Tíminn - 26.08.1979, Blaðsíða 7

Sunnudagur 26. ágúst 1979.
7
Asta Kristjánsdóttir: „Gott aö vera i Kina, en fegin aö vera komin heim”. Asta fræddi okkur á þvi, aö
Island héti á kinversku „Bing-dao”. Ekki sem verst. Ætli komi ekki aö þvi, aö isiendingar taki upp töku-
orö úr kinvcrsku innan skamms.
Timamynd: Tryggvi.
» . - 1
Texti: Fanney
Myndir: Tryggvi
Rætt við
Ástu Kristjánsdóttur,
sem verður einn af túlkunum,
þegar víetnömsku flóttamennirnir koma
„Lítil hætta á
að þetta
fólk verði
uppá-
þrengj-
andi”
Fl — Ein af þeim/ sem mun túlka fyrir víetnamska
f lóttafólkið/ þegar það kemur hingað til lands, er Ásta
Kristjánsdóttir, 23 ára gömul Reykjavíkurmær, en
hún er nýkomin frá Peking eftir þriggja ára náms-
dvöl þar. Við ræddum við hana á heimili foreldra
hennar að Birkimel 8.
„Ég kom heim i júni sl. frá
Kina, þar sem ég las kinverska
sögu, forna og nýja,” sagöi
Asta, og sagöi hún aö kennslan
heföi fariö fram i fyrirlestrar-
formi. „Þaö tók mig um eitt ár
aö læra aö fylgjast meö fyrir-
lestrunum en lang erfiöast er aö
læra aö skrifa máliö.” Asta
sagöi aö taliö væri nauösynlegt
aö kunna um 2 þúsund tákn til
þess aö lesa blööin, en táknin
eru um 20—30 þúsund.
„Á meöan ég var þarna úti
vorum viö fimm tslendingar viö
nám, allir I Peking, en margir
erlendir stúdentar eru einnig I
Shanghai og Kanton.” Asta
sagöist ekki vita, hvort hún gæti
notfært sér kunnáttu sina mikiö
á Islandi, en talaö væri um aö
hefja kinverskukennslu i
Hamrahliö og opnuöust þá leiöir
fyrir þá fáu, sem kunna þetta
mál.
Fyrsta áriö, sem Asta var úti
bjó hún á garöi viö málaskólann
I Peking, en siöar á garöi viö
háskólann. Erlendu stúdentarn-
ir höföu kinverska herbergisfé-
laga, sem aftur hjálpuöu þeim I
málanáminu. Voru tveir og
tveir á herbergi. „Ég varö ekk-
ert aö breyta venjum minum i
neinu, og reyndi ekkert sérstak-
lega aö falla inn i umhverfiö,
enda eru Kinverjar skilnings-
rikir á venjur útlendinga.”
Asta sagöi, aö sér heföi mætt
mikil gestrisni og gaman væri
aö sækja Kinverja heim. Margir
réttir væru á boöstólum og
gætti heimilisfólkið þess að
boröa litiö viö boröiö, en talaði
þeim mun meira. Gestir geta
hins vegar ekki bragöaö siöustu
réttina svo úttroðnir eru þeir
orönir.
Um daglegt mataræöi i Kina
haföi Asta þaö að segja, aö mest
væri af grænmeti á boröum,
mjólkurvörur væru skammtaö-
ar og mjólk aöeins fyrir börn og
útlendinga. „Kinverjar drekka
mest bjór og sterk vin og þaö
eru einu drykkirnir á veitinga-
húsum. En þeir eru langt frá þvi
aö vera alkóhólistar, þvi aö þeir
neyta áfengra drykkja aöeins
meö mat”.
t Kina er aöeins einn fridagur
á viku, en fólk hvilir sig yfir
miöjan daginn milli 12 og tvö. I
Peking getur oröiö mjög kalt og
getur kuldinn fariö niöur fyrir
minus 20 stig.
Kinverjar eru sagöir litlir
dansmenn? (En sú spurning!)
— Já, þaö eru engir dansstaö-
ir, en fólk fer þeim mun oftar i
kvikmyndahús og nú siðustu ár-
in hefur kvikmyndagerö staöiö
meö miklum blóma I Kina. bá
er efnið oft sótt i gamla timann,
eöa þá striöiö við Japani og
frelsunina upp úr þvi. A allra
siöustu árum hefur einnig verið
boöiö upp á hasarmyndir.
Þaö er stundum sagt, aö Kín-
verjar séu rómantiskir?
— Já, þeir eru afskaplega
rómantiskir og þá á ég viö feg-
uröarmat þeirra. Þeir eru ekki
ánægöir fyrr en hlutirnir hafa
náð vissri fullkomnun.
Heidur þú aö viö vinnum Vi-
etnömunum óbætanlegt tjón
meö þvi aö flytja þá hingaö eins
og margir hafa haft á oröi?
— Nei, þaö get ég ekki Imynd-
aö mér. Ég get ekki séö, aö þeir
eigi aö veröa fyrir einhverju
óbætanlegu tjóni, hvorki þeir né
íslendingar. Þaö er ein grein
dulins kynþáttahaturs að full-
yröa aö fólki, sem lifaö hefur viö
sult og seyru, sé geröur óleikur
meö þvi aö flytja þaö i allsnægt-
ir.
Margir óttast, aö þetta fólk
veröi uppáþrengjandi i vin-
skap?
— Ég held, að þaö sé litil
hætta á þvi. Þeir sem óttast
slikt, ættu ekkert aö vingast viö
þetta fólk. Frá minum bæjar-
dyrum séð er þetta vingjarnlegt
og hógvært fólk.
Aö hverju vildir þú helst
vinna, þegar fióttafóikiö kem-
ur?
— Aö kenna fólkinu Islensku,
svo aö þaö geti aölagað sig
fljótt.
Asta sagði aö lokum, aö hún
heföi ekki haft fjármagn til þess
aö koma meö mikiö frá Kina
„annaö en tonn af bókum um
kinverska sögu og skáldsagna-
rit”.