Fréttablaðið - 29.06.2006, Side 57

FIMMTUDAGUR 29. júní 2006 33
HM stendur nú sem hæst. Fót-
boltamenn hvaðanæva úr heim-
inum taka þátt í spennandi leikj-
um og í sjónvarpinu sjáum við
varamenn fylgjast með af ákafa,
tilbúna til að taka þátt ef þörf
krefur. Öðru hvoru skipta þjálf-
arar út aðalmanni fyrir vara-
mann. Á mörgum öðrum sviðum
en í hópíþróttum þekkjast vara-
menn. Sjaldgæft er að möguleik-
ar varamann séu þó jafn góðir til
að fylgjast með og á að vera send-
ur inn, taka þátt og með því að
eiga hlutdeild í endanlegri
útkomu og í fótboltanum. Samt
sem áður gremst okkur þegar
einn af „okkar strákum“ er látinn
verma varamannabekkinn. Leik-
reglur fyrir varamenn í fótbolta
og varamenn í nefndum og ráðum
sveitarstjórna eru ekki þær
sömu.
Til dæmis tíðkast ekki í ráðum
borgarinnar að varamenn mæti á
fundi og fylgist með sem áheyrn-
arfulltrúar. Hvað þá að þeim sé
skipt inn á á miðjum fundi. Eitt
eiga þó varamenn í fótboltanum
og varamenn í nefndum sveita-
stjórna sameiginlegt; það er að
geta ekki reitt sig á að verða
nokkurn tíman aðalmenn. Ef
aðalmaður forfallast í langan
tíma, eða ákveður að hætta, er
fullt eins líklegt að kallaður verði
til nýr einstaklingur sem aðal-
maður. Fótboltamanns getur og
beðið það dapurlega hlutskipti að
vera ekki kallaðir inn á völlinn
heilt leiktímabil.
Það sama getur átt sér stað í
ráðum borgarinnar. Sem dæmi
má nefna að einn af varamönnum
íþrótta- og tómstundaráðs var
aldrei kallaður til fundar í ráðinu
allt síðasta kjörtímabil þ.e.a.s í
fjögur ár. Eins og lesendur er
væntanlega farið að renna grun í
eru þessi skrif ætluð til að vekja
athygli á hinu sérkennilega yfir-
klóri Vilhjáms Þ. Vilhjálmsonar
þegar í ljós kom við tilnefningu í
nefndir borgarinnar, að meiri-
hlutinn hafði skipað í sætin 22
karla en aðeins 13 konur. Er Sam-
fylkingin benti á að þetta væri
stórt skref afturábak í jafnréttis-
málum borgarinnar og þessa
dags yrði minnst sem sorgardags
lét Vilhjálmur þau orð falla að
taka þyrfti mið af kynjasamsetn-
ingu varamanna.
Ef skipa ætti eitt fótboltalið
sem samsett væri af liðsmönnum
frá KR og Fjölni, þá teldist það
ekki réttlát skipting ef KR-
ingarnir væru aðeins tæp 40% og
þeir sætu auk þess flestir á vara-
mannabekknum. Er það eitthvað
minni misskipting ef konur hljóta
örlög KR-inganna í dæminu hér á
undan, í aðalnefndum borgarinn-
ar? Dæmi hver fyrir sig.
Varamannabekkurinn
UMRÆÐAN
GUÐRÚN ERLA GEIRSDÓTTIR (GERLA)
KENNARI OG MYNDHÖFUNDUR
SKRIFAR UM AÐALMENN OG VARAMENN
Hinn 11. september næstkomandi
verða fimm ár liðin frá árásunum á
Tvídrangana í New York (World
Trade Center) og Pentagon. Þessi
fjöldamorð voru notuð til að rétt-
læta innrásina í Afganistan þar sem
þúsundir saklausra borgara hafa
orðið heimilislausar, særst og dáið.
Árásirnar voru líka ástæða nýrra
lagasetninga bæði í Bandaríkjunum
og Bretlandi sem skerða mannrétt-
indi hins almenna borgara (Patriot
Act/ Terrorist Act), t.d. hvað varðar
allt eftirlit, víðtækar símahleranir
eða hversu lengi má halda fólki í
fangelsi án dómsúrskurðar.
Allar götur síðan hafa þessir
skelfilegu atburðir svo verið helsta
réttlæting á herferðinni „stríð gegn
hryðjuverkum“ með tilheyrandi
pyntingum, fangaflutningum og
a.m.k. tvöföldun á útgjöldum til her-
mála í Bandaríkjunum. Árásirnar
voru líka að hluta til notaðar til að
réttlæta morð á tugþúsundum sak-
lausra borgara í Írak (sjá iraqbod-
ycount.net). Vegna þess hversu oft
þessir viðbjóðslegu atburðir hafa
verið notaðir til að réttlæta önnur
fjöldamorð á stærri skala megum
við aldrei láta okkar eftir liggja að
rannsaka 9/11 ofan í kjölinn.
Margar bækur og myndir, mis-
nákvæmar og vandaðar, hafa verið
gerðar um 11. september 2001.
Nýlega gerðu tveir kornungir menn
í Bandaríkjunum heimildamyndina
„Loose Change“, þar sem koma
fyrir svo margar vísbendingar sem
benda til þess að hópur áhrifamanna
í Bandaríkjunum hafi átt hlut að
máli, að erfitt er að horfa fram hjá.
Myndina er hægt sjá á netinu ókeyp-
is (http://www.loosechange911.
com/).
Í myndinni eru m.a. sjónvarps-
viðtöl við sjónarvotta sem sýnd
voru þennan örlagadag en var síðar
stungið undir stól, enda stangast
vitnisburður þessa fólks á við opin-
berar skýringar bandarískra stjórn-
valda. Í myndinni eru viðtöl sem
birtust hér og hvar í smærri fjöl-
miðlum. Fáir vita líka um baráttu
ættingja fórnarlambanna fyrir
sannleikanum, enda aldrei um það
fjallað. Ótal smáatriði og rökstudd-
ar heimildir sýna að háttsettir
áhrifamenn innan bandaríska
stjórnkerfisins annaðhvort vissu af
eða skipulögðu þessi fjöldamorð.
Opinberar skýringar bandarískra
yfirvalda, sem nota bene voru tekn-
ar fullgildar af íslenskum yfirvöld-
um án nokkurra athugasemda, eru
fráleitar. Raunar eru þær að mestu
þögnin ein.
Nokkrum mánuðum fyrir þessi
vandlega skipulögðu fjöldamorð
voru til áætlanir um innrás bæði í
Afganistan og Írak. Vantaði tylliá-
stæðu? Og hvernig gátu bandarísk
yfirvöld bent á sökudólga nokkrum
klukkustundum eftir atburðina?
Hvers vegna var allt stálið fjarlægt
og sent til Kína og Kóreu til
bræðslu, áður en það fékkst rann-
sakað? Kynnið ykkur í myndinni
hvaða stofnanir og skrifstofur voru
í byggingunni sem var sprengd
niður um fimmleytið sama dag, og
það þó logaði lítill eldur á tveimur
hæðum.
Stálstyrktar byggingar hrynja
ekki vegna bruna. Og alls ekki í
frjálsu falli á tíu sekúndum, beint
niður. Nema Tvídrangarnir. Hvers
vegna tók það 412 daga að fá ríkis-
stjórnina, með semingi, til að hefja
rannsókn? Engin dæmi um slíkar
tafir fyrr né síðar. Hvers vegna
komu 5 af 19 meintum tilræðis-
mönnum fram á lífi nokkru eftir
voðaverkin? Af hverju voru far-
þegalistarnir aldrei birtir? Hver
var öryggisráðgjafi í Tvídröngun-
um stuttu fyrir hrun þeirra? Mar-
vin Bush, bróðir forsetans.
Íslenskir blaðamenn þýða gjarn-
an hráar „fréttir“ frá AP, fullar af
„staðreyndum“ sem enginn fótur er
fyrir. Ekki þeim um að kenna: „Fjöl-
miðlar eru mjög uppteknir af núinu,
að klára daginn“, eins og Jóhann
Hauksson blaðamaður orðaði það í
Blaðinu á þjóðhátíðardaginn. Þannig
lesum við daglega þvælu um hryðju-
verkasamtökin al Qaeda, um al-
Zarqawi, og nú síðast um „eftir-
mann hans“ í Írak. Rakalaust bull,
tilbúningur til að réttlæta herför
gegn sjálfstæðum þjóðum og ræna
þær.
Á þessu plani hefur umræðan
um voðaverkin 11. september 2001
verið í íslenskum fjölmiðlum að
mestu í fjögur ár. Hvers vegna er
mynd eins og „Loose Change“ mik-
ilvæg mynd í dag, fjórum árum
eftir atburðina? Vegna þess að
„Stríðið gegn hryðjuverkum“, sem
fór á fulla ferð í kjölfarið, var rétt-
lætt með þessum fjöldamorðum.
Verða þessar opinberu lygar notað-
ar sem hjálpartæki ef (þegar)
kemur að næstu innrás: í Íran?
Ýmislegt bendir til þess: „Íran er
vandræðagemlingur í hinu alþjóð-
lega samfélagi, aðalbanki hryðju-
verka.“ (Condoleezza Rice, Frétta-
blaðið 22. 5. 2006) Hverjir eru hinir
raunverulegu hryðjuverkamenn í
heiminum í dag?
Fjórða Ríkið ryður sér hraðar
yfir heiminn en áður, - svo hratt að
Hitler myndi roðna. Fallujah er My
Lai okkar tíma. Samtökin Amnesty
International hafa sýnt fram á
hvernig „stríðið gegn hryðjuverk-
um“, og mannréttindabrotin sem
því hafa fylgt á alþjóðavettvangi,
hafa orðið öðrum valdhöfum for-
dæmi og afsökun til að nota sömu
aðferðir. Þess vegna skiptir máli að
rannsaka nánar hvað gerðist í sept-
ember 2001.
Það eru til samsæriskenningar
um allt. En þeir sem afgreiða þessa
sem órökstutt bull eru undantekn-
ingalaust þeir sem ekki hafa skoðað
smáatriðin í samhengi. Eins og
strákarnir orða það í myndinni:
„Who writes this stuff...?“
Í ljósi þjóðsagna um araba með
plasthnífa og ósama í hellum, ættu
allir að horfa á þessa mynd.
Tvisvar.
Í kjölfar árásanna
11. september 2001
UMRÆÐAN
STRÍÐIÐ GEGN
HRYÐJUVERKUM
HALLDÓR CARLSSON
FJÖLMIÐLAFRÆÐINGUR
1 dálkur 9.9.2005 15:17 Page 2
ferðabox
...og allur ferðabúnaður
kemst á toppinn
430 lítra
nr. 731846
380 lítra
nr. 731446
380 lítra
nr. 731816
NÝTT
23
76
/
TA
K
TÍ
K
/
6.
06
. /
3
X
30