,-
JÄLL þvottakarfa 41x43x64 sm
PRESSA
þvottaklemmur 2 stk. PRESSA strauborð
73x32x13 sm 590,-
MANGEL þurrkgrind
81x54x90 sm 890,-
SKUBB fatahirsla
35x120x55 sm 990,-
SKUBB
fatapoki 109x61 sm
DIMPA geymslupoki
65x22x65 sm 390,-
BLECKA krókar 4 stk. 490,-
HEMLIS herðatré
ýmsir litir 5 stk. 95,-
ANTONIUS grind með vírkörfum
44x54x70 sm 2.965,- RIGGA fataslá
118x160 sm
1.490,-
95,-
290,-
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 20:00 | www.IKEA.is
Skpiulag
í þvottahúsinu...
Sænskar kjötbollur
með kartöflum, týtuberjasultu
og rjómasósu (10 stk.)
������������������������������
������������������������������
��������������
�������
����������
����
������������
�������������� �
����������
���������
���������������
Nú stendur upp úr öðrum hverj-um manni í umræðunni að
þessi prófkjör séu nú meira ruglið.
Flokkarnir smali bara einhverju liði
á kjörstað til að velja froðusnakka.
Einn flutti fréttaskýringu – en það
kallast hér á landi þegar einhver
talar lengur en í þrjár mínútur sam-
fleytt í sjónvarpi – þar sem spurt
var hvort ekki hefði mátt eyða öllu
þessu fé sem fór í prófkjörin í það
að gefa fólki ókeypis í strætó.
TÚLKENDUR úrslitanna tala
fjálglega um að flokkarnir hafi
lyft þessum en ekki hinum, eins
og kjósendur séu strengjabrúður
sem taki við skipunum plottara.
Streymi bara á kjörstað eins og
uppvakningar úr kirkjugarði í
auglýsingu frá Dominos og greiði
fólki atkvæði sitt hugsunarlaust,
tuldrandi nafn þess fyrir vörum
sér eftir skipunum að handan, áður
en þeir leggjast aftur í gröfina.
TRÚIN á lýðræðið er ekki beysin,
sýnist mér. En lítum á. Tveir flokk-
ar í Reykjavík hafa núna haldið um
og yfir tíuþúsund manna prófkjör,
sá þriðji yfir fjögurþúsund manna.
Ríflega tuttuguogfimm þúsund
Reykjavíkingar hafa því tekið þátt
í þessum meinta vitleysisgangi,
svokölluðum, og staðið í því að
taka afstöðu til fólks í mismunandi
flokkum, velja það í sæti og sumt
til forystu. Ég er ekki viss um að
allir þessir borgarbúar hefðu frek-
ar viljað fá ókeypis í strætó.
AÐ spyrja fólk er ein leið til þess
að skera úr um hluti í pólitík. Það
er ein leið til þess að velja. Og að
fólk skuli nenna að taka þátt er
gott. Þeir eru alltof margir, sýnist
mér af umræddri umræðu, sem
ekki virðast skilja fyllilega hina
fjölmörgu kosti þessarar leiðar.
Hin leiðin er að stjórnmálamenn
bara puðist einhvern veginn til
áhrifa eftir krókaleiðum sem eng-
inn sér.
MENN hrista haus yfir kostnaði.
Þungir á brún. Í engum fréttaskýr-
ingum hefur hins vegar nokkur
farið í saumana á kostnaðarliðun-
um. Fáum virðist detta í hug að
skoða alla þá vinnu sem fjölmargir
sjálfboðaliðar inna af hendi fyrir
sitt fólk í þágu málefnisins, ókeyp-
is. Reykvíkingar taka allt í einu
upp á því að göslast áfram í rokinu
til þess að dreifa bæklingum fyrir
sitt fólk. Ótrúlegt, en satt. Orðhag-
ir setja saman auglýsingar.
HIÐ skemmtilega er – í ljósi hinn-
ar miklu áherslu fréttaþáttanna á
kostnaðinn – að líklega er stærsti
kostnaðarliðurinn við prófkjörin
ekki gerð auglýsinga heldur birt-
ing þeirra. Það þýðir að fjölmiðl-
arnir sjálfir græða mest á öllu
saman. Áhyggjurnar sem margir
þáttastjórnendur virðast hafa af
kostnaði eru þó enn merkilegri í
ljósi þess að ekki hafa fjölmiðl-
arnir sjálfir í aðdaganda þessara
prófkjöra beinlínis lagt sig fram
við að kynna frambjóðendurna og
málefni þeirra. Þetta gerir það að
verkum að frambjóðendur verða
jú að auglýsa sig, því annars fá
þeir litla sem enga umfjöllun nema
hugsanlega í skemmtigreinum um
það hver þeirra er best klæddur og
hver verst. ■
Prófkjör