Tíminn - 26.08.1979, Blaðsíða 11

Sunnudagur 26. ágúst 1979.
iiGöíllUJLÍ
í
11
lagst upp aö og enn ber aö geta
þess að við höfum okkar eigin
sementsgeyma, þannig að
sementsskip getur lagst hér upp
að og dælt sementi I lausu frá
hafnargarðinum”.
Hve stóru svæði þjónar ykkar
steypustöð?
„Við þjónum hér öllum norðan-
verðum Vestfjörðum, Bolungar-
vik, Súðavik, Suðureyri, Flateyri
og norðanverður Dýrafjörður
kaupa héðan steypu, en næsta
steypustöð er á Patreksfirði”.
Hver er framleiðslugetan?
„Hún er nægilega mikil. Verð-
lagsstjóri hefur sagt að við séum
með óþarflega mikið fjármagn i
þessu bundið, en mitt svar er þá
það að við hér úti á landsbyggð-
inni verðum að geta framleitt
fullkomna steypu eins og aðrir og
eigum ekki að þurfa að fara aftur
á eitthvert fortiðarstig i fram-
leiðsluháttum. Of góð steypa er
aldrei framleidd’.
Hvað um byggingarstarfsemi
ykkar?
„Já, eins og ég sagði höfum við
verið með verktakastarfsemi hér,
en höfum nú heldur dregið okkur
út úr henni, þar sem erfitt er að
standa klofvega yfir borðið, — við
þjónum verktökunum hér og vilj-
um siður keppa við þá á þeirra
markaði, en við höldum áfram að
byggja og seljá, eftir þvi sem
okkur hentar i hvert skipti. Við
hyggjum á ýmsa hluti i þeim
efnum nú, en það mun ráðast af
undirtektum bæjaryfirvalda”.
Hve margir starfa við fyrir
tækið?
„Starfsmenn munu vera um 22.
Fyrirtækið er samsteypa
nokkurra fyrirtækja sem sam-
einast undir nafninu Grænigarður
hf. Segja má að til langs tima hafi
menn ekki haft trú á þvi að hægt
væri að stunda byggingar hér
nema á sumrin, en þetta er aö
breytast og við notum veturinn nú
til byggingastarfsemi, reynum að
lengja byggingartimann. Nú er
mikið byggt á Vestfjörðum. Þetta
er nokkuð sveiflukennt, til dæmis
er nú litið byggt i Súðavik af
ibúðarbyggingum, en hins vegar
mikið um að vera á Flateyri, en
samdrátt er engan að sjá, þegar á
heildina er litið”.
Hvernig er aðstaða til að reka
iðnfyrirtæki hér vestra?
„Það er nú svo að hér snýst allt
um fiskinn og þvi verða iðnfyrir-
tæki allmikið útundan. Við eigum
þvi i erfiðri samkeppni við fisk
iðnaðinn um mannskap og mund
um hafa hér fleira fólk, ef það
stæði til boða.
Ég vil einnig koma þvi að hér
að endingu, að sambúðin við
bæjaryfirvöldin hefur verið erfið
og ég vildi ekki vera að byrja að
hefja rekstur sem þennan hér nu
á þessum dögum. Ég get ekk
látið hjá liða að nefna að hefði það
ekki verið fyrir sérlega góða
fyrirgreiðslu og skilning útibús
stjóra útvegsbankans hér, hefð
margt orðið alveg ófram
kvæmanlegt, en hann starfaði um
hrið að bæjarmálefnum, áður en
hann tók við starfinu við bankann
og hafði þvi betri skilning en
utanbæjarmaður á þvi, hverju
þurfti að koma I framkvæmd.’
Texti
og
myndir:
Atli
Magnús-
son
Vestfirski flotinn treystir
á trollin frá Grænagarði
Rætt við feðgana og netagerðarmeistarana
Guðmund Sveinsson og Magna Guðmundsson
AM— Nýlega litum viö inn hjá Netagerð Vestf jaröa, þar
sem Guðmundur Sveínsson, netagerðarmeistari, hefur
ráðið rikjum um árabil og spurðum frétta af starfsem-
inni. Sjálfsagt gætu Isfirðingar og aðrar verstöðvar
vestra veriðán flestrar þjónustu fremur en netagerðar-
innar, en Netagerð Vestfjarða hefur sérhæft sig í gerð
botnvörpu. Þangað leita þvi hinir nafntoguðu togarar
Vestfirðinga, sem mestan afla allra íslenskra togara
færa að landi á ári hverju, og einnig rækjubátarnir.
Hvenær tók netagerðin til
starfa hér i Grænagaröi?
„Netagerð Vestfjarða er nú
orðin 25 ára, en áður var þetta
Netagerðin Grænigarður og var
þá I eigu Péturs Njarðvik. Það
var hlutafélag sem keypti neta-
gerðina árið 1954 og það rekur
hana enn.
Við störfum hér 12-14 I sumar
og það eru ellefu togarar hér á
Vestfjörðum sem við störfum
fyrir. Þá framleiðum við mikið af
rækjuvörpum og ég held að allir
rækjubátar hér á Vestfjörðum
séu með nætur frá okkur. En við
sendum lika rækjunætur til Norð-
lendinga, til Húsavikur og Kópa-
skers og til Sunnlendinga og
þeirra á Reykjanesi. Við fáum
allt okkar efni frá Hampiðjunni,
en sú framleiðsla er á heims-
mælikvarða og þjónar islenskum
sjávarútvegi sérlega vel.”
Hvenær ársins er mest að gera
hér?
„Hér má heita að annir séu
jafnar allt árið. Við vinnum hér
að jafnaði tiu tima á dag, en ef
eitthvað sérstakt ber upp á getur
orðið næturvinna, en það er sjald-
gæft.
Við höfum stækkað vinnusalinn
hjá okkur og aðstaðan hefur
batnað hér stórum við það, en
Magni Guömundsson, verkstjóri.
húsnæðið er nú 700 fermetrar.
Þegar ég tók við þessu var hús-
næöið ekki nema 100 fermetrar.”
Þið eruð kunnir fyrir trollin
ykkar hér i Grænagarði. Hvað um
loðnunæturnar?
„Nei, hér höfum við ekki viljað
eiga við loðnunæturnar. Þær eru
orðnar svo stórar og þungar að
við viljum ekki fást við þær. Ég er
þeirrar skoðunar að loðnunæt-
urnar þurfi sérstök verkstæði
sem fást við þær og sérhæfa sig
algerlega i þeim. Slikt verkstæði
þyrfti að vera serstaklega hannað
og þær þyrfti að vera hægt að
taka beint af skipinu uppi á kanti
og i gegn um stórar og miklar
blokkir.”
Nú hefur verið mikil framför i
gerð á botnvörpum.
„Já, og ekki sist efnunum.
Þessi nýju polyethylenefni, sem
nú eru komin til sögunnar eru
þeim kosti búin að fljóta og eru
þvi miklu léttari i drætti. Þau
hafa valdið mikilli byltingu.
En einnig hefur orðið breyting
og framför i gerð trollanna
sjálfra. Sonur minn hérna Magni
sem er verkstjóri hér hjá mér,
hefur nokkur kynni af þvi, en
hann hefur unnið hér með náms-
manni, Einari Hreinssyni, sem er
við háskólann i Tromsö, og hefur
haft að prófverkefni opnun á
vörpum og toghraða báta. Hann
hefur nú mælt upp troll hjá
flestum rækjubátanna hér á Isa-
firði.”
Magni, megum viö spyrja þig
um niðurstöður af þessum mæl-
ingum?
„Þvi verr var Einar óheppinn
að þvi leyti að vertiðin hjá okkar I
vetur varð styttri en hann ætlaði.
Hann hafði hins vegar með sér
mælitæki frá skólanum, sem
gerði honum kleift að mæla tog-
hraðann á trollið og togkraft báts-
ins. Slikar athuganir hefur árlega
vantað, þvi menn hafa viljað fá
stærri og stærri troll en fiska svo
ekkert, þar sem báturinn ræður
ekki við vörpuna. Bæði mældi
hann átakið á trollunum og hve
Guðmundur Sveinsson, forstjóri Netagerðar Vestfjarða, hefur
ellefu togara á sinum snærum og rækjutrollin frá þeim eru lands-
þekkt.
þung þau væru i drætti og einnig
togkraft bátsins með þvi að láta
hann toga i polla við bryggju.”
Við hvað eruð þið að vinna
þessa stundina?
„Við erum hér að útbúa rækju-
troll, en einnig höfum við búið til
þorskveiðitroll fyrir nokkra báta
hér, sem eru I sama formi og
rækjuvarpan og þetta hefur gefist
vel. Einn var að tala við okkur
áðan og hann hefur fengið átta
tonn á stuttum tima hér úti af.
Þetta er alveg sama gerðin
rækjuvarpan, aðeins ann
möskvi, en hægt að nota sör
bobbingalengju og á rækj
trollinu, sömu hlera og annað.
Þetta getur komið sér vel fyi
þessa báta, eftir að þeir loku
fyrir rækjuveiðina I Djúpinu
sem vænta má ber okkar sta:
semi svip af öllum breytingum
sviftingum sem gerast i fis
veiðum hér vestra, sama á hva
sviði það er.”