Fréttablaðið - 08.06.2007, Blaðsíða 18

nær og fjær
„ORÐRÉTT“ Myndar hesta og labbar Langasjó
Þegar Jeremy Barlow kom
fyrst til Íslands var bara
einn rúllustigi í Reykjavík
og vegurinn til Hveragerð-
is var svo holóttur að hann
man það enn rúmum fjörtíu
árum síðar.
Jeremy kom til Íslands árið 1963
til þess að leika á flautu með Sin-
fóníuhljómsveitinni og dvaldist
hér í tíu mánuði. Hann heillaðist
af landinu og sneri loks aftur á
dögunum ásamt konu sinni til þess
að endurnýja kynnin og taka við-
töl við íslenskt tónlistarfólk.
„Þetta hefur verið alveg ein-
stakt. Við eltum sólina næstum
allan hringinn og veðrið hefur
verið yndislegt,“ segir hann kátur
eftir hringferðina um landið sem
hann hafði dreymt um lengi. Þegar
blaðamaður hitti þau hjónin í síð-
ustu viku voru þau á leið á tón-
leika Sinfóníunnar um kvöldið og
skiljanlega spennt fyrir þeirri
upplifun einnig. „Það verður afar
forvitnilegt að heyra í þeim aftur,“
segir Jeremy en víst er að margt
hefur breyst frá hans fyrstu kynn-
um af sveitinni. „Hún var vitan-
lega mun minni í þá daga. Því
miður hef ég ekki haft tækifæri til
að fylgjast vel með sveitinni í
gegnum árin en það verður gaman
að heyra muninn,“ segir hann
sposkur. „Í þá daga var til dæmis
mjög mikilvægt að stjórnandinn
væri góður, ef hann var ekki góður
þá hljómuðum við stundum miður
vel,“ bætir hann við af enskri kurt-
eisi.
Jeremy er mikill sagnamaður en
segir að sumar sögurnar úr
Íslandsdvölinni séu ekki beinlínis
prenthæfar. „Það var minni agi í
þá daga,“ útskýrir hann brosandi.
„Fólk mætti stundum svolítið
seint.“ Hann tekur dæmi af stjórn-
anda einum sem ekki kunni að
meta slíka óstundvísi og hélt mik-
inn reiðilestur yfir félögunum
einn daginn. Eftir tíu mínútna
messu sló dauðaþögn á hópinn uns
það heyrðist mjóróma rödd úr
einu hornanna sem dæsti og stundi
upp úr eins manns hljóði: „Svona
er þetta.“ Jeremy skellihlær og
segist telja þessa sögu til marks
um húmor Íslendinga.
Önnur eftirminnileg saga teng-
ist bjórdrykkju sem þá var reynd-
ar bönnuð. „Það vildi þannig til að
í sveitinni spiluðu þrír austurrísk-
ir hornleikarar – menn sem voru
nokkuð nánir og höfðu spilað
saman í stríðinu. Svo var líka
þýskur slagverksleikari sem
aldrei sást vín á. Svo fréttist af því
einn daginn að það væri þarlendur
fragtari við höfnina svo þeir fóru
þangað fjórir og komust í þýskan
bjór og drukku víst alveg helling.
Þá kom í ljós af hverju aldrei sást
vín á slagverksleikaranum því
hann umturnaðist, varð alveg
brjálaður og réðst á einn hornleik-
arann – beit bút úr eyranu á
honum. Næsta dag kom enginn
slagverksleikari á æfingu en einn
hornleikari með umbúðir um höf-
uðið – þetta varð rosaskandall,
þeir skrifuðu um þetta í blöðun-
um.“
Þessir mánuðir Jeremys á Íslandi
voru ekki aðeins merkilegir tón-
listarlega séð, en hann rifjar til
dæmis upp þegar Vladimir Azk-
enasy lék píanókonsert með Sin-
fóníunni og Gunter Schuller stýrði
þeim á tónleikum, heldur hitti
hann einnig marga merka menn.
Jeremy lék með Lúðrasveit
Reykjavíkur þegar Lyndon B.
Johnson heimsótti Ísland, nokkr-
um mánuðum áður en hann tók við
forsetaembættinu eftir morðið á
John F. Kennedy. „Ég var í svona
búning, með alls konar röndum en
það var náttúrulega ekki landsher
á Íslandi svo þessar rendur þýddu
ekki neitt,“ segir hann brosandi.
Jeremy minnist einnig móttöku
breska sendiráðsins þegar skáldið
W.H. Auden kom í sína seinni
Íslandsheimsókn og hann hitti
skáldið og kollega hans Halldór
Laxness. „Það var virkilega spenn-
andi – ég er reyndar að lesa Lax-
ness núna,“ útskýrir hann.
Vandræðalegasta augnablikið
segir Jeremy hafa verið í skrúð-
göngu á 17. júní þegar hann mars-
eraði ásamt lúðrasveitinni um einu
tvíbreiðu götuna í Reykjavík.
„Þetta var mjög hátíðlegur dagur
og Páll Pampichler Pálsson stýrði.
Ég lék á pikkóló-flautu og þurfti að
vera með nóturnar strengdar fast-
ar á upphandleggnum – ég er ekki
mikill um mig og var enn þá minni
þá svo nóturnar voru alltaf að detta
niður. Þetta var hálf niðurlægjandi,
á þessum degi, sem vitanlega var
tekinn svolítið hátíðlega, var ég
bara að slást við nóturnar mínar.“
Dvölin á Íslandi kveikti áhuga
Jeremys á Skandinavíu og síðar
fór hann til Svíþjóðar til að spila.
Þar lærði hann sænsku en þegar
fyrir lá að hann sneri aftur til
Íslands komst hann í kynni við
heimasíðuna Icelandic Online
sem hann segir hafa hjálpað sér
mikið við að læra íslensku. Hann
kveðst geta lesið dálítið í málinu
og er mjög spenntur fyrir Jónasi
Hallgrímssyni.
Þau hjónin dreymir um að
koma aftur til Íslands og fara á
Sumartónleika í Skálholti en Jer-
emy nýtti tíma sinn nú til þess að
kynna sér tónlistarstarf hérlend-
is og hyggst skrifa um það fyrir
tímaritin Classical Music og
Early Music Today sem gefin eru
út í Bretlandi. „Ég vil líka gjarn-
an sjá meira af landinu, Horn-
strandir og Ísafjörð,“ bætir Jer-
emy við. „Ein mesta breytingin
sem hefur orðið á þessum rúm-
lega fjörtíu árum eru vegirnir,
þið eruð með frábæra vegi
hérna.“
Bjórinn kostaði blásarann eyra
Þjálfarinn ber
ekki einn ábyrgð
Sanngirni Davíð og Golíat