Fréttablaðið - 19.05.2007, Page 33

leika í alvarlegum leiksýningum.
Þegar þeir koma inn á sviðið fer
svona ákveðinn taugaveiklunar-
hlátur í gang. „Þarna kemur Siggi
Sigurjóns … hehe“. Þegar það
er kannski eitthvað svaka stofu-
drama í gangi.
Jón Gnarr: Ég hef til dæmis
lent í því þegar ég er kannski að
hlaupa út í búð eftir bleium handa
syni mínum að afgreiðsludaman
springur úr hlátri. Að ég skuli
koma og kaupa bleiur og vera að
flýta mér er ofsa fyndið. Ég sætti
mig alveg við það svo sem. En ég
hef rekið mig á það hjá fólki að það
heldur að ég sé fáviti og að ég fífl-
ist út í eitt. Það sé til dæmis ofsa-
lega gaman hjá fjölskyldu minni
því þegar ég komi heim úr vinn-
unni haldi ég áfram að fíflast. Og
börnin geti ekki einu sinni lært í
friði fyrir fíflagangi í mér.
Katrín: Ég held einmitt að grínistar
séu svolítið að rífa úr sér hjartað:
Þú lætur oft skína mest í hver þú
ert með því hvernig þú grínast. Og
það er oft heilmikil alvara á bak við
grínið. Mér finnast grínistar oftast
þurfa að gefa alveg ótrúlega mikið
af sálinni af sér í grínið.
Jón Gnarr: Það hefur einmitt allt-
af farið í taugarnar á mér að vera
kallaður skemmtikraftur. Mér
finnst það hreinlega móðgandi. Ég
lít á grín sem list. Og takmark mitt
með minni list er að gefa hluta af
mér í grínið og reyna einhvern veg-
inn að vekja viðbrögð hjá fólki. Að
hreyfa við því, fá það til að hugsa,
vekja einhverjar tilfinningar og
svo framvegis. Hlutverk skemmti-
krafts finnst mér aftur á móti alls
ekki vera að vekja einhverjar hugs-
arnir hjá fólki heldur mun frek-
ar að láta því líða einhvern veginn
„melló“. Þetta er svipað og að bera
saman djass og lyftutónlist.
Katrín: En varðandi klæðaburðinn
þá hugsa ég að það séu einfaldlega
gerðar meiri kröfur á kvenmenn en
karlmenn að líta vel út. Og þá ekkert
meira í pólitík. Það er almennt bara
eitthvað sem maður verður var við
sem kona. En fari maður í pólitík er
maður svolítið búinn að opna dyrn-
ar fyrir því að fólk leyfi sér að segja
ýmislegt við mann. Ég fæ reglulega
athugasemdir frá ókunnugu fólki.
Það er til dæmis sagt við mig að
ég mætti brosa aðeins minna. Tala
minna með höndunum. Fólk lætur
bara vaða. En þetta stuðar mig ekk-
ert. Svo fær maður líka jákvæð við-
brögð. Fólk hefur bara skoðun á
þessu sem öðru.
… og þarna heyrðum við í Seljalandsfossi. Höfum hér
undanfarnar 10 mínútur verið að hlusta á hann. Og
þetta var lóa sem heyrðist í þarna við hliðina á.
Dr. Gregory Miller, prófessor við Harvard háskóla, hefur gert ferilsrannsókn á viðbrögðum íslenskra aðila sem á
síðasta ári urðu fyrir áhrifum af neikvæðri umfjöllun frá bæði erlendum fjölmiðlum og álitsgjöfum um fjármál.
Það er okkur sönn ánægja að bjóða þér til morgunverðarfundar þar sem rannsókn Dr. Millers verður kynnt og rædd.
Fundurinn verður haldinn á Hótel Nordica þann 21. maí kl. 8.30.
Dagskrá:
8.30 Ræðumenn:
Dr. Gregory Miller, Ph.D, Harvard-háskóla
Bjarni Ármannsson, fyrrum forstjóri Glitnis
9.15 Pallborðsumræður:
Þórður Friðjónsson, forstjóri OMX Nordic Exchange á Íslandi
Halla Tómasdóttir, framkvæmdastjóri Viðskiptaráðs Íslands
Bjorn Richard Johansen, framkvæmdastjóri Samskiptasviðs hjá Glitni
Richard Thomas, forstöðumaður Kredit-rannsókna hjá Merrill Lynch
Hafliði Helgason, viðskiptaritstjóri Fréttablaðsins
Fundarstjóri verður Kristján Kristjánsson, forstöðumaður upplýsingasviðs FL Group.
Fundurinn verður haldinn á ensku. Aðgangur er ókeypis og boðið verður upp á léttan morgunverð.
Skráning fer fram á www.fvh.is
ÚR VÖRN Í SÓKN
Morgunverðarfundur um íslenska fjármálastorminn vorið 2006
friðarsinnar því oft verða þeir svo
pólitískir. En ég gæti verið í frið-
arflokki – án þess að það væri ein-
hver hippaflokkur. Kannski an-
arkista-friðarflokkurinn? En út-
varpsþátturinn hennar Katrínar
yrði þáttur um íslenska fossa.
Katrín: (dregur útvarpsröddina
fram) „… og þarna heyrðum við í
Seljalandsfossi. Höfum hér undan-
farnar 10 mínútur verið að hlusta á
hann. Og þetta var lóa sem heyrð-
ist í þarna við hliðina á.“ En frábær
hugmynd! Og svo væri getraun.
Jón Gnarr: Já fossagetraun!
Katrín: (útvarpskona áfram) ...
„Nú heyrum við í þremur foss-
um, hlustendur góðir. Hvaða foss-
ar eru þetta?“
Margir vilja meina að öll séum
við haldin einhverjum fordóm-
um. Meðan einhver hópur vill ekki
sjá útlent vinnuafl hér á landi eru
aðrir sem halda að vaxtarrækt-
artröll séu með lambhagasalat í
stað heila. Burðist þið sjálf með
einhverja fordóma og þá af hvaða
sort? Eru Íslendingar haldnir ein-
hverjum áberandi fordómum?
Jón Gnarr: Ég er algjörlega for-
dómalaus.
Katrín: Gaman að þú segir það.
Því það á algerlega við mig líka!
Jón Gnarr: Nei, nei. Ég er með for-
dóma fyrir öllu sem fólk er með
fordóma fyrir og hef orðið upp-
vís að því. Ég er með fordóma
gegn múslímum. Ég taldi mig
ekki hafa þá en ég fór til Lond-
on eftir sprengingarnar þar og
í lestinni sem ég var í var ungur
múslími með Nike-bakpoka og ég
svitnaði í lófunum. Einu sinni var
ég svo í hraðbanka á skuggaleg-
um stað í Bandaríkjunum. Tveir
stórir svertingjar komu og ég
varð hræddur. Svertingjar, nótt =
glæpamenn. Þeir buðu bara góða
kvöldið og ekkert mál. Heilinn í
okkur er bara svo magnað fyrir-
bæri að hann er byrjaður að tína
inn upplýsingar og dæma áður en
við komumst að sjálf. En ég hef
vilja til að yfirstíga fordómana.
Katrín: Ég held þetta sé rétt. Auð-
vitað er maður með hugmyndir fyr-
irfram. Maður hittir sjálfstæðis-
mann og hugsar með mér að þetta
sé einhver labbakútur. Þar til annað
kemur á daginn. Og þá er maður
snöggur að vilja skipta um skoðun.
Það er t.d. til marks um mína for-
dóma að ég tala alltaf rosalega hátt
við gamalt fólk – og skýrt.
Jón Gnarr: Fólk fer líka oft að tala
í þriðju persónu.
Katrín: Ég geri það að vísu ekki en
ég er alveg með það á hreinu að
gamalt fólk sé heyrnarlaust og fer
alltaf að æpa. Þar til mér er bent á
að ég þurfi ekkert að standa þarna
og æpa.
Jón Gnarr: Það er einn mjög leið-
inlegur fordómur sem hrjáir Ís-
lendinga. Mjög lífseigur og and-
styggilegur og hefur fengið að
viðgangast hér áreitislaust en það
eru fordómar gegn Grænlending-
um. Eins og Grænlendingar séu
óæðra fólk en við. Til dæmis er oft
sagt frá því í blöðunum ef græn-
lenskir menn eru í bænum og eru
fullir – og þá í gamansömum tón.
Í blaði hefur fyrirsögnin „Græn-
lendingur réðist á mann“ verið
notuð. Eins og Grænlendingur sé
eitt og maður annað.
Talandi um fyrirfram mótaðar
hugmyndir um hvernig fólk er og
á að vera. Er fólk ekkert að skipta
sér af því hvernig opinberar per-
sónur eins og alþingismenn klæða
sig og koma fyrir? Verður þú vör
við það, Katrín? Og skemmtikraft-
ar eiga alltaf að vera að segja eitt-
hvað fyndið. Líka í fermingarveisl-
um og við kassann í Hagkaup. Eða
hvað?
Jón: Mín grundvallarskoðun er sú
að flestir séu ágætir og vilji vel.
En svo getur fólk líka verið svolít-
ið taktlaust. Ég hef til dæmis lent
í því að vera staddur á spítala og
ókunnugt fólk fer að hlæja og spyr
mig hvort það sé eitthvert grín
í gangi. Ég myndi aldrei fara að
grínast í einhverjum sem staddur
væri á spítala ef ég vissi ekki hvað
hann væri að gera þar. Við svona
aðstæður, þá jú. Annars hefur þetta
ekki stuðað mig mikið.
Katrín: Líkt og með Spaugstofu-
menn til dæmis. Maður tekur
stundum eftir því ef þeir eru að