Réttur - 01.01.1987, Blaðsíða 47

^14.
NEISTAR
Hið nýja tilboð
Gorbatschoffs:
í dag tilkynni ég ykkur, fyrir hönd
sóvéskra stjórnvalda, eftirfarandi
ákvöröun.
Sovétríkin leggja til aö málefni
meöaldrægra eldflauga veröi tekið
út úr heildarpakkanum, og samið
um þaó sérstaklega, og þaö án
tafar.
Hér liggur raunverulega fyrir
samkomulag, en ekki aðeins sam-
komulagsgrundvöllur. Um þaö var
samið í Reykjavík aö Sovéríkin og
Bandarikin eyöilegöu öll sin meö-
aldrægu kjarnorkuvopn í Evrópu á
næstu fimm árum. Á sama tíma
yröi meðaldrægum eldflaugum okkar
í Asiuhluta Sovétríkjanna fækkaö
niöur í 100 kjarnaodda gegn því
aö Bandaríkin hafi aðeins þann
fjölda innan landamæra sinna.
Strax þegar samkomulag hefur
veriö undirritaö um útrýmingu so-
véskra og bandarískra meöal-
drægra eldflauga í Evrópu, munu
Sovétríkin einnig taka niöur lang-
dræg vígvallarvopn sín í Þýska al-
þýöulýöveldinu og Tékkóslóvakiu
í samkomulagi viö þessi ríki, eld-
flaugar sem settar hafa veriö upp
þar sem svar viö uppsetningu
Pershing-2 og stýriflauganna i
Vestur-Evrópu.
Hvaö varöar önnur vígvallar-
vopn, þá erum viö reiöubúnir til aö
hefja þegar viöræöur um fækkun
þeirra og algera útrýmingu.
Þaö er þannig raunhæft tæki-
færi til aö losa hiö sameiginlega
heimkynni okkar, Evrópu, viö
verulegan hluta af kjarnorkuvopn-
unum, sem íþyngja henni, á tiltölu-
lega stuttum tíma. Þaö væri raun-
hæft og stórt skref til aö losa
Evrópu meö öllu viö kjarnorku-
vopn. Viö leggjum þessar tillögur
okkar á samningaborð viöræöu-
nefnda Sovétríkjanna og Banda-
ríkjanna í Genf.
•
Nauðungaruppboðum á íbúð-
um hefur nú fjölgað meir en
nokkru sinni fyrr. Fátækt launa-
fólk leggur út í vægöarlausan
þrældóm, myrkranna á milli, til
þess aö reyna aö eignast þak yfir
höfuöið. Þaö trúir á loforð stjórn-
arflokkanna að þetta sé hægt. —
Svo stendur margur maöurinn allt
í einu uppi og á ekki fyrir skuldun-
um, þrátt fyrir þrældóminn. — Og
þá er boðið upp. Húseignina
hreppa oft braskarar, — fyrir lítiö
fé — en útborgað. Fátækt launa-
fólk situr eftir íbúðarlaust —
með skuldir á bakinu.
Nauöungaruppboöin eru venju-
lega auglýst á sunnudögum,
máske margar síöur — rétt á eftir
predikunum um náungakærleika.
— Hræsnin riöur ekki við einteym-
ing í auövaldsblööunum.
Bólu-Hjálmar kvaö forðum:
„Er það gleði andskotans
umboöslaun og gróöi,
fémunir þá fátæks manns
fúna í ríkra sjóöi."
•
Með sameiginlegu átaki Sjálf-
stæðisflokks og Framsóknar
hefur þessum herrum tekist að
koma á aftur fátækt á íslandi,
gera okur löglegt og koma upp
auðugri yfirstétt og óþjóðlegri
en nokkru sinni hefur fyrr
drottnað yfir ísiandi.
•
Reykjavíkurfundurinn sýndi aö
afvopnun er fyllilega raunhæf
stefna. í höfuðborg Islands vorum
viö aöeins í eins skrefs fjarlægö
frá samkomulagi um heila röö af
slíkum ákvöröunum, sem í heild
sinni hefðu getað markaö upphaf
aö þvi aö vinna bug á kjarnorku-
vánni.
í þessu liggur mikilleiki og einnig
harmleikur Reykjavíkurfundarins.
Mikilleiki hans í því aö þar opnað-
ist útlit fyrir aö kjarnorkuvopnalaus
heimur gæti verið á næsta leiti.
Harmleikurinn í því aö máttug öfl,
þar sem haldið er vakandi kjarn-
orkuhugarfarinu, komu í veg fyrir
samkomulag.
Þaö er svo á allra vitoröi hvaö
geröist á eftir Reykjavíkurfundin-
um. Bandariska ríkisstjórnin hvarf
frá því samkomulagi sem þar
náöist.
Dómur Ólafs Thors um
kröfu Bandaríkjanna
1945
„I fyrra báöu Bandaríkin okkur
um Hvalfjörð, Skerjafjörö og Kefla-
vík. Þau fóru fram á langan leigu-
mála, kannski 100 ár, vegna þess
aö þau ætluðu aö leggja í mikinn
kostnað. Þarna áttu aö vera vold-
ugar herstöövar. Viö áttum þarna
engu að ráða. Við áttum ekki svo
mikið sem að fá vitneskju um hvaö
þar gerðist, þannig báöu Banda-
ríkin þá um land af okkar landi til
þess aö gera þaö aö landi af sínu
landi. Og margir óttuöust aö síðan
ætti aö stjórna okkar gamla landi
frá þeirra nýja landi. Gegn þessu
reis íslenska þjóðin."
Ólafur Thors í þingræðu
20. septemebr 1946.
47