Tíminn - 11.02.1979, Blaðsíða 14

14
Sunnudagur 11. febrúar 1979
Jón Hjaltason veitingamaður á óðali verði bt
hefur oft verið spurður álits, þegar upp verður,
hafa komið mál sem snerta veitingahúsin, um1 har
þessa staði, þar sem ofkeyrðir ibúar verður s
höfuðborgar lýðveldisins reyna að finna til úr óvær
friðar og léttis i fristundunum. Við fund- hafi yfir
um hann að máli i fyrri viku, ekki ein- tengjast
göngu til þess að spyrja hann um,hvaða Reykja^
meðulum mætti beita til þess að mönnum
skemmtidagskrána fjölbreyttari
og kynna hér krafta, sem sumir
hafa getiö sér mjög gott orö á sinu
sviöi erlendis. En þarna er lika
viö ramman reip aö draga, þetta
er geysilega dýrt, skatturinn tek-
ur af þessu 42% og þaö bindur
hendur okkar mikiö, þött þetta
fólk sé viljugt til aö koma. Auö-
vitaö bætist þaö enn viö aö vegna
legu okkar lands, eigum viö ekki
hægt um vik aö koma okkur inn i
feröaáætlanir, sem þessir aöilar
gera, fara úr einu landi til annars
og skemmta á hverjum staö
ákveöinn tima i senn. Viö veröum
aö kosta upp á langar flugferöir
meö uppihaldi og ærnum
kostnaöi. En sá skattur, sem á
þetta er lagöur aö auki, gerir
málin ekki auöveldari viöfangs.
— Þú minntist á ýmsar
breytingar, sem þú hefur víljaö
sjá gerast i málefnum veitinga-
Auövitaö hittist svo á aö Jón
Hjaltason var i simanum,
morguninn þegar okkur bar aö
garöi.en starfsdagur hans byrjar
snemma, þótt hann endi seint, þvi
hin löngu kvöld þarfnast langs
dags til undirbúnings.Meðan viö
biöum.fór ekki hjá,aö okkur yröi
litiö yfir þökin i miöbænum og i
austurátt, þar sem húsin hurfu I
frostmóöu i fjarska þennan morg-
un og eitt augnablik hvarflaöi aö
manni hve Reykjavlk er oröin
stór og mannlif hennar fjölbreytt.
En nú biöur Jón skrifstofustúlk-
una aö gefa okkur næöi vegna
simans dálitla stund og senn höf-
um viö sest aö kaffi inni i skrif-
stofunni.
Jón
Hjaltason
veitinga-
mann
á Óðali
Menningarlegra skemmt
analif
„Nei, ég held aö skemmtanalif-
iö i Reykjavik hafi ekki breytst
mjög mikiö frá þvi ég man fyrst
eftir ”, svarar Jón fyrstu
spurningu okkar”, vissulega hafa
komiö til ýmsir þættir sem ekki
voru þá, ég gæti nefnt diskótekin
og ýmislegt sem ekki var komiö
til á Glaumbæjarárunum. En ég
held aö fólk skemmti sér enn á al-
veg sama eða mjög svipaöan hátt
hér. Hitt er svo annað mál aö
maöur heföi getaö hugsaö sér aö
sjá ýmsar breytingar veröa á
hlutunum og reyndar hef ég reynt
aö koma hinu og þessu til leiöar 1
þá átt sjálfur. Kannski er ég ekki
alveg eins ákafur um þaö nú og ég
var i byrjun, ef til vill farinn aö
þreytast dálítiö. Hér er viö mjög
margt aö glima og margar hindr-
anir, sem eru mjög erfiöar aö
yfirstiga.
—■ Eru yfirvöldin þar á meðal?
— Já, óneitanlega eru þau þaö.
Ætti aö koma þvi til leiðar aö
skemmtanalif I Reykjavik færist i
átt, sem ég vil leyfa mér aö kalla
menningarlegri, veröur aö koma
til skilningur ofan frá, annars
veröur ekki neitt úr neinu. Ég get
sem dæmi nefnt þessar tillögur
um lengri opnunartima skemmti-
staöanna. Komist þessar
breytingar I gegn, þá held ég aö
þaö yröi til mikilla bóta. Kannski
halda einhverjir aö ég sé fyrst og
fremst aö hugsa um aö veitinga-
húsin bæru meiri hagnaö frá
borði, en þvi fer fjarri. Ég býst
ekki viö aö ágóöi húsanna yröi
neitt meiri eftir en áöur. Hitt
skiptir miklu meiru,að ég held aö
húsin fengju glaðværari og betri
gesti, i réttu samræmi viö þaö aö
þessum löngu biörööum mundi þá
linna, ösinni viö fatageymslurnar
og leit aö leigubil aö skemmtun
lokinni, sem flestir kannast viö.
Þetta eru þeir vanalegu flösku-
hálsar, sem löggjafinn sjálfur býr
til og valda ótöldum vandræöum.
„Uglan er fugl sem fer sinar eigin leiöir og svo er hún talin hyggin og kunna aö hugsa sitt ráö'
segir Jón Hjaltason um sinn uppáhaldsfugl.
staöanna. Þiö hafiö komiö upp
sérstökum klúbbi á óöali, Klúbbi
1?
— Já.hugmyndin meö þessu var
sú, — eins og ég benti á,að lengri
opnunartimi gæti unniö bug á
ýmsum leiöinlegum fyrirbærum,
eins og biðröðum og leit aö bil,
stundum i kulda og illviðri, — aö
koma betri brag á umgengnis-
hætti innandyra. Þessi klúbbur er
I rauninni hugsaöur sem nokkurs
konar skóli i þá átt, — kannski
ekki nema námskeiö. Svo er eftir
aö sjá hver árangurinn veröur.
Ég man eftir aö Jón Sólnes kom
einu sinni meö þá uppástungu,aö
gengist yröi fyrir þvi aö koma upp
fjörutiu eöa fimmtiu bjórkrám i
Reykjavik til þess að koma upp
bjórmenningu á borð viö þaö sem
þeir eiga hér I grannlöndunum.
En auövitaö er slikt fráleitt.
Tradition býr maður ekki til, og
hugsunin hjá okkur meö „Klúbb
1” er ekki svo háleit, aö viö höld-
um aö okkur takist þaö. En þetta
gæti veriö byr jun á einhver ju sem
miðar I rétta átt.
Fjöldi erlendra skemmtikrafta
sem innlendra hefur haldiö uppi
stem mningunni á Óðali á
siöustu árum. Hér er Jón ásamt
einum plötusnúöanna.
sig hverju glasinu á fætur ööru.
Þarna er boöin þægileg tónlist.viö
bjóöum vandaöri glös en annars
tiökast og ný blöö og timarit,sem
öllum eru frjáls til afnota og enn-
fremur spil og töfl,matur og full-
komin þjónusta. Þarna er hægt að
fara frá boröinu sinu án þess að
eiga á hættu aö aðrir hafi sest við
þaö þegar aftur er snúiö, jafnvel
aö tæmt hafi veriö úr glösum
fólks eöa veski dömunnar sé á
bak og burt.
Ég vil endilega taka þaö fram
aö þarna er á engan hátt um ein-
hvers konar snobbklúbb aö ræöa,
þar sem einhver útvalinn hópur
hefur tengst böndum sin á milli.
Reglur klúbbsins eru afar ein-
faldar og ég held sanngjarnar og
þegar félagataliö er skoðaö tel ég
þaö koma vel i ljós. En ég get
viöurkennt, aö reynslan hefur til
þessa sýnþaö þaö er ekki hægöar-
leikur aö fá þaö sniö á starf
klúbbsins, sem ég hef óskaö helst
Ekki snobbklúbbur
Að búa til ,/tradition
Viö höfum vonast til aö þarna
gæfist tækifæri fyrir meölimi til
þess aö hitta sina kunningja og
aöra, þegar vonast er eftir friöi og
góöu umhverfi og ekki sist
snemma kvölds, — til dæmis
klukkan 6, 8 eöa 9, án þess aö
menn þurfi endilega aö hvolfa I
— Þiö hafiö brotið upp á ýmsum
nýjungum á Óöali.til dæmis meö
þvi aö kynna hér erlenda
skemmtikrafta?
— Já, okkur hefur ekki þótt af
veita aö reynt væri aö gera
tslandsmeistarar i sveitakeppni I bridge
» 1 1 ‘ ifi '%
. ij
fl ■! i

íw'V » 1 "h\
1
i1,11l y \ Á
: •