Réttur - 01.04.1979, Qupperneq 24

Hvað veldur því að þannig er hindrað-
ur og stöðvaður framgangur ágætra mála
í anda samvinnuhugsjóna og almennings-
heilla?
Hér veldur sú „loðna loppa“ peninga-
græðginnar, sem Hermann Jónasson lýsti
eitt sinn livernig hún kæmi út úr Heiðna-
bergi afturhaldsins og segði: „Vígðu nú
ekki meira, Gvendur biskup, einhvers-
staðar verða vondir að vera."4)
Nú hefur sú loðna loppa, sem Her-
rnann áleit Jrá einkaeign íhaldsins, teygt
klær sínar inn í Framsókn, læst helgreip-
um sínum um nokkra Reykjavíkurhöfð-
ingja olíu- og hernáms-brasks og stefnir
að því að heltaka S.Í.S., kyrkja samvinnu-
hugsjónina en tengjast bröskurunum
bræðraböndum. ,
Er það þessi loðna loppa, sem bannar
allar skynsamlegar aðgerðir í málum olíu-
félaga og tryggingafélaga almenningi í
hag, en heimta gróðalindir „einkafram-
taksins" ósnortnar?
Eru Jrað máske þessir kumpánar, sem
valda því að Ólafur Jóhannesson segir af
sér formennsku Eramsóknar? - og halda
þessir olíu- og hermangskóngar Fram-
sóknar að Jreim gangi betur að beygja
Steingrím undir vilja sinn en föður hans,
Hermann, forðum, sem sá þó við þeim,
þótt hann fengi stundum ekki rönd
reist við yfirgangi Jreirra.
Framtíðin mun skera úr því. Og Jrótt
Framsókn sé nú orðin lítill flokkur móts
við það sem áður var, þá er peninga-
vald vissra „höfðingja" í henni orðið
stórt og frekt og viðbúið að Jiað muni
einskis svífast.
Verkalýður íslands og launafólk allt, -
allir sem fylqja þeim huqsjónastefnum,
er vilja að hinar vinnandi stéttir fái að
njóta arðsins af vinnu sinni, - verða að
vera á verði gagnvart þeim arðræningj-
um, sem ætla sér að eyðileggja árangur-
inn af pólitískum sigri verkalýðsins, -
verða líka að vinna að því að koma heið-
arlegum fylgjendum Framsóknar í skiln-
ing um við hvaða hættur hér er að eiga.
Það þarf að gera því fólki Ijóst að vegi
„loppan loðna“ úr Heiðnabergi að hug-
sjóna- og hagsmunamálum alþýðunnar
í þessari ríkisstjórn, - þá er hún um leið
að höggva á lífsþráð Framsóknar.
Örlög íslenskrar al])ýðu það, sem eftir
er Jiessarar aldar velta á því hvernig
samvinna sósíalista og Aljrýðuflokksins
tekst í Jiessari stjórn, - á þessu tímabili.
Völdin, sem aljrýða. J^essa lands fékk Al-
])ýðubandalaginu og Aljrýðuflokknum í
hendur, voru svo mikil og svo óvænt að
vissulega er stórfellt vandamál með að
fara: 45% allra kjósenda í landinu fylkja
sér um Jiessa tvo flokka í þeirri trú að
þeir séu stórvirkar, sókndjarfar sveitir
gegu kaupráni íhalds, gegn hverskyns
klækjnm íhalds og auðvalds. Og 5% kjós-
enda til viðbótar segja hið sama, Joótt Joeir
enga fulltrúa fái.
Helmingur ])jóðarinnar leggur þessum
tveim flokkum slíkar skyldur á herðar í
harðri og hættulegri lífs- og frelsisbaráttu
alþýðu að aldrei fyrr í íslandssögunni
hafa slík völd verið gefin alþýðu-flokkum
og slíkar vonir við Jrau bundnar, að þau
völd verði notuð, - og verða að líkindum
ekki endurtekin á J^essari öld, ef Joau
valdaskipti bregðast aljrýðu nú.
Erfiðleikarnir við aðrækja Jressar skyld-
ur eru ákaflega miklir - og krefjast næst-
um því kraftaverka af báðum, ef vel á til
að takast.
104