Fréttablaðið - 19.05.2007, Qupperneq 16

Tíðindi af viðræðum sjálf-
stæðismanna og samfylk-
ingarfólks um myndun rík-
isstjórnar hleyptu illu blóði
í framsóknarmenn. Eftir
að upplýst var um samtal
Ingibjargar Sólrúnar Gísla-
dóttur og Geirs H. Haarde á
miðvikudag líta framsóknar-
menn svo á að trúnaður
millum stjórnarflokkanna
hafi brostið.
Vatnaskil urðu í viðræðum um
næstu ríkisstjórn Íslands mið-
vikudaginn 16. maí.
Þegar dagur reis benti margt til
þess að samstarfi Sjálfstæðis-
flokks og Framsóknarflokks yrði
fram haldið en deginum áður hafði
Geir Haarde sagt líkur til þess
ágætar. Framsóknarmönnum
svelgdist þó á morgunkaffinu því í
morgunfréttum Útvarps á mið-
vikudag kom fram að Samfylking-
in hefði vakið athygli sjálfstæðis-
manna á mögulegu samstarfi en
formleg viðbrögð ekki borist.
Jón Sigurðsson og Geir hittust
tvisvar á miðvikudeginum og
ræddu málin án þess þó að þeim
væri þokað sérstaklega áfram.
Jón hefur sjálfur upplýst að fram-
sóknarmenn hafi lagt fram mál-
efnapunkta sem efnivið í nýjan
stjórnarsáttmála en samkvæmt
heimildum Fréttablaðsins lagði
Geir ekkert slíkt fram á fundum
þeirra. Heimildir Fréttablaðsins
herma einnig að Framsókn hafi
boðið Sjálfstæðisflokknum átta
ráðherrastóla.
Geir gekkst ekki að því boði enda
var það skoðun hans og annarra
forystumanna flokksins að mikill
meirihluti ráðherraembætta í
krafti aflsmunar væri léttvægt í
heildarmyndinni. Önnur mál réðu
ferð.
Í aðdraganda viðræðna Geirs og
Jóns eftir kosningar sagði Geir að
ríkisstjórn yrði ekki mynduð út á
kosninganiðurstöðurnar einar og
sér; pólitískur grundvöllur þyrfti
að vera fyrir samstarfi. Þau orð
mátti skilja á þann veg að flokkarn-
ir þyrftu að ná saman um áherslur
og stefnumið á kjörtímabilinu. Séu
þau hins vegar skoðuð í ljósi síðari
atburða má álykta að með þeim hafi
hann átt við annan pólitískan grund-
völl; nefnilega hvort líklegt væri að
Framsóknarflokkurinn væri í raun
tækur til samstarfs.
Samtöl við þungavigtarfólk í
Sjálfstæðisflokknum leiða í ljós að
þar á bæ voru uppi efasemdir um
að sú væri raunin. Áhyggjur af
heilindum og einingu innan flokks-
ins voru ríkar meðal sjálfstæðis-
manna.
Eftir því sem leið á miðvikudag-
inn barst framsóknarmönnum æ
oftar til eyrna að þreifingar Sjálf-
stæðisflokks og Samfylkingarinn-
ar væru meira en bara orðin tóm;
full alvara og talsverður áhugi af
beggja hálfu byggju að baki.
Jón Sigurðsson sagði síðdegis á
miðvikudag að hann ætti síður von
á að eitthvað gerðist á fimmtudag,
uppstigningardag. Þegar kom fram
á kvöldið var þó orðið ljóst að fram-
sóknarmenn gátu ekki lengur setið
hver í sínu horni – þingflokkurinn
þyrfti að koma saman.
Með skömmum fyrirvara var
boðað til fundar klukkan ellefu á
fimmtudag og á þremur klukku-
stundum varð niðurstaða fram-
sóknarmanna sú að þeir gætu ekki
hugsað sér framhald á samstarf-
inu. Greindu Jón og Guðni Ágústs-
son, varaformaður forsætisráð-
herra, frá þeirri afstöðu upp úr
klukkan tvö og hálftíma síðar upp-
lýstu Jón og Geir um samstarfsslit-
in á blaðamannafundi.
Á blaðamannafundinum sagði
Jón í tvígang að ekki hefði orðið
trúnaðarbrestur milli hans og
Geirs.
Orð Guðna í Kastljósinu á
fimmtudagskvöld og yfirlýsing
Jóns frá í gærmorgun kunna að
stangast á við það enda lýstu þeir
báðir yfir að trúnaðarbrestur hefði
orðið.
Sá trúnaðarbrestur varð þó ekki
í viðræðunum sjálfum heldur eftir
þær, þegar fyllri mynd af samtöl-
um sjálfstæðismanna og samfylk-
ingarfólks lá fyrir. Fór það einnig
mjög fyrir brjóstið á þeim að Geir
og Ingibjörg Sólrún skyldu hittast
opinberlega jafn skömmu eftir
fundinn í stjórnarráðinu og raun
ber vitni.
Í yfirlýsingu sinni sagði Jón
ríkisstjórn Sjálfstæðisflokksins og
Samfylkingarinnar óskabarn eig-
enda Baugs. Kæmist hún á koppinn
yrði hún trúlega nefnd Baugs-
stjórnin.
Framsókn bauð Sjálfstæðisflokknum
átta ráðherrastóla í nýrri ríkisstjórn
opið til kl. 22.00 öll kvöld