Fréttablaðið - 19.05.2007, Page 80

Bless bless glysrokk, halló hippa-
tíminn. Hönnuðurinn Frida Gi-
annini tók við af Tom Ford fyrir
um ári síðan, og í sumar brá hún
frá hinum þekkta Gucci-stíl þar
sem þröng, dökk og rokkaraleg
föt hafa verið í fyrirrúmi. Með
strandlínunni sinni kom hún með
afar kvenlega og afslappaða tísku
sem minnti á hippatímabilið og var
undir miklum áhrifum frá þjóð-
búningum Evrópu. Stuttir kjólar
með púffermum, sixtíslegir mod-
kjólar í skærum litum og stutt-
buxur voru sexí án þess að gefa
of mikið í skyn. Giannini hefur
sjálf kallað lúkkið „St. Tropez árið
1960,“ sem er bæði skemmtileg
tilhugsun í okkar svala íslenska
sumri og rímar vel við athygli
heimsins sem beinist að ströndum
Suður-Frakklands þessa dagana
þegar Cannes hátíðin er í algleym-
ingi. Við getum öll látið okkur
dreyma um sól, sand og ... eitthvað
fleira sem Gainsbourg söng á þess-
um árum.
Eina ferðina enn munu blöð fyllast af myndum af fögru fólki á rauða
dreglinum því nú er Cannes hátíðin byrjuð. Nú herja ljósmyndar-
ar með flass á stjörnurnar og á morgun birtast ummæli um hvort þær
voru flottar eða hörmulegar og hver skandalíseraði mest. Persónu-
lega leiðist mér að horfa á þessar síðkjólaathafnir. Mér leiðast reynd-
ar síðir kjólar. Punktur. Skemmtilegra að sjá
hver heldur þakkarræðuna á perunni eða hver
missir brjóstið út úr kjólnum. Svoleiðis hlutir
gerast auðvitað mun frekar í Frakklandi held-
ur en í Hollywood. Cannes er náttúrlega hátíð
skandalanna og það verður skemmtilegt að sjá
hvaða mynd gerir alveg út af við siðgæðisvit-
und fólks í ár. En auðvitað samþykki ég það að
það eru hátíðir sem þessar sem geta hjálpað
fatahönnuðum að komast á kortið, eða þá rústað
ímynd þeirra gersamlega. Hjá Yves Saint-Laur-
ent hefur hönnuðurinn Stefano Pilati til dæmis
náð föstu kjólasambandi við leikkonur eins og
Tildu Swinton, Julianne Moore og Kristinu Scott
Thomas, sem eru nú allar frekar þekktar fyrir
„artí“ myndir, og heldur þar í ákveðna hefð eins
og þegar Catherine Deneuve var aðalmúsa fyrir-
tækisins. Moschino vill helst klæða leikkonur
sem eru minna frægar því eins og Ítalarnir vita
þá er best að ná leikkonum sem yngstum og ferskustum því þá eru þær
líklegri til þess að halda sig við hönnuðinn þegar aldurinn færist yfir
eins og fyrrnefnd Deneuve. (Verð reyndar að viðurkenna að ég er með
algjört æði fyrir Catherine Deneuve þessa dagana og er að uppgötva
gamlar myndir með henni. Snilldin „Hunger“ þar sem hún leikur kyn-
þokkafulla tvíkynhneigða blóðsugu er ákveðið tískulistaverk því þar
sprangar hún um í dömulegum drögtum, hælaskóm og rauðum varalit
með uppsett hár og sólgleraugu. Hver sagði að „eighties“ tískan þyrfti
alltaf að vera hræðileg?) En, aftur að Cannes. Hlakka til að sjá mynd-
ir af svölum evrópskum stjörnum sem tekst alltaf að vera miklu smart-
ari en þessar gervilegu Hollywood-pæjur. Mæta bara í svörtum kjól
eða gallabuxum og greiða sér varla en leiftra af kynþokka. Hlakka líka
til að sjá hvort Sophie Marceau missi aftur líkamsparta út úr kjólnum á
rauða dreglinum.
P.S. Mætti á opnun Kate Moss loves Top Shop á föstudagsmorgun.
Var tíu mínútum of sein og skilst að ég hafi misst af flottustu fötunum
því allt seldist á augabragði. En ég græddi samt vatnsflösku með Kate
Moss utan á. Bíð spennt eftir hvað gerist þegar ég klára innihaldið.
Stjörnur, sandur og brjóst
F
í
t
o
n
/
S
Í
A