Fréttablaðið - 24.05.2008, Síða 44

● heimili&hönnun
„Mér finnst ofsalega gaman að hafa fallega hluti í kringum mig en ég hleyp ekki út í búð til
að kaupa þá. Heimilið er sambland af gömlum og nýjum munum og margt af því er eitthvað
sem ég hef búið til sjálf,“ segir Margrét sem býr í fallegri raðhúsaíbúð í Vesturbænum ásamt
eiginmanni og tvítugri dóttur.
Það er notalegt að koma inn á heimili Margrétar og þar ræður enginn einn stíll ríkjum. „Ég
er ekki ein af þeim sem fara og kaupa allt nýtt heldur eru þetta hlutir sem ég hef sankað að
mér í gegnum árin,“ útskýrir Margrét og bætir við að margt hafi hún keypt erlendis, en hún
bjó sex ár í Bandaríkjunum og eitt ár í Þýskalandi.
Margrét rekur Kirsuberjatréð ásamt fleiri góðum konum og selur þar meðal annars spila-
dósir sem hún útbýr sjálf. Nokkrar slíkar eru einnig uppi við á heimilinu ásamt körfum og
lömpum sem Margrét hefur búið til. „Mér finnst gott að hafa þessa hluti hjá mér en svo á ég líka
mikið af góðum hlutum eftir aðra listamenn sem mér hafa verið gefnir. Vinir í listageiranum
skiptast gjarnan á hlutum og það hefur áhrif á ásýnd heimilisins. Ég á marga fallega hluti,
málverk og keramik, eftir vini og kunningja,“ segir Margrét. Hún segist sjaldan henda hlut-
um. „Margt af því sem ég á hefur tilfinningalegt gildi þótt það sé löngu farið úr tísku. Ég á það
til að hafa svolítið mikið af hlutum í kringum mig bara af því að mér þykir vænt um þá,“ segir
Margrét. Hún elti ekki tískuna þótt hún fylgist vel með hönnunarheiminum. „Ég fletti blöðum
og tímaritum og er dugleg að fara á söfn og listasýningar,“ útskýrir hún.
Margrét er útsjónarsöm og víða á heimili hennar má sjá sniðugar og skemmtilegar lausnir.
Fjöldi innrammaðra póstkorta prýðir til að mynda veggi gestasnyrtingarinnar og á stigapalli
milli hæða hefur Margrét komið fyrir tveimur litlum hillum þar sem hún geymir hvíta smá-
hluti. „Ekkert á þessum hillum er keypt. Annaðhvort var þetta gamalt dót sem ég átti og
geymdi ofan í kössum eða eitthvað sem ég bjó til sjálf. Ég vildi ekki vera að drita þessu út um
allt hús svo ég bjó til þennan stað fyrir þessa hluti,“ segir Margrét. - þo
Fagurkeri í
Vesturbænum
● Það er notalegt að koma inn á heimili listakonunnar Margrétar Guðna-
dóttur. Þar kennir ýmissa grasa og fallegir munir eftir listakonuna sjálfa
leynast víða.
Eldhúsið er heimsborgaralegt og notalegt. Körfurnar á
myndinni eru eftir Margréti sjálfa, sem og lamparnir á
efstu hillunni. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Á vegg í eldhúsinu hefur Margrét hengt fjölda svarthvítra ljósmynda. Myndirnar eru af vinum og fjölskyldu
og það var Margrét sjálf sem tók þær flestar og stækkaði upp á gamla mátann.
Ávaxtabakkinn er eftir Margréti sjálfa. Borðstofustólana sem sjást í baksýn keypti Margrét í Bandaríkjun-
um fyrir þrjátíu árum en þeir eru komnir á sjötugsaldur.
Nýjustu spiladósirnar hennar Margrétar stilla
sér hér upp eins og hljómsveit hússins. Þær eru
gerðar úr ýmsum efnum og spila vísur Vatns-
enda-Rósu og Krummavísur.
Þessu smádóti fann Margrét stað á hillum á stigapall-
inum. Hjartarhornin eru stolt húsbóndans enda skaut
hann hjörtinn sjálfur á ferð sinni um Skotland.
Þegar kom að því að flikka upp á baðherbergið
ákvað Margrét að mála það rautt. Póstkort sem
legið höfðu ofan í kössum fengu uppreisn æru og
voru römmuð inn til að prýða veggina.
Margrét á fjölda listaverka eftir aðra listamenn. Leirmunirnir fremst á myndinni eru eftir Emblu, dóttur
Margrétar, sem hefur búið til keramik frá tíu ára aldri.
24. MAÍ 2008 LAUGARDAGUR6