Fréttablaðið - 07.05.2006, Blaðsíða 79

Ljósmyndarinn Charlie Strand
heldur sýningu undir yfirskrift-
inni The Dark Side of Nature í
búðinni Guerilla að Mýrargötu í
Reykjavík. Sýningin hófst í gær
og stendur yfir allan þennan
mánuð.
Á sýningunni verða tíu myndir
sem verða notaðar á væntanlegum
sýningum Strands. Um er að ræða
tískumyndir þar sem föt eftir jap-
anska hönnuðinn Comme des Gar-
cons, Raf Simons og hina íslensku
Helicopter koma við sögu. Íslensk
náttúra er einnig í stóru hlutverki
og ýmislegt furðulegt tengt henni.
Strand, sem er hálfur Íslend-
ingur og hálfur Englendingur,
hefur búið hér á landi í eitt og
hálft ár. Vann hann m.a. fyrir tíma-
ritið Sirkus sem hefur nú verið
lagt niður.
Myndar
myrkar hliðar
LEIKLIST
NEMENDALEIKHÚS LHÍ Í SAMVINNU VIÐ
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ / LITLA SVIÐIÐ
Nú skyldi ég hlæja væri ég ekki
dauður
Handrit: Vala Þórsdóttir
Leikstjóri: Ágústa Skúladóttir
Tónlist: Ragnhildur Gísladóttir / Leik-
mynd: Frosti Friðriksson / Búningar:
Þórunn Elísabet Sveinsdóttir / Lýsing:
Páll Ragnarsson
Leikaraefnin: Birgitta Birgisdóttir, Dóra
Jóhannsdóttir, Halldóra Malín Péturs-
dóttir, Jörundur Ragnarsson, Magnea
Björk Valdimarsdóttir, Stefán Hallur
Stefánsson, Sveinn Ólafur Gunnarsson
og Víðir Guðmundsson.
Það er alltaf viss stemning yfir
sýningum ungu leiklistarnem-
anna sem senn útskrifast frá leik-
listardeild Listaháskóla Íslands
eins það heitir núna. Ný andlit,
nýjar raddir, vonarstjörnur fram-
tíðarinnar og vonandi leikarar
sem vilja veg listarinnar sem
mestan. Teymið sem hér leggst á
árarnar til að búa til sýningu
hefur sýnt okkur áður hversu
hugmyndarík þau geta verið og
hve kunnáttusamlega hægt er að
bera á borð litríkt sjónarspil fyrir
börn af öllum stærðum og gerð-
um. Líka fullorðin börn.
Nálgunin byggir á aldagöml-
um leiklistarhefðum og leikstíl
sem hæfir efninu. Má segja að
yfirbragð sýningarinnar sé að
vissu leyti á skjön við þjóðsög-
urnar okkar ef við gefum okkur
að íslenskur sagnaheimur sé í
samræmi við það umhverfi sem
sögurnar spretta úr; en sam-
kvæmt því ætti einmitt flest í ytri
umbúnaði að vera í sauðalitunum.
En með þeirri leið sem leikstjór-
inn velur verður allt eins og heit-
ara, bjartara og tilfinningin verð-
ur sú að sögurnar gerist mun
sunnar í álfunni sem er í sjálfu
sér fínt. Allt svo lauflétt og
skemmtilegt, aldrei nein hætta á
ferðum og allir komast óhultir út
úr leikhúsinu aftur eftir ljúfa
samveru með leikhópnum.
(Minnstu áhorfendurnir létu sér á
sama standa þótt sjálf Gilitrutt
spígsporaði um sviðið.)
Sýningin ber öllum sem að
henni standa fagurt vitni. Tónlist
Ragnhildar passaði einstaklega
vel og leikendurnir svona ljóm-
andi músíkalskir líka. Dönsuðu,
sungu og léku á hljóðfæri. Frosti
Friðriksson gerir hér enn eina
ævintýraleikmyndina og tekst að
stækka rýmið á litla sviðinu. Bún-
ingar Þórunnar og ýkt leikgervi í
fullkomnu samræmi. Allt eitt-
hvað svo kókett og vel saman sett
úr samtíningi af búningasafninu.
Við höfum svo sem séð þetta allt
saman áður og heyrt þetta allt
saman áður en það er líka eitt-
hvað svo heimilislegt líka. Dóttir
mín tók kipp í hvert sinn er hún
kannaðist við einhverja söguna
og hló dátt að sumum karakter-
unum sem birtust á sviðinu og að
sýningu lokinni lýsti hún yfir
ánægju sinni með allt saman.
Sýningin er sundurlaus og
hvorki þráður né þema er gegn-
umgangandi nema textinn sem er
fenginn úr þjóðsagnasafni Jóns
Árnasonar og það er ásinn sem
lausar senurnar hverfast um.
Það sem heldur sýningunni gang-
andi er ágætlega samstilltur leik-
hópur sem allan tímann er með-
vitaður um að hann er að segja
sögu. Samsuðan virkar engu að
síður og það er í sjálfu sér engin
goðgá þótt ekki sé að finna upp-
byggingu, ris, víxl, hvörf og
kúvendingar í „leikgerðinni“ sem
slíkri. Þetta er ögrandi og
skemmtilegt form sem leikara-
efnin fá að vinna með og það er
auðvitað það sem skiptir máli. Og
þrátt fyrir ofgnótt hugmynda og
ofhleðslu leikhúslausna á köflum
var sýningin þekkileg og lífleg á
að horfa.
Mér þótti nokkurt jafnræði
með leikaraefnunum. Þetta er
ungt og fallegt fólk sem eflaust á
eftir að láta að sér kveða í fram-
tíðinni. Mér þótti á köflum ýmsu
ábótavant í framsögn hjá sumum
og langar mig af gefnu tilefni að
beina því til leiðbeinenda í skól-
anum hvort ekki sé ástæða til að
endurvekja félagið sem hefur
það á stefnuskrá sinni að lengja
sérhljóð í framburði íslenskrar
tungu. (Bara svona til íhugunar)
Valgeir Skagfjörð
Litríkt þjóðsagnaleikhús
NEMENDALEIKHÚSIÐ SÝNIR Á LITLA SVIÐINU Sýningin ber öllum sem að henni standa
fagurt vitni.
CHARLIE STRAND Ljósmyndarinn Charlie
Strand heldur sýningu í búðinni Guerilla.
FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
SUNNUDAGUR 7. maí 2006 23
1 dálkur 9.9.2005 15:19 Page 6