Morgunblaðið - 10.11.2006, Blaðsíða 32

daglegt líf
32 FÖSTUDAGUR 10. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Eftir Bergþóru Njálu Guðmundsdóttur
ben@mbl.is
T
ólf hundruð manns
hlaupa öskrandi á móti
jafnstórum hóp í fullum
herklæðum. Ófrýnilegir
menn með alvæpni láta
vopnin vaða á næsta mann. Stað-
urinn er Hastings í Bretlandi árið
1066.
Nema hvað árið er í raun 2006.
Og ólíkt fyrirrennurum sínum 940
árum áður eru víkingarnir tiltölu-
lega óvilltir í eðli sínu og lumbra
bara hver á öðrum í þykjustunni.
„Við vorum 25 manns sem fórum
frá Íslandi,“ útskýrir Hafsteinn
Pétursson sem ber titil jarls hjá
Rimmugýgi en það er félag ís-
lenskra víkinga í Hafnarfirði. 14.
október síðastliðinn tók hópurinn
þátt í endursköpun hinnar víð-
frægu orrustu við Hastings í Bret-
landi frá 1066 sem að sögn Haf-
steins markaði endalok
víkingatímans á Englandi. „Þá
sigraði Vilhjálmur bastarður, her-
togi af Normandí, Harald God-
winson Saxakonung. Þetta var víst
síðasta árásin á Bretland sem
heppnaðist.“
Auk þeirra 2.400 sem tóku þátt í
orrustunni sjálfri að þessu sinni
voru um 1.000 manns á hátíðinni og
stemningin ólýsanleg að Hafsteins
sögn. „Ég var á þessari sömu hátíð
fyrir sex árum og þá var okkur
sagt að þar væru um 1.200 manns
þannig að þetta var ótrúlegur
fjöldi,“ segir hann. Flestir þátttak-
endur voru frá Bretlandi en annars
dreif að fólk víðsvegar að úr heim-
inum, frá Norðurlöndum, Póllandi,
Bandaríkjunum og Ástralíu, svo
eitthvað sé nefnt. „Ég ferðast
gjarnan milli víkingahátíða þar
sem ég hitti margt fólk frá öðrum
löndum og þá myndast ákveðin vin-
átta og tengsl. Og á svona stórri
hátíð eins og í Hastings rekst mað-
ur á sérstaklega marga sem maður
hefur kynnst í gegnum árin.“
Lítur út fyrir að vera ekta
Um tíu ár eru síðan Hafsteinn
byrjaði að sinna víkingnum í sér,
en þá var félagið Rimmugýgur
stofnað. „Víkingahátíðin var haldin
í fyrsta sinn í Hafnarfirði árið 1995
og þá vaknaði áhugi á því að stofna
svona hóp. Við byrjuðum eiginlega
um þetta leyti árið 1996 en þá var
staddur á Íslandi danskur víkingur
sem kunni að berjast og kenndi
okkur undirstöðuatriðin. Árið eftir,
þann 7. júní 1997, var hópurinn
stofnaður formlega við Öxarárfoss
á Þingvöllum.“ Hann segir varla
um eiginlega bardaga- eða skylm-
ingalist að ræða. „Þetta er einhvers
konar bardagi með höggsverðum
en stíllinn miðast við að láta þetta
líta mjög raunverulega út um leið
og við erum með fullt af reglum til
að koma í veg fyrir að við slösum
hver annan. Okkur verður nokkuð
vel ágengt við það því meiðsla-
tíðnin er ákaflega lág hjá okkur“
Fjöldi félaga í Rimmugýgi er
nokkuð á reiki og „fer dálítið eftir
því hvernig talið er,“ að sögn Haf-
steins. „Við erum með ákaflega
ströng inntökuskilyrði en öllum er
frjálst að koma og æfa með okkur.
Þegar fólk er búið að sanna sig
bjóðum við því inngöngu í félagið
en það getur tekið nokkur ár. Þeir
sem fóru með okkur út núna og
hafa ferðast með okkur undanfarin
ár hafa þannig ekkert endilega allir
verið fullgildir félagar.“
Einhvers konar Pétur Pan?
Milli þess sem félagsmenn
flengjast á milli víkingahátíða æfa
þeir sig af kappi, tvisvar í viku að
jafnaði. „Svo erum við með hand-
verksdaga, venjulega vikulega, þar
sem menn huga að vopnum og fatn-
aði og búa til nýtt. Það er mest við
að vera í því á undan hátíðum og
t.d. unnum við stíft núna fyrir
Hastings-hátíðina því við þurftum
að nota svolítið öðruvísi fatnað en
venjulega. Árið 1066 voru fötin ör-
lítið öðruvísi en á víkingatímanum
sjálfum auk þess sem við smíð-
uðum okkur nýja skildi. Þannig að
það fylgir þessu töluvert hand-
verk.“
En hvað fær fullorðna karlmenn
til að klæða sig upp eins og víkinga
og fara í þykjustubardaga? „Við
höfum oft velt þessu fyrir okkur en
ekki komist að neinni góðri nið-
urstöðu,“ svarar Hafsteinn hlæj-
andi. „Fyrir tveimur árum var ég
spurður svipaðrar spurningar en
þá var ég staddur á víkingahátíð í
Waco í Texas. Þar gistum við á hót-
eli og einhverju sinni var ég fyrstur
í hópnum til að ganga út af hót-
elinu. Ég vissi ekki fyrr en tveir
lögreglubílar brunuðu skyndilega
að mér og mér var stillt upp við
vélarhlífina á öðrum þeirra. Þegar
lögreglumennirnir sáu að það staf-
aði engin stórkostleg ógn af mér
spurði einn þeirra með mikilli van-
þóknun og sterkum Texas-hreim:
„Are you some kind of Peter Pan
trying to relive your childhood fan-
tasies?“ Og ég sá mig bara til-
neyddan til að svara játandi.“
Nokkrum mínútum síðar runnu
tvær grímur á laganna verði þegar
30–40 fullorðnir víkingar birtust
einn af öðrum fyrir utan hótelið.
„Ég veit ekki hvort það var þess
vegna en að minnsta kosti var mér
leyft að fara.“
Íslenskir víkingar berjast í Bretlandi
Ljósmynd/Jerker Fahlström
Fjölmenni Um 2.400 víkingar í fullum herklæðum og frá öllum heimshornum tóku þátt í endurgerð hinnar sögufrægu orrustu við Hastings. Alls voru um 3.500 manns á hátíðinni.
Morgunblaðið/Sverrir
Alvæpni Hafsteinn smíðaði sér nýjan skjöld fyrir Hastingshátíðina.
Ljósmynd/Brynjar Ágústsson
Raunverulegt „Við erum með fullt af reglum til að koma í veg fyrir að við
slösum hver annan.“ Hafsteinn sannfærandi í hörðum þykjustubardaga.
»Ég ferðast gjarnan milli víkingahátíða þar sem ég hitti margt fólk frá öðrum löndum og
þá myndast ákveðin vinátta og tengsl.