Fréttablaðið - 13.06.2008, Page 70

30 13. júní 2008 FÖSTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Ó, nei, nei, nei! Við ætlum ekki að nema
þig á brott … Zorp hérna vill bara ekki
viðurkenna að við
höfum villst …
Hugsa sér! Í sumum
löndum borðar
fólk bjöllur! Nammi
nammi! Hversu
mikið þyrfti að
borga þér til þess?
Mikið! Nefndu
verðið,
Pondus!
Hættu þessu!
Þú átt ekki
svo mikla
peninga, Jói!
Prófaðu!
Tíu
þúsund?
Tíu þúsund?
Ertu brjál-
aður? Myndir
þú gera
það fyrir tíu
þúsund?
… átta, níu …
og tíu!
Stanislaw! Júlía Kára gaf mér
símanúmerið sitt!
Það er
lygi?
Neibb! Og ekki
bara sitt símanúm-
er, heldur númerin
hjá hellingi af
öðrum stelpum
líka!
Þú ert
of --
Ókei, hún var reyndar
bara að dreifa síma-
skrá nemenda, en þau
eru öll þar!
- töff.
Oooo! Ég er þakinn
kattarhárum! Það er alveg
hárrétt.
Lóa ældi aftur! Hún ældi ekki … hún kastaði upp.
„Æla“ er svo ljótt
orð.
Hvað er í
gangi?
Ég fékk ælu
á mig.
Þrjár góðar ástæður
til að vakna klukkan
sjö á morgnana...
www.fm957.is
67% landsmanna undir fertugu hlusta á FM957Capacent
Blaðamannastarfið er
nær alltaf skemmti-
legt. Ég segi nær allt-
af, því stór hluti starfs-
ins felst í því að hringja
út um borg og bæ til að
ná tali af hinum ýmsu
viðmælendum og
heimildarmönnum. Óhjá-
kvæmilega eru þeir sem reynt er
að ná í stundum vant við látnir,
farnir heim, í símanum, útlöndum
eða sundi. Það er í lagi þegar hringt
er beint í einkasíma fólks, en afar
bagalegt þegar hringt er í stofnan-
ir af flestu tagi. Þar eru nefnilega
við lýði skelfileg fyrirbæri sem
nefnast símkerfi og þeim fylgir
oftar en ekki löng bið á línunni
meðan athugað er hvort Garðar sé
enn á Grænlandi eða Matthildur sé
komin úr mat. Í þessum tilvikum
skiptir eðlilega miklu máli hvers
kyns tónlist fólki er gert að hlýða á
meðan beðið er.
Í um sjötíu prósentum tilfella er
um að ræða það sem kalla mætti
„ljúfa píanótóna“ að hætti Richards
Clayderman. Nær öll þessi „lög“
virðast í raun vera gjörsneydd
flestu því sem einkennir lög eins
og við viljum flest hafa þau, til
dæmis byrjun, viðlagi og enda. Þau
sigla áfram án sýnilegs tilgangs og
gera það að verkum að innan
skamms er eðlilegu fólki þorrinn
allur lífskraftur og -gleði. Kannski
er það tilgangurinn.
Skárri eru tuttugu prósentin sem
flækja ekki hlutina heldur láta
bara Bylgjuna sjá um biðina, jafn-
vel þótt það þýði óþarflega mikla
meðaltalshlustun á Noruh Jones,
Sting og David Gray yfir vikuna.
Svo eru það flippararnir, tíu pró-
sentin sem láta allar óskrifaðar
reglur lönd og leið og koma sífellt á
óvart. Nú í vikunni hlustaði ég mér
til ánægju á Emiliönu Torrini hjá
Vodafone, Astrud Gilberto hjá
Domus Medica og Bítlana hjá Lög-
reglustjóraembættinu. Vinninginn
hafði samt menntamálaráðuneytið,
sem kom mér í urrandi stuð með
Bee Gees-laginu You Should Be
Dancing meðan ég beið eftir sam-
bandi við upplýsingafulltrúa. Les-
endur mega búast við mjög ítarleg-
um fréttaflutningi af menntamálum
á næstunni.
STUÐ MILLI STRÍÐA Beðið með bræðrunum Gibb
KJARTAN GUÐMUNDSSON EYÐIR DRJÚGUM HLUTA VINNUDAGSINS Í SÍMANUM