Fréttablaðið - 21.11.2008, Blaðsíða 33

21. nóvember
líf unglinga. Hún segir að allar
bloggsíðurnar sem hún hafi lesið
hafi verið eins og himnasending
hvað orðaforða og athafnir varðar.
Spurð um næsta skref segir hún
það fara svolítið eftir því hvern-
ig þessi bók muni gera sig. „Ef vel
gengur skrifa ég örugglega meira.
Þessa dagana er ég að vinna að
kvikmyndahandriti upp úr báðum
bókunum með Júlíusi Kemp kvik-
myndagerðarmanni. Stefnan er
að gera kvikmynd eftir bókunum.
Þetta er langt ferli og við erum
í raun á byrjunarreit í handrits-
vinnunni. Við erum að undirbúa
handritsumsókn til Kvikmynda-
sjóðs og svo er bara stíf keyrsla í
skrifum fram undan.“ Það liggur
beinast við að spyrja Ingibjörgu
hvaða hlutverk hún ætli að leika
í kvikmyndinni. „Ætli ég leiki ekki
mömmuna, ef ekki það þá bara
flottasta og mest djúsí hlutverk-
ið, en þetta eru nú aðallega ungl-
ingar,“ segir hún og hlær og bætir
við. „Annars finnst mér skemmti-
legast að leika krefjandi hlutverk
þar sem ég þarf að grafa eftir til-
finningum.“
Draumahlutverk? „Nei í raun-
inni ekki. Aðallega að vinna í
skemmtilegum verkefnum með
góðu fólki. Fá að taka þátt og
vera með. Það er ekki auðvelt að
koma úr námi og hlaupa beint
inn í leikhúsin eða inn í kvik-
myndaheiminn. Leikarar á Ís-
landi þurfa í mörgum tilfellum að
sinna öðrum störfum með, þess
vegna er hvert tækifæri dýrmætt.
Ég er búin að taka leiklistarfer-
ilinn í miklum hænuskrefum og
það er ekki eins og tækifærin hafi
alltaf gargað á mig. Ég hef þurft
að hafa fyrir því að koma mér á
framfæri. Maður sáir fræjum og
þegar öllu er á botninn hvolft er
það kannski það fallega við þetta
allt, yndislegt að uppskera um
síðir,“ segir hún.
Líf Ingibjargar er þó ekki bara
vinna og aftur vinna og fólk þarf
að hafa tíma fyrir ævintýrin í líf-
inu. Eitt slíkt átti sér stað í okt-
óber þegar Ingibjörg gekk að eiga
kærasta sinn til margra ára, Óskar
Gunnarsson. „Þetta brúðkaup var
svolítið í takt við mig. Ég fékk
bónorð í apríl og við ákváðum að
gifta okkur í október því þá varð
maðurinn minn fertugur. Þetta
var svolítið dæmigert fyrir mig en
brúðkaupið var eiginlega vikuna
eftir að allt fór til andskotans. Það
hefur komið fyrir áður að allt sé í
hasar og þá er ég í mesta stuðinu.
Brúðkaupsveislan heppnaðist vel
enda fannst fólki notalegt að geta
fengið sér í aðra tána þegar allt
var á öðrum endanum.“
Það þarf mjög lítið til að ég fari á innsogið. Ég er næstum óþægilega hrifnæm
og verð daglega fyrir miklum áhrifum af öllu mögulegu í umhverfi mínu: Fólki,
bókum, bíómyndum, málverkum, leikritum, tónlist, landslagi, fegurð, góðvild
... Þannig mætti lengi telja. Þess vegna hafa áhrifavaldarnir í lífi mínu bæði
verið margir og margvíslegir.
Þegar ég fer í leikhús eða bíó fylgja hughrifin mér iðulega heim og stundum
líða margir klukkutímar þar til ég hef stigið almennilega út úr verkinu.
Þetta hefur bæði kosti og galla. Líklega sá ég t.d. kvikmyndina The
Sound of Music einum of oft á unglingsárunum og náði ekki nægi-
legri raunveruleikatengingu á milli. Auðvitað getur verið ósköp
gott að trúa á það góða í manneskjunni og að allt fari vel að
lokum en söngvamynd frá Hollywood er kannski ekki besti und-
irbúningurinn undir lífið. - mmj
SÖNGVASEIÐUR
Jónína Leósdóttir rithöfundur
ÁHRIFA-
valdurinn
Ómissandi í nóvember: Myrkrið
og jólaljósin í lok mánaðarins.
Brakandi
snilld!