Fréttablaðið - 19.05.2007, Síða 68

Þ
að var mikið um
dýrðir þegar 60. kvik-
myndahátíðin í Cann-
es var sett síðasta
miðvikudagskvöld
með tilheyrandi gala-
sýningu á opnunarmyndinni My
Blueberry Nights eftir leikstjór-
ann Wong Kar-Wai. Þetta er fyrsta
mynd hins virta kínverska leik-
stjóra Wong Kar-Wai með ensku
tali og var beðið með nokkurri
eftirvæntingu. Myndin skartar
þeim Jude Law og Noruh Jones í
aðalhlutverki ásamt Natalie Port-
man og Rachel Weisz. Það var ekki
síður eftirvænting eftir því að sjá
hvernig söngkonan vinsæla og
Grammy-verðlaunahafinn Norah
Jones myndi taka sig út í fyrsta
sinn á hvíta tjaldinu.
Allt fór fram með hefðbundnum
hætti á opnunni. Rauða dreglinum
var rúllað út við höllina Festival de
Palais á aðalgötunni La Croistette
meðan stelpurnar lágu ennþá ber-
brjósta í sólbaði rétt fyrir neðan
og snekkjueiginendur drukku
kokteila rétt fyrir utan ströndina.
Æstir aðdáendur byrjuðu að raða
sér upp við La Croisette daginn
áður og biðu í ofvæni eftir að lim-
ósínurnar mættu með stjörnurnar
sem byrjuðu að tínast ein af öðrum
í höllina. Sólin skein og dúndrandi
partítónlist barst úr hátalarakerf-
inu meðan kynnirinn tilkynnti
hátt og skýrt hverjir voru mætt-
ir á rauða dregilinn. Ljósmyndar-
arnir höfðu stillt sér upp við dreg-
ilinn, allir í smóking. Fagnaðar-
lætin brutust út þegar Jude Law
og Norah Jones mættu loksins.
Jude lék við hvern sinn fingur og
óð beint til aðdáenda og tók í hönd-
ina á þeim. Norah virtist heldur
feimnari og það mátti heyra ljós-
myndarana keppast um að kalla
„Norah líttu hingað“ meðan bloss-
arnir blinduðu nærstadda. Í Cann-
es er skylda að klæða sig upp áður
en stigið er inn á rauða dregilinn
og meira að segja ljósmyndararn-
ir þurfa að vera í smóking.
Myndin My Blueberry Nights
fékk heldur dræma dóma hjá
gagnrýnendum. Wong Kar-Wai er
eftirlætisbarn í Cannes. Fyrsta
myndin hans As Tears Go By var
sýnd á hátíðinni 1989, en það var
Chungking Express sem skaut
honum á stjörnuhimininn 1994
og fyrsta mynd hans sem fékk al-
þjóðlega dreifingu. Happy Tog-
ether var verðlaunuð fyrir bestu
leikstjórn á Cannes 1997 og In
the Mood for Love var frumsýn-
ingarmynd Cannes 2000. Í fyrra
var þessi virti leikstjóri formaður
dómnefndar og þótti því við hæfi
að hann opnaði keppnina og hátíð-
ina þetta árið.
Gagnrýnendur virtust sammála
um að það hefði verið helstu mis-
tök Wong Kar-Wai að gera myndina
í Bandaríkjunum. Ástæðan fyrir
því að Kínverjinn fór þangað var
einföld: „Ég vildi fá Noruh Jones
til að leika, ég elska röddina henn-
ar, en ekki gat ég látið hana leika
á kínversku“ sagði Wai við blaða-
menn. „Ég hitti hana á kaffistað í
New York, hún labbaði inn í „flip-
flops“ og þáði hlutverkið.“ Þar með
var það ákveðið að hann myndi
gera mynd með ensku tali. Myndin
er hugljúf rómantísk ástarsaga og
sannkölluð stelpumynd. My Blue-
berry Nights þykir minna á hans
vinsælustu mynd, In the Mood for
Love, en í þetta sinn þykir ekki
takast eins vel til. Flestir eru sam-
mála um að hún sé of sykurhúðuð
og minnir um of á súpermarkaðs
ástarsögu. Þó að Norah hafi verið
dásamleg í sínu hlutverki dugði
það ekki til. En það er ekki svo óal-
gengt að leikstjórum sem vegnar
vel með myndir á eigin tungumáli
mistakist þegar þeir færa sig yfir
til Hollywood og gera mynd með
ensku tali.
Það eru keppnismyndirnar sem
keppa um hinn eftirsótta Gull-
pálma sem vekja jafnan mest-
an áhuga í Cannes. Ný keppnis-
mynd er frumsýnd á hverjum
degi með tilheyrandi galasýningu,
blaðamannafundum og tilstandi.
Á öðrum degi var það stórmynd-
in Zodiac eftir David Fincher sem
Rauða dreglinum var rúllað út við höllina Festival de Palais á aðalgötunni La Croistette meðan stelpurnar lágu
ennþá berbrjósta í sólbaði rétt fyrir neðan og snekkjueigendur drukku kokteila rétt fyrir utan ströndina.
Glans, glamúr og gleði
Kvikmyndahátíðin í Cannes stendur nú yfir á frönsku Rivíerunni og þar má sjá pálmatré, bikiní,
snekkjur, hátísku, kokteila, Hollywood-stjörnur, artí-leikstjóra, kaupendur, seljendur, framleiðendur,
stressaða viðskiptamenn, blaðamenn, ljósmyndara, rauða dregilinn, endalaus partí og allt þar á milli.
Hanna Björk Valsdóttir kíkti á stemninguna.
Á 60 ára afmælishátið Cannes 2007