Réttur - 01.08.1988, Blaðsíða 40

fékk. En þetta gekk orðið-eitthvað stirð-
lega með þessar yfirheyrslur, sem annars
runnu nú í gegn, því ég hafði engu að
leyna og gat bara sagt söguna eins og hún
var. En eftir annað símtalið sagði Þórður
við mig: Ja, það er líklega ekkert annað
að gera en að senda þig uppeftir. Þá sagði
ég við hann: Heyrðu Þórður, hafið þið
einhver betri tæki þarna upp í tukthúsi,
heldur en hérna niðurfrá? Pá varð hann
dálítið snefsinn.
Ragnar: En var ekki búið að æsa þessa
hæstaréttardómara upp á ósköp svipaðan
hátt og Heimdellingana? Petta var leiftur-
útrás.
Jón Múli: Ætli það þurfi nokkuð að
æsa upp hæstaréttardómara, ætli hæstar-
éttardómarar dæmi ekki eins og þeim er
sagt að dæma?
Völuvísa
Eitt verð ég að segja þér áður en ég dey,
enda skaltu börnum þínum kenna fræðin
mín.
Sögðu mér það álfarnir í Suðurey,
sögðu mér það dvergarnir í Norðurey,
sögðu mér það gullinmura og gleymérey
og gleymdu því ei,
að hefnist þeim sem svíkur sína huldumey.
Honum verður erfiður dauðinn.
Guðmundur Böðvarsson
28 þúsund áskoranir
Ragnar: En þessi atburður, sem Guð-
mundur Böðvarsson lýsir með svo dapur-
legum orðum, — þessir atburðir hafa orð-
ið einskonar merkisatburðir í baráttunni
gegn herstöðvum, og 30. mars er einskon-
ar baráttudagur herstöðvaandstæðinga,
eins og við komum inn á hér áðan.
Hvernig finnst ykkur að baráttan gegn
herstöðvum og Nató hafi gengið síðan?
Eruð þið ánægðir með þá baráttu, sem er
í gangi?
Stefán: Ég er óánægöur með að það
skyldu slitna tengslin milli verkalýðs-
hreyfingarinnar og menntamanna í sam-
bandi við þessa baráttu. Hinu er ég alveg
klár á, að því sem þessir atburðir áttu að
þjóna var að klekkja á Sósíalistaflokkn-
um fyrst og fremst, og róttæku verkalýös-
félögunum.
En svo ég nefni það, sem félagar mínir
voru að ræða um, pólitískan fjandskap
við sig persónulega, þá get ég sagt eins og
þeir, að ég varð ekki fyrir neinu hnjaski
persónulega eftir þessa dóma. Pað var
eiginlega frekar ein dóttir mín sem varð
fyrir mikilli áreitni í barnaskóla út af því
að hún ætti svona vondan föður. En að
öðru leyti breyttist ekkert í mínu starfi
hvorki á vinnustað eða í mínu verkalýðs-
félagi, enda verð ég nú að segja eins og
Jón Múli, að ég tók nú ekki alltof hátíð-
lega þessa dóma.
En það er rétt að geta þess, að þarna
urðu mjög þýðingarmiklir viðburðir síðar,
þarsem var nafnasöfnun gegn dómunum.
F*að voru 28 þúsund manns, sem skrifuöu
undir áskorun um að sýkna okkur, sem
dæmdir höfðu verið. Og það var merki-
legt átak. Ég held að engum sé gert rangt
til þó sagt sé, að sá maður, sem stóð einna
best að þessu verki, var Þorvaldur Þórar-
insson lögfræðingur. En ég held að þaö
væri kannski verkefni fyrir sagnfræðinga
eða jafnvel sálfræðinga, að leita svara við
því af hverju dómunum var ekki fullnægt.
Það er dálítið merkilegt atriði.
Ragnur: Þessi undirskriftarsöfnun er
kannski upphaf þeirrar baráttuhreyfing-
136