Fréttablaðið - 07.06.2007, Síða 18

nær og fjær
„ORÐRÉTT“
Vítahringur
ömurleika
Með Ríó tríó á sinfóníutónleika
Ungliðahópur Ljóssins,
endurhæfingar- og stuðn-
ingsmiðstöð krabbameins-
greindra og aðstandenda
þeirra, hittist reglulega sér
til sálubótar, borðar saman
í hádeginu og spjallar.
Í innri sal Hornsins við Hafnar-
stræti situr glaðlegt ungt fólk úti
við gluggann með pitsur og kók.
Þar er ungliðahópur úr Ljósinu að
borða saman í fimmta skipti og
stemningin er góð. „Við hittumst
oft í Ljósinu en ákváðum að fara
aðeins út fyrir þá veggi eins og við
gerum með starfsemina okkar að
hluta. Til dæmis erum við með lík-
amsrækt í Hreyfingu tvisvar í
viku,“ útskýrir Erna Magnúsdóttir,
iðjuþjálfi og forstöðumaður Ljóss-
ins. Ásamt henni eru sex manns
við borðið sem hafa greinst með
krabbamein en eru á mismunandi
stigi, sum komin yfir það og önnur
að kljást við það núna. Öll segja
þessar samverustundir hafa mikið
gildi. „Maður bíður eftir fimmtu-
deginum til að komast út og hitta
liðið,“ segir Rakel Þórisdóttir bros-
andi. „Það er svo gott að geta talað
við fólk með svipaða reynslu.“
Sigurlaug Pálsdóttir tekur undir
það. „Maður verður svolítið sér-
stakur með sínar tilfinningar
þegar þessi staða er komin upp í
lífinu og ekki hægt að ætlast til að
allir skilji mann fyllilega.“ Þau
taka samt fram að margt fleira
beri á góma en vandamálin og
krabbameinið. „Við tölum líka um
daginn og veginn, sumarið og fríið.
Við erum bara venjuleg og reynum
að lifa eðlilegu lífi.“
Ljósið er með virka starfsemi í
safnaðarheimili Neskirkju alla
daga. Ungliðahópurinn mætir þar
líka í handverk, jóga og ýmislegt
sem í boði er og tekur gjarnan börn-
in með. „Þegar ég sá bækling frá
Ljósinu hugsaði ég strax. Þarna er
eitthvað til að hressa upp á sálarlífið
og róa mig og börnin,“ segir Dag-
björt Rut. Sigurlín Jónsdóttir er
nýlega greind og kveðst hafa þurft
að leita eitthvert eftir skilningi og
upplýsingum. „Enginn í fjölskyld-
unni hafði fengið krabbamein áður
né nokkur sem ég þekkti og ég
hafði alltaf verið fullfrísk.“ Hún er
byrjuð á lyfjum og hárið er að
þynnast. Eðlilega spáir hún í hvort
hún missi það allt eða ekki. „Ég er
að breyta um lyf og þá liggur hárið
kannski á koddanum einn morgun-
inn. Það verður áfall en mér finnst
gott að tala við Þórhildi, sem er
búin að ganga í gegnum þetta og
byrjuð að fá hárið aftur.“
Magnús Steinarsson er eini herr-
ann í hópnum þennan dag. Hann
nefnir að á spítalanum sé einkum
hugsað um líkamann en minna um
andlegu hliðina. „Það er gott að
komast í svona félagsskap, geta
spjallað og verið maður sjálfur,“
segir hann. Flest eru sammála um
að andlegan stuðning skorti þegar
sjúkdómsgreiningin liggi fyrir.
Þórhildur Kristjánsdóttir kveðst
þó hafa fengið upplýsingar um
ýmislegt sem í boði væri fyrir
hana þegar hún var í meðferðinni.
„Þá var ástand mitt þannig að mér
fannst ég ekki geta farið í neitt.
Svo breytist það smám saman,“
segir hún. „Já,“ segir Magnús. „Í
meðferðinni hefur hver nóg með
sjálfan sig og skortir allt frum-
kvæði. Þess vegna þarf einhverja
til að ýta manni út í aðra hluti.“
Í sumar ætlar ungliðahópur
Ljóssins að borða saman fyrsta
fimmtudag hvers mánaðar og svo
vikulega eftir 1. september að
sögn Ernu iðjuþjálfa. „Í haust
ætlum við svo að brydda upp á nýj-
ungum,“ segir hún. „Þá munum
við stundum hittast í heimahúsum
og elda eitthvað hollt og gott
saman.“
Upplýsingar eru að finna á
ljosid.org
Ljósið hressir upp á sálarlífið
Yngstu börnin í Fossvogsskóla
efna til tónleika í Bústaðakirkju í
dag. Krakkarnir eru á aldrinum
sex til átta ára og hafa í vetur
verið í blokkflautukennslu hjá
Guðmundi Norðdahl tónlistar-
kennara.
Guðmundur, sem hefur ára-
langa reynslu af tónmennta-
kennslu, segir að efnisskrá tón-
leikanna sé fjölbreytt. „Börnin
munu syngja og leika ýmsa tón-
list og þau eru búin að æfa sig
vel,“ segir hann og bætir því við
að sum verkin á tónleikunum séu
yfirleitt flutt af eldri nemendum
og því hafi börnin verið að takast
á við krefjandi verkefni.
Blokkflautukennsla hjá Guð-
mundi hefur verið val fyrir börn
í sex ára bekk Fossvogsskóla
undanfarna þrjá vetur. Elstu
börnin sem koma fram á tónleik-
unum byrjuðu hjá Guðmundi sex
ára og eru því orðin nokkuð
sjóuð.
Guðmundur segir að það sé
alltaf jafn gaman að kenna
börnum. „Þau hafa verið mjög
dugleg. Þetta er fyrst og fremst
hópkennsla hjá mér og ég vinn
með námsefni sem ég hef sjálfur
útbúið,“ segir Guðmundur.
Tónleikarnir hefjast kl. 17.30.
Löggan velkomin á
súlustað
Sálarlaus flokkur