Fréttablaðið - 19.12.2008, Blaðsíða 48

Fréttablaðið - 19.12.2008, Blaðsíða 48
8 föstudagur 19. desember Sigríður Thorlacius hefur vakið verðskuld- aða athygli fyrir söng sinn með hljómsveitinni Hjaltalín. Auk þess hefur hún sungið með Hamra- hlíðarkórnum um árabil og segir miðnæturmess- una á aðfangadagskvöld vera ómissandi part af jólunum. Viðtal: Alma Guðmundsdóttir Ljósmyndir: Anton Brink Förðun: Björg Alfreðsdóttir með Mac Þ að var aldrei nein ákvörðun að fara í tónlistarnám, það var bara svona eðlilegur partur af skólagöng- unni,“ segir Sigríður Thorlacius sem hóf nám á blokkflautu sex ára og skipti svo yfir í píanó. „Ég hætti á píanói þegar ég var ungl- ingur, en þegar ég byrjaði í MH sextán ára fór ég í Söngskólann í Reykjavík og í Hamrahlíðarkórinn. Allar systur mínar höfðu verið í kórnum svo það kom svolítið af sjálfu sér. Seinna meir fór ég svo á djassbraut í FÍH og útskrifaðist þaðan vorið 2007,“ segir Sigríður, en hún er langyngst fimm systra. „Mamma spilar á píanó, harmón- iku og gítar svo það var mikil tón- list á heimilinu.“ Á FLANDRI UM EVRÓPU Hljómsveitin Hjaltalín vakti fyrst athygli í byrjun síðasta árs, en færri vita að hún hafði þá verið starf- andi um nokkurt skeið. „Strákarn- ir stofnuðu Hjaltalín meðan þeir voru í MH og voru líka allir með mér í Hamrahlíðarkórnum,“ segir Sigríður sem er elst í bandinu en hinir meðlimirnir eru allir þrem- ur til fimm árum yngri en hún. „Eitt sumarið vann ég með þrem- ur þeirra í Skapandi sumarstarfi á vegum Hins hússins. Það sumar fóru þeir að taka upp nokkur lög eftir Högna Egilsson söngvara þar sem þeir fengu mig til að syngja bakraddir. Fyrir Airwaves 2006 bættu þeir svo við nokkrum lögum, ég og hljóðfæraleikararnir bætt- umst við og einhvern veginn end- uðum við sem band,“ segir Sigríð- ur um Hjaltalín. Í byrjun desember 2007 kom fyrsta breiðskífa sveitar- innar út sem heitir Sleepdrunk Sea- sons og var gefin út hjá Kimi Rec- ords. Síðan þá hefur sveitin notið mikillar velgengni hér á landi sem og erlendis. „Diskurinn okkar kom út í október í Skandinavíu og nóv- ember í Bretlandi. Hann kemur svo út í Austurríki, Sviss og Þýskalandi í byrjun næsta árs svo við verðum meira og minna á flandri um Evr- ópu eftir áramót fram á sumar,“ segir Sigríður. Eitt vinsælasta lag þeirra til þessa er án efa endurgerð á laginu Þú komst við hjartað eftir tónlist- armanninn Togga, sem Páll Óskar flutti upphaflega. „Lagið var í miklu uppáhaldi hjá Högna söngvara og hann var oft búinn að tala um það. Hann ákvað bara að útsetja það og við tókum það upp. Við spiluðum það svo 17. júní niðri í bæ í sumar og fljótlega upp úr því varð það mjög vinsælt. Mér fannst reynd- ar alltaf hittaralykt af því, en það kom á óvart hvað þetta varð vin- sælt hjá breiðum hópi og allt í einu var fólk sem hafði aldrei haft hug- mynd um hver við vorum farið að mæta á tónleika,“ segir Sigríður brosandi. Spurð um framtíðaráform bands- ins vill Sigríður lítið gefa upp. „Það eru allir að reyna að hugsa þetta bara svolítið í önnum. Við erum öll í námi, tónlistarnámi eða há- skólanámi. Það er stefnan að fara að vinna að annarri plötu, hugsan- lega fyrir næstu jól, en síðasta plata tók marga mánuði í vinnslu svo við ætlum ekki að stressa okkur á því,“ útskýrir Sigríður. Spurð hvort hún hafi tíma fyrir háskólann á öllum ferðalögunum segist hún ætla að reyna að sinna því eftir bestu getu. „Annaðhvort er ekkert að gera eða þá miklar tarnir sem stressa mig upp svo ég ákvað að skrá mig í háskólann og sjá til hvernig það gengur. Mig langar að vera búsett hér á landi í nánustu framtíð því ég keypti mér íbúð í miðbænum í sumar og planið er að fara í tíma í klassískum söng til að halda fleiri leiðum opnum því mig langar ekki að einskorða mig við eitthvað eitt,“ bætir hún við og brosir. VÆMIN Í DESEMBER Talið berst að jólunum og stressinu sem fylgir gjarnan aðventunni. „Ég er mjög mikið jólabarn og líður mjög vel í desember. Mér finnst svo gott að finna hvað fólk er oft í sama gír þá, er huggulegt við hvað annað og gefur sér frek- ar tíma til að hittast. Ég verð rosa- lega væmin í desember og fer þá að hugsa hvað mér þykir mikil- vægt,“ segir Sigríður og brosir. „Ég er ekkert rosalega dugleg að jólaskreyta eða baka, heldur þykir mér best að fara niður í miðbæ, fylgjast með fólki kaupa jólagjaf- ir og ímynda mér hvað ég gæti hugsað mér að kaupa. Ég á samt svo litla íbúð í miðbænum að ég er ekki mikið að kaupa hluti, því þeir komast hvort sem er ekki fyrir. Ég á samt níu systrabörn sem ég kaupi gjafir fyrir og það getur verið þrautin þyngri. Ég vil nefni- lega ekki gefa þeim einhvers konar dót sem flest börn eiga nóg af svo ég þarf alltaf að hugsa það svolít- ið,“ útskýrir Sigríður. „Ég reyni að fara sem minnst í verslunarmið- stöðvar fyrir jólin því þá verð ég bara eins og stressuð húsmóðir og fer að kaupa hveiti án þess að ég ætli nokkuð að baka,“ bætir hún við og hlær. JÓLIN Í FRAKKLANDI Starf Hamrahlíðarkórsins er öflugt yfir hátíðarnar og Sigríður segir það vera orðinn ómissandi hluta af jól- unum. „Undanfarin átta ár höfum við í Hamrahlíðarkórnum sungið í miðnæturmessunni í Dómkirkj- unni á aðfangadagskvöld. Það er stór partur af jólunum fyrir mig því þegar ég var lítil fórum við alltaf að hlusta á systur mínar syngja með kórnum,“ segir Sigríður sem hefur sungið víða með kórnum. Síðasta sumar fóru þau til Parísar þar sem þau sungu á tónleikum og í messu í Notre Dame-kirkjunni. Auk þess voru þau viðstödd afhendingu al- þjóðlegra verðlauna sem Vigdís Finnbogadóttir hlaut frá Ladies first international-samtökunum, en afhendingin fór fram í Dass- ault-höllinni hjá Madame Dassault í París. Sigríður var þar kynnt fyrir frú Dassault, enda ein af fáum úr hópnum sem talar frönsku. „Ég lærði frönsku í MH og tók svo eitt ár í frönsku í háskólanum, en í millitíðinni fór ég til Frakklands í hálft ár með vinkonu minni eftir að við urðum stúdentar,“ útskýr- ir Sigríður sem eyddi þá jólunum í Frakklandi. „Það kom í raun ekk- ert annað til greina en að vera yfir jólin því við vorum að fara heim rétt eftir áramót. Við ákváðum því bara að reyna að hugsa ekki um þetta sem jól heldur bara einhverja skemmtun, til að við færum ekki bara að gráta. Við fengum svo sent hangikjöt að heiman og vorum með eitthvert hrikalegt gervijólatré með ljótu skrauti. Klukkan sex á aðfangadag vorum við svo komnar í spariföt, höfðum útbúið uppstúf, soðið rauðkál og héldum hátíðleg jól í 26 fermetra kompunni sem við bjuggum í. Við fórum í miðnætur- messu í Sacre Cœur-kirkjunni og þegar upp er staðið voru þetta bara ein hátíðlegustu jól sem ég hef upplifað. Nú veit maður bara að jólin koma á sama tíma á hverju ári, burtséð frá því hvar eða með hverjum maður er.“ SYNGJANDI JÓLABARN ✽ ba k v ið tjö ldi n Besti tími dagsins: Þegar mér tekst að vakna snemma, þá er það svo mikill sigur að ég nýt hverrar mínútu morgunsins. Geisladiskurinn í spilaranum: Maria með ítölsku dívunni Ceciliu Bartoli. Uppáhaldsjólalagið: Það aldin út er sprungið. Fæ alltaf eitt lítið tár í auga þegar ég heyri það. Jólamaturinn: Er ekkert mjög dramatísk yfir jólamatnum, það má alveg prófa ýmislegt. Hefði þó ekkert á móti því að fá lambahrygg. Uppáhaldsverslunin: Góði hirðirinn, þegar ég finn fjársjóði þar þá líður mér svo svakalega vel. Svo er Kisan á Laugavegi fal- legasta búðin. Þangað fer ég oft, bara til að horfa. Uppáhaldsmaturinn: Plokkfiskur og rúgbrauð. Kart- öflustappa föður míns klikkar heldur aldrei. Líkamsræktin: Mér finnst gott að fara út að labba, helst ein með sjálfri mér. Reyni að labba milli áfangastaða, en mér er bara oft boðið far og þá er það oftar en ekki of heillandi kostur. Mesta dekrið: Að eiga heila helgi í fríi, án nokk- urra skylduverka, gera ekkert af viti og hanga á kaffihúsum og láta tímann líða með góðu fólki. Ég lít mest upp til: Pabba míns. Áhrifavald- urinn? Enginn syng- ur eins fallega og af jafn mik- illi tilfinningu og einlægni og Ingibjörg Þorbergs. Myndi gefa margt fyrir svo fagra söngrödd. Draumafríið? Ferð til Istanbúl í góðra kvenna hópi. Það er alltaf á stefnuskránni. Hverju myndirðu sleppa ef þú yrðir að spara? Ef ég nú bara vissi það, þá ætti ég sennilega einhverja peninga. Jólabarn Sigríður segist halda mikið upp á desembermánuð og finnst fátt betra en að fara niður í miðbæ og hitta vini og ættingja.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.