Fréttablaðið - 19.12.2008, Blaðsíða 48

8 föstudagur 19. desember
Sigríður Thorlacius
hefur vakið verðskuld-
aða athygli fyrir söng
sinn með hljómsveitinni
Hjaltalín. Auk þess hefur
hún sungið með Hamra-
hlíðarkórnum um árabil
og segir miðnæturmess-
una á aðfangadagskvöld
vera ómissandi part af
jólunum.
Viðtal: Alma Guðmundsdóttir
Ljósmyndir: Anton Brink
Förðun: Björg Alfreðsdóttir með Mac
Þ
að var aldrei nein
ákvörðun að fara í
tónlistarnám, það var
bara svona eðlilegur
partur af skólagöng-
unni,“ segir Sigríður Thorlacius
sem hóf nám á blokkflautu sex
ára og skipti svo yfir í píanó. „Ég
hætti á píanói þegar ég var ungl-
ingur, en þegar ég byrjaði í MH
sextán ára fór ég í Söngskólann í
Reykjavík og í Hamrahlíðarkórinn.
Allar systur mínar höfðu verið í
kórnum svo það kom svolítið af
sjálfu sér. Seinna meir fór ég svo
á djassbraut í FÍH og útskrifaðist
þaðan vorið 2007,“ segir Sigríður,
en hún er langyngst fimm systra.
„Mamma spilar á píanó, harmón-
iku og gítar svo það var mikil tón-
list á heimilinu.“
Á FLANDRI UM EVRÓPU
Hljómsveitin Hjaltalín vakti fyrst
athygli í byrjun síðasta árs, en færri
vita að hún hafði þá verið starf-
andi um nokkurt skeið. „Strákarn-
ir stofnuðu Hjaltalín meðan þeir
voru í MH og voru líka allir með
mér í Hamrahlíðarkórnum,“ segir
Sigríður sem er elst í bandinu en
hinir meðlimirnir eru allir þrem-
ur til fimm árum yngri en hún.
„Eitt sumarið vann ég með þrem-
ur þeirra í Skapandi sumarstarfi
á vegum Hins hússins. Það sumar
fóru þeir að taka upp nokkur lög
eftir Högna Egilsson söngvara þar
sem þeir fengu mig til að syngja
bakraddir. Fyrir Airwaves 2006
bættu þeir svo við nokkrum lögum,
ég og hljóðfæraleikararnir bætt-
umst við og einhvern veginn end-
uðum við sem band,“ segir Sigríð-
ur um Hjaltalín. Í byrjun desember
2007 kom fyrsta breiðskífa sveitar-
innar út sem heitir Sleepdrunk Sea-
sons og var gefin út hjá Kimi Rec-
ords. Síðan þá hefur sveitin notið
mikillar velgengni hér á landi sem
og erlendis. „Diskurinn okkar kom
út í október í Skandinavíu og nóv-
ember í Bretlandi. Hann kemur svo
út í Austurríki, Sviss og Þýskalandi
í byrjun næsta árs svo við verðum
meira og minna á flandri um Evr-
ópu eftir áramót fram á sumar,“
segir Sigríður.
Eitt vinsælasta lag þeirra til
þessa er án efa endurgerð á laginu
Þú komst við hjartað eftir tónlist-
armanninn Togga, sem Páll Óskar
flutti upphaflega. „Lagið var í miklu
uppáhaldi hjá Högna söngvara og
hann var oft búinn að tala um það.
Hann ákvað bara að útsetja það og
við tókum það upp. Við spiluðum
það svo 17. júní niðri í bæ í sumar
og fljótlega upp úr því varð það
mjög vinsælt. Mér fannst reynd-
ar alltaf hittaralykt af því, en það
kom á óvart hvað þetta varð vin-
sælt hjá breiðum hópi og allt í einu
var fólk sem hafði aldrei haft hug-
mynd um hver við vorum farið að
mæta á tónleika,“ segir Sigríður
brosandi.
Spurð um framtíðaráform bands-
ins vill Sigríður lítið gefa upp. „Það
eru allir að reyna að hugsa þetta
bara svolítið í önnum. Við erum
öll í námi, tónlistarnámi eða há-
skólanámi. Það er stefnan að fara
að vinna að annarri plötu, hugsan-
lega fyrir næstu jól, en síðasta plata
tók marga mánuði í vinnslu svo við
ætlum ekki að stressa okkur á því,“
útskýrir Sigríður. Spurð hvort hún
hafi tíma fyrir háskólann á öllum
ferðalögunum segist hún ætla að
reyna að sinna því eftir bestu getu.
„Annaðhvort er ekkert að gera eða
þá miklar tarnir sem stressa mig
upp svo ég ákvað að skrá mig í
háskólann og sjá til hvernig það
gengur. Mig langar að vera búsett
hér á landi í nánustu framtíð því
ég keypti mér íbúð í miðbænum í
sumar og planið er að fara í tíma í
klassískum söng til að halda fleiri
leiðum opnum því mig langar ekki
að einskorða mig við eitthvað eitt,“
bætir hún við og brosir.
VÆMIN Í DESEMBER
Talið berst að jólunum og stressinu
sem fylgir gjarnan aðventunni.
„Ég er mjög mikið jólabarn og
líður mjög vel í desember. Mér
finnst svo gott að finna hvað fólk
er oft í sama gír þá, er huggulegt
við hvað annað og gefur sér frek-
ar tíma til að hittast. Ég verð rosa-
lega væmin í desember og fer þá
að hugsa hvað mér þykir mikil-
vægt,“ segir Sigríður og brosir.
„Ég er ekkert rosalega dugleg að
jólaskreyta eða baka, heldur þykir
mér best að fara niður í miðbæ,
fylgjast með fólki kaupa jólagjaf-
ir og ímynda mér hvað ég gæti
hugsað mér að kaupa. Ég á samt
svo litla íbúð í miðbænum að ég
er ekki mikið að kaupa hluti, því
þeir komast hvort sem er ekki
fyrir. Ég á samt níu systrabörn sem
ég kaupi gjafir fyrir og það getur
verið þrautin þyngri. Ég vil nefni-
lega ekki gefa þeim einhvers konar
dót sem flest börn eiga nóg af svo
ég þarf alltaf að hugsa það svolít-
ið,“ útskýrir Sigríður. „Ég reyni að
fara sem minnst í verslunarmið-
stöðvar fyrir jólin því þá verð ég
bara eins og stressuð húsmóðir og
fer að kaupa hveiti án þess að ég
ætli nokkuð að baka,“ bætir hún
við og hlær.
JÓLIN Í FRAKKLANDI
Starf Hamrahlíðarkórsins er öflugt
yfir hátíðarnar og Sigríður segir það
vera orðinn ómissandi hluta af jól-
unum. „Undanfarin átta ár höfum
við í Hamrahlíðarkórnum sungið
í miðnæturmessunni í Dómkirkj-
unni á aðfangadagskvöld. Það er
stór partur af jólunum fyrir mig því
þegar ég var lítil fórum við alltaf að
hlusta á systur mínar syngja með
kórnum,“ segir Sigríður sem hefur
sungið víða með kórnum. Síðasta
sumar fóru þau til Parísar þar sem
þau sungu á tónleikum og í messu
í Notre Dame-kirkjunni. Auk þess
voru þau viðstödd afhendingu al-
þjóðlegra verðlauna sem Vigdís
Finnbogadóttir hlaut frá Ladies
first international-samtökunum,
en afhendingin fór fram í Dass-
ault-höllinni hjá Madame Dassault
í París. Sigríður var þar kynnt fyrir
frú Dassault, enda ein af fáum úr
hópnum sem talar frönsku.
„Ég lærði frönsku í MH og tók svo
eitt ár í frönsku í háskólanum, en
í millitíðinni fór ég til Frakklands
í hálft ár með vinkonu minni eftir
að við urðum stúdentar,“ útskýr-
ir Sigríður sem eyddi þá jólunum
í Frakklandi. „Það kom í raun ekk-
ert annað til greina en að vera yfir
jólin því við vorum að fara heim
rétt eftir áramót. Við ákváðum því
bara að reyna að hugsa ekki um
þetta sem jól heldur bara einhverja
skemmtun, til að við færum ekki
bara að gráta. Við fengum svo sent
hangikjöt að heiman og vorum
með eitthvert hrikalegt gervijólatré
með ljótu skrauti. Klukkan sex á
aðfangadag vorum við svo komnar
í spariföt, höfðum útbúið uppstúf,
soðið rauðkál og héldum hátíðleg
jól í 26 fermetra kompunni sem við
bjuggum í. Við fórum í miðnætur-
messu í Sacre Cœur-kirkjunni og
þegar upp er staðið voru þetta bara
ein hátíðlegustu jól sem ég hef
upplifað. Nú veit maður bara að
jólin koma á sama tíma á hverju
ári, burtséð frá því hvar eða með
hverjum maður er.“
SYNGJANDI JÓLABARN
✽
ba
k v
ið
tjö
ldi
n
Besti tími dagsins:
Þegar mér tekst að vakna snemma, þá er það svo mikill
sigur að ég nýt hverrar mínútu morgunsins.

Geisladiskurinn í spilaranum:
Maria með ítölsku dívunni Ceciliu Bartoli.
Uppáhaldsjólalagið:
Það aldin út er sprungið. Fæ alltaf eitt
lítið tár í auga þegar ég heyri það.

Jólamaturinn:
Er ekkert mjög dramatísk yfir jólamatnum, það má alveg
prófa ýmislegt. Hefði þó
ekkert á móti því að fá
lambahrygg.

Uppáhaldsverslunin:
Góði hirðirinn, þegar ég finn
fjársjóði þar þá líður mér
svo svakalega vel. Svo er Kisan á Laugavegi fal-
legasta búðin. Þangað fer ég oft, bara
til að horfa.
Uppáhaldsmaturinn:
Plokkfiskur og rúgbrauð. Kart-
öflustappa föður míns klikkar
heldur aldrei.

Líkamsræktin:
Mér finnst gott að fara út að labba, helst
ein með sjálfri mér. Reyni að labba milli áfangastaða, en
mér er bara oft boðið far og þá er það oftar en ekki of
heillandi kostur.

Mesta dekrið:
Að eiga heila helgi í fríi, án nokk-
urra skylduverka, gera ekkert af
viti og hanga á kaffihúsum og
láta tímann líða með góðu fólki.
Ég lít mest upp til:
Pabba míns.

Áhrifavald-
urinn?
Enginn
syng-
ur eins fallega
og af jafn mik-
illi tilfinningu og
einlægni og Ingibjörg
Þorbergs. Myndi gefa margt fyrir svo fagra söngrödd.
Draumafríið?
Ferð til Istanbúl í góðra kvenna hópi. Það er alltaf á
stefnuskránni.

Hverju myndirðu sleppa ef þú yrðir að spara?
Ef ég nú bara vissi það, þá ætti ég sennilega einhverja
peninga.
Jólabarn Sigríður segist halda
mikið upp á desembermánuð
og finnst fátt betra en að fara
niður í miðbæ og hitta vini og
ættingja.