Réttur - 01.01.1987, Side 9

hefur ekkert við það að athuga að
Norðurlöndin ræðist við um margvísleg
málefni, en framkoma norskra yfirvalda
og stjórnmálamanna væri þessháttar að
mörgum okkar virðist að nálgist óleyfileg
afskipti af íslenskum innanríkismálum.
Hann spyr einnig „hversvegna norsk
stjórnvöld bjóði ekki Bandaríkjamönn-
um að setja herstöðina, sem nú er í ná-
grenni Reykjavíkur, heldur niður í ná-
grenni Oslóar, ef þeir líti svo á að mikil
bandarísk herstöð sé nauðsynleg til að
halda við jafnvægi í þessum heimshluta?
Er ástæðan ef til vill sú, spyr íslendingur-
inn, að þau vita að norska þjóðin myndi
aldrei samþykkja slíka áætlun. En eigum
við íslendingar, þessvegna, að vera um
óráðna framtíð dæmdir til að axla þessa
byrði.“ Eing Norðurlandaráðs sat sem
höggdofa. Svo hröðuðu Natóhollir ráðs-
félagar, frá Kaupmannahöfn og Osló, sér
upp í ræðustól til þess að segja til synd-
anna ráðherranum frá eylandinu sem lot-
ið hafði dansk-norskum yfirráðum í 700
ár, — ráðherra sem flutti hér gamaldags
þjóðernishyggju og þungar átölur gegn
þeim, sem hugsuðu fyrst og fremst um
„einingu Evrópu“. Þó Magnús Kjartans-
son fengi stuðning Atla Dan frá Færeyj-
um og tveggja vinstri manna frá Noregi,
varð hann fyrir sárum vonbrigðum með
afstöðu Norðurlandaráðs við tilmælum ís-
lensku ríkisstjórnarinnar um stuðning við
baráttu hennar fyrir brottflutningi banda-
ríska hersins. — En baráttan heldur
áfram. —25. mars 1974 staðfestir Ólafur
Jóhannesson forsætisráðherra í umræð-
um á Alþingi að stefna ríkisstjórnarinnar
sé óbreytt. Afhending hinna 55 þúsund
æsilegu undirskrifta fyrirtækisins „Varið
landi“ breyti engu þar um.
Þann 27. mars tilkynnir Frankfurter
Allgemeine Zeitung nýja leynilega áætl-
un Nató: „Ef Ameríka gefur ekki eftir
eru stjórnarskipti í Reykjavík hugsanleg,
með þeim afleiðingum að ný stjórn, með
vægari kröfum um fækkun í bandaríska
hernum í Keflavík tæki við“. Þessi áætlun
er framkvæmd í skyndi. 2. aprfl krefjast
herstöðvasinnar umræðu á Alþingi um
utanríkismál þar sem mjög er þrengt að
stjórninni. 8. aprfl segir viðræðunefnd
Bandaríkjanna upp þeim samningsgrund-
velli, sem rætt hafði veríð um. 6. maí seg-
ir Björn Jónsson sig úr ríkisstjórninni.
Aðfaranótt 9. maí neyðist stjórn Ólafs
Jóhannessonar til að segja af sér eftir
mikinn upplausnar fund á Alþingi...
Þetta gerist 6 vikum eftir að „Frankfurter
Allgemeine Zeitung" tilkynnti um hugs-
anleg stjórnarskipti í Reykjavík.
J afnréttisgangan
Hópganga fatlaðra, sem gengin var frá
Sjómannaskólanum niður að Kjarvals-
stöðum 19. september 1978, og oftast er
kölluð „Jafnréttisgangan" átti sér nokk-
urn aðdraganda.
Þegar hér var komið hafði Magnús
Kjartansson fatlast vegna veikinda. Hann
hafði sýnt málefnum fatlaðra áhuga og
skilning í sinni ráðherratíð, og nú var
hann orðinn einn af hópnum, sem þurfti á
hjólastól að halda og hann kvaðst reiðu-
búinn að leggja málstaðnum lið eftir
mætti, ef þess yrði óskað. í sveitarstjórn-
arkosningum um vorið hafði komist til
valda í borgarstjórn Reykjavíkur annar
meirihluti, en áður stjórnaði og þótti ein-
sýnt að athuga hvaða stefnu hann hyggð-
ist fylgja í málefnum fatlaðra.
A stjórnarfundi í Sjálfsbjörg félagi fatl-
aðra í Reykjavík, sem haldinn var 10. júlí
1978, var skipuð nefnd til að ræða málefni
fatlaðra við nýkjörna borgarstjórn. í
nefndinni áttu sæti: Rafn Benediktsson,
9