Fréttablaðið - 26.02.2008, Blaðsíða 28

● fréttablaðið ● skipulag og hönnun 26. FEBRÚAR 2008 ÞRIÐJUDAGUR6
Myndlistarkonan Jónborg Sigurðardóttir, betur þekkt
sem Jonna, er safnari af guðs náð. Söfnunaráráttan
hófst þegar hún var smástelpa og tók upp á því að
stela skeiðum frá vinum og vandamönnum.
„Ef mamma komst að því að ég hafði kippt með mér skeið
sendi hún mig alltaf til að skila henni. Ég held hún hafi
viljandi klætt mig í vasalaus föt til að koma í veg fyrir
þjófnaðinn en ég stakk þá bara skeiðinni í brókina. Ég
ákvað síðan að hefja alvörusöfnun um leið og mamma gæti
ekki sent mig í skilaleiðangra. Markmiðið var sett á 500
skeiðar og þær nálgast 100 núna en ég hef sett safnið í smá
pásu þar sem aðrir hlutir hafa tekið við,“ segir Jonna og
horfir í kringum sig þar sem alls staðar blasa við skemmti-
legir gamlir hlutir. „Ég er svo hrifnæm á hluti og heillast
sérstaklega af öllu gömlu. Svo get ég ekki hent neinu og
held oft í þá hugmynd að þetta og hitt eigi eftir að nýtast
seinna. Stundum er einnig á áætlun að nýta suma gamla
hluti í minni vinnu sem myndlistarkona en hugmyndirnar
eru of margar til að koma þeim öllum í framkvæmd. Svo
hef ég verið dugleg að safna börnum þannig að ekki gefst
tími til að gera allt sem hugurinn stefnir á,“ segir hún
brosandi um leið og næstyngsta barnið stingur inn nefi og
mamma stendur í kjölfarið upp til að kanna hvort yngsta
barnið sofi enn vært.
Jónborg býr í fallegu húsi við Helgamagrastræti á
Akureyri og það fer ekki framhjá gestum götunnar að
þar búa fagurkerar og mörg börn. Börnin eru orðin fimm,
frumburðurinn er 24 ára en það yngsta, sem sefur vært úti
í vagni, er tveggja ára. En blóðbörnin eru ekki einu börn-
in hennar Jonnu þar sem hún kennir myndlist fyrir grunn-
skólanemendur og því má segja að börnin hennar telji nú
nokkra tugi.
Annað safn sem fer stækkandi er dúkkusafn sem einn-
ig má rekja til barnæsku safnarans. „Ég átti eina uppá-
haldsdúkku sem mamma henti nokkrum sinnum en ég
náði henni alltaf aftur. Á endanum gafst hún auðvitað upp.
Við erum svo ólíkar þar sem mamma er ótrúlega skipu-
lögð og hendir öllu en ég hirði allt og hendi engu. Ég hef
oftar en einu sinni hirt hluti sem vinir mínir vilja losa sig
við og stundum hafa þeir notið góðs af og fengið til baka
minningar úr æsku þegar eldgamlir hlutir birtast aftur.“
Á döfinni er að setja saman stórt dúkkuhús og raða inn í
það húsgögnum og smáhlutum sem Jonna hefur safnað en
er óuppstillt. Þá munu dúkkurnar öðlast nýtt heimili sem
vafalaust mun búa yfir jafnmörgum fallegum hlutum og
heimili eigandans. - va
Safnar börnum og stolnum skeiðum
Stolnu skeiðarnar geymast í bauk og nýtast ekki til daglegs brúks. Þær bíða betri tíma þegar Jonna gefur
þeim nýtt hlutverk.
Allar gerðir og stærðir mega vera með í dúkkusafninu. Það eina sem þær eiga sameiginlegt er að vera
gamlar og notaðar og heilla Jonnu.
„Stöku gömlu bollarnir eru mest notuðu hlutirnir af því sem ég safna. Það er svo gaman og fallegt að bjóða hverjum gesti einstakan bolla.“ Jonna heillast af öllu gömlu og vill engu henda.
FRÉTTA
BLA
Ð
IÐ
/VÖ
LLI