Fréttablaðið - 21.06.2008, Blaðsíða 18

21. júní 2008 LAUGARDAGUR
SUNNUDAGUR, 15. JÚNÍ.
Lögreglustjóri og nætur-
sukk
Mikið held ég að það sé einmana-
legt starf hjá lögreglustjóranum í
Reykjavík að koma á friði og
skikkan legheitum í hinu svonefnda
næturlífi borgarinnar.
Það sem til þess þarf er hugar-
farsbreyting hjá fólki; þar duga
hvorki rafmagnsbyssur né lög-
reglustöðvar á hjólum.
Sá sem ekki er kominn á séns
um miðnætti á einfaldlega að sætta
sig við hvað lífið er stundum
miskunnar laust og fara heim að
sofa og reyna að vera betur til-
hafður um næstu helgi.
Og hvaðan kemur þessi tilhneig-
ing til að fljúgast á við lögregluna?
Hér í eina tíð var almenningur vin-
veittur löggunni. Er það að breyt-
ast? Og af hverju þá? Hefur
almenningur breyst? Eða löggan?
Eða er virðingin fyrir öðrum mann-
eskjum á undanhaldi í þjóðfélagi
sem hefur verið undirlagt áratug-
um saman – lengur en Stalín ríkti
yfir Sovétríkjunum – af stjórn-
málaflokki sem boðar einstaklings-
hyggju af meira kappi en nokkur
trúarsöfnuður boðar eilíft líf? Er
búið að heilaþvo mannskapinn?
Einhverjir halda sjálfsagt að
stjórnmálaflokkur sem aldrei
kemst í meirihluta geti ekki mótað
heilt þjóðfélag. Það er sorglegur
misskilningur og oftrú á lýðræði.
Sagan kennir okkur að
37,4% í lýðræðislegum
kosningum geta dugað til
að ná hugmyndafræðilegu
hreðjataki á þjóðum.
Hvað sem hugarfari
þjóðarinnar líður dáist ég
að lögreglustjóranum fyrir
einbeittan vilja til að taka
á þeirri skrílslegu múg-
sefjun sem stundum er
kölluð skemmtanalíf
Reykjavíkur og styð hann í
þessari góðu fyrirætlun. Árangur-
inn er samt undir því kominn að
honum takist að fá almennings-
álitið á sitt band.
Það á að hlusta á venjulega borg-
ara sem eiga sér ekki aðra hags-
muni en þá að búa í fallegri og frið-
sælli borg en ekki leggja eyrun við
sjónarmiðum veitingamanna og
annarra hagsmunaaðila sem fyrst
og fremst eru að pæla í því að
græða á sukkinu.
Gróðasjónarmið næturvökulla
veitingamanna er vissulega skiljan-
legt − en samræmist ekki hags-
munum alls þorra Reykvíkinga −
og skynsamlegt er að fara eftir
þeirri lýðræðisreglu að láta hags-
muni meirihlutans ráða.
MÁNUDAGUR, 16. JÚNÍ.
Íslensk gestrisni og við-
hafnarmóttökur
Ísbirnir virðast hafa óbilandi trú á
gestrisni Íslendinga.
Nú er annar hvítabjörninn á
þessu sumri að skoða sig um fyrir
norðan meðan sá fyrsti liggur
gaddfreðinn í frystikistu og bíður
þess að verða stoppaður upp.
Sennilega er umhverfisráðu-
neytið uppiskroppa með tróð í
hvítabirni því að nú hafa verið látin
boð út ganga að þennan skuli hand-
sama á lífi og Björgólfur yngri
hefur boðist til að bera kostnaðinn
af handtökunni. Það líst mér vel á
og vona að ísbjörninn verði látinn
ganga laus á lóðinni við Fríkirkju-
veg 11 þegar „viðhafnarmót-
tökur“ fara fram í húsinu og
takmarka þarf aðgang
almennings.
ÞRIÐJUDAGUR, 17. JÚNÍ.
Að keyra í
kassabíl
Fallegur þjóðhátíðar-
dagur.
Nú hefur verið leitað á náðir
Dana til að losa okkur við ísbjörn-
inn sem er að kynna sér æðarvarp
fyrir norðan. Það finnst mér soldið
eins og að biðja Atlantshafsbanda-
lagið að taka að sér löggæslu í mið-
bænum.
Forsætisráðherrann okkar sagði
í þjóðhátíðarávarpi sínu á Austur-
velli í morgun að Íslendingar séu
„vel undir efnahagsþrengingar
búnir, betur en flestar aðrar
þjóðir“.
Ég er sennilega ekki nógu skarp-
ur til að skilja nákvæmlega hvað
maðurinn er að meina, en fyrir
mína parta koma efnahagsþreng-
ingar mér ekki á óvart meðan Árni
Mathiesen er fjármálaráðherra og
Davíð Oddsson seðlabankastjóri.
Þrátt fyrir góðan undir-
búning þjóðarinnar fyrir
þrengingarnar í boði
Flokksins virtist forsætis-
ráðherrann hafa áhyggjur
af villtri eyðslu og lifnaðar-
háttum almennings, svo að
hann bætti við:
„Engu að síður verður
þjóðin að breyta neyslu-
munstri sínu og draga úr
eldsneytisnotkun, til að
bregðast við hækkandi verði og til
að draga úr losun gróðurhúsaloft-
tegunda.“
Þetta finnst mér vel og skynsam-
lega mælt. Ef ég verð beðinn um að
halda ræðu á Austurvelli við tæki-
færi mun ég hafa þessar ábending-
ar í huga og fara þangað fótgang-
andi, og ef ég hefði einkabílstjóra
mundi ég setja almenningi fagurt
fordæmi með því að selja embættis-
bílinn og láta einkennisklæddan
bílstjóra ýta mér um í kassabíl við
hátíðleg tækifæri.
Eins og hann kom mér fyrir sjón-
ir virtist mér forsætisráðherrann
hafa verið skotinn úr launsátri með
deyfilyfinu sem mistókst að koma í
hvítabirnina – og forsætisráðherra
sem vafrar um ráðþrota gagnvart
kreppunni er hættulegri fyrir þjóð-
ina en heill hópur af ísbjörnum.
MIÐVIKUDAGUR, 18. JÚNÍ.
Um heilsuleysi
krónunnar
Nú efast ég um að
krónan geti „veikst“
öllu meira án þess að
hrökkva upp af.
Í dag lækkaði gengið
um 3,8 prósent og hefur
lækkað um 26,2 prósent frá áramót-
um. Þetta eru sem sagt alvöru veik-
indi.
Sömu stjórnmálamenn og voru
eldsnöggir að þakka sjálfum sér
allsnægtirnar þegar „útrásin“ og
lánavíman var hvað geggjuðust
standa núna með allt niðrum
sig og kenna „erlendri efna-
hagsþróun“ um ástandið –
sem meira að segja ég sá að
hlaut að koma.
Ísbjörninn fyrir norðan
virtist hafa sama ímugust
á blaðamönnum og for-
sætisráðherrann okkar
hefur, því að ein-
hverra hluta vegna
lagði hann á flótta
þegar herskarar
frétta-, lögreglu-
og sérfræðinga úr umhverfisráðu-
neytinu komu fljúgandi til að heim-
sækja hann í æðarvarpið með
deyfilyf og danskan ísbjarnahand-
sömunarfræðing og búr sem nýbúið
var að tollafgreiða með hraði.
Varðandi ísbjarnardrápin þá
hefur umhverfisráðherra látið boð
út ganga að skipaður hafi verið
„starfshópur til að vinna að við-
bragðsáætlun vegna ísbjarna“.
Hvar lærir fólk svona skrípaorð-
bragð? „Viðbragðsáætlun“. „Starfs-
hópur vegna ísbjarna“.
Alvörumanneskjur tala ekki
svona. Að minnsta kosti hef ég
aldrei heyrt Jóhönnu Sigurðar-
dóttur reyna að troða pólitískan
marvaða með merkingarlausu bulli,
enda hefur hún meira jarðsamband
en samanlagður þingflokkur Sam-
fylkingarinnar.
Til viðbótar við viðbragðsáætlun
starfshópsins um framtíðar-
meðhöndlun ísbjarna á Íslandi hafa
verið látin boð út ganga um að vís-
indamenn hafi fundið tríkínur í inn-
yflum þess bjarnar sem var skot-
inn á Skaga. Það fylgir sögunni að
tríkínur séu lífshættulegar. Til
dæmis gætu íslenskir refir komist í
ísbjarnarhræ og smitast af tríkín-
um. Refirnir gætu svo smitað önnur
dýr og jafnvel refaskyttur og loks
alla þjóðina – þannig að það var
mikil mildi að mönnum tókst að
drepa ísbjörninn áður en hann varð
sjálfdauður.
Stundum þegar ég fylgist með
svona fréttaflutningi verð ég að
klípa mig í handlegginn til að ganga
úr skugga um hvort ég sé vakandi
eða staddur í mjög geðveikislegum
draumi.
FIMMTUDAGUR, 19. JÚNÍ.
Fallegur dagur
Aldrei þegar ég var
samvistum við vin-
konu mína Lenu
Bergmann hugsaði ég
út í að sá dagur gæti
komið að annað hvort okkar
stæði yfir moldum hins. Nú er sá
dagur kominn og farinn. Sólrík-
ur dagur eins og sumardagur
getur fallegastur orðið á
Íslandi.
Það var vel við hæfi að
landið okkar skartaði sínu feg-
ursta þegar Lena var kvödd. Hún
var eitt af djásnum þessa lands.
Mín vegna þarf tilgangurinn
með þessu öllu ekki að vera annar
en sá að prýða veröldina um stund.
Samtaka, nú!
KÆRA DAGBÓK
Þráinn Bertelsson skrifar
Á séns um miðnætti...
Í dagbók Þráins Bertelssonar er fjallað um nætursukk, velviljaðan lögreglu-
stjóra, eyðslugrannan kassabíl, heilsuleysi krónunnar, fallegan sumardag,
starfshóp um viðbragðsáætlun vegna ísbjarna og fleira gáfulegt.