Morgunblaðið - 10.11.2006, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. NÓVEMBER 2006 51
✝ Edvard Örn Ol-sen fæddist á
Túnsbergi í Skerja-
firði 31. október
1946. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans við
Hringbraut þann 31.
október síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Ester Kristjana Sæ-
mundsdóttir, hús-
móðir og afgreiðslu-
stúlka í Vogue, f.
3.febrúar 1926,
d.12.febrúar 1988 og
Edvard Kristinn Olsen, flugstjóri, f.
24.júní 1917, d. 28.janúar 2001, en
þau skildu árið 1947. Ester giftist
síðar Þórði Steindórssyni, feld-
skera og starfsmanni gjaldheimt-
unnar í Reykjavík, f. 26.júní 1919 d.
8.ágúst 1987 og eignuðust þau
fimm börn. Hálfsystkin Edvards,
sammæðra, eru Magnús Þórðar-
son, Valgerður Þórðardóttir, Ríkey
Þórðardóttir og Sæmundur Þórð-
arsson. Stjúpbróðir Edvards var
Ívarsson og Aron Örn Ívarsson.
Sigríður og Edvard slitu sam-
vistum.
Þann 15.desember 1977 kvæntist
hann eftirlifandi eiginkonu sinni,
Sigþrúði Ingólfsdóttur, f.
10.nóvember 1949. Edvard og Sig-
þrúður eignuðust tvö börn, Ingólf
Má Olsen f. 28.maí 1980 og Helgu
Kristínu Olsen f. 5.ágúst 1978.
Maki hennar er Ingvar Valgeirsson
og eiga þau soninn Stefán Örn
Ingvarsson en sonur Ingvars frá
fyrra sambandi er Alexander Ingv-
arsson.
Edvard ólst lengst af upp í Ás-
garði í Reykjavík. Hann var sendill
hjá Silla og Valda á unga aldri, sem
ungur maður var hann mikið á síld-
veiðum frá Siglufirði og enn síðar
vann hann við bifvélavirkjun. Hann
gekk í lögregluna í Reykjavík þann
1. apríl 1966 og lauk prófi frá lög-
regluskólanum í desember sama
ár. Hann var lögregluvarðstjóri á
Raufarhöfn um nokkurra ára skeið
en lengst af var hann í almennu-
deild lögreglunnar í Reykjavík og
vann hann þar til dauðadags.
Útför Edvards verður gerð frá
Fella- og Hólakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Sr. Páll Þórðarsson.
Önnur hálfsystkin
Edvards, samfeðra,
eru Guðbjörn Björns-
son, Dóra Guðrún
Kristinsdóttir, Óli Ol-
sen Miolla, Kristján
Olsen og Guðrún Ol-
sen.
Árið 1966 hóf Edv-
ard sambúð með
Aðalheiði Jónatans-
dóttur og eignuðust
þau frumburð Edv-
ards, Eydísi Ernu Ol-
sen þann 23.janúar
1967. Maki hennar er Sean Maver-
ich og börn þeirra eru Áróra Elísa-
beth Maverich, Júlíus Alexander
Maverich og Brynja Elín Maverich.
Aðalheiður og Edvard slitu sam-
vistum.
Edvard kvæntist Sigríði Frið-
finnsdóttur árið 1968 og eiga þau
saman einn son, Ívar Örn Edvards-
son f. 20.september 1968. Maki
hans er Sandra Dögg Guðmunds-
dóttir og börn þeirra eru Ísak Örn
Elsku hjartans ástin mín. Ég veit
ekki hvar ég á að byrja, ég átti ekki
von á því að þurfa að kveðja þig svona
fljótt. Við ætluðum að eyða allri ell-
inni saman en ég er þó svo þakklát
fyrir þau þrjátíu ár sem við áttum. Ég
er þakklát fyrir að hafa átt þig og að
þú hafir viljað eiga mig. Ég er þakk-
lát fyrir börnin okkar og ég er svo
stolt að sjá hvernig þau líkjast þér.
Ég er svo þakklát fyrir hjartahlýjuna
þína, heiðarleikann og styrkinn. Með
þér varð ég betri og heilli heldur en
ég var áður. Ég var hluti af þér og þú
varst hluti af mér, þannig gengum við
saman í gegnum lífið og saman sigr-
uðumst við á öllum erfiðleikum. Þú
varst mér svo margt. Þú varst besti
vinur minn, stóra ástin í lífi mínu og
lífsförunautur. Án þín er lífið svo
tómlegt.
Þú varst svo góður pabbi og svo
góður eiginmaður. Ég á svo yndisleg-
ar minningar um allar stundirnar
sem við ferðuðumst saman um landið
með börnin þegar þau voru lítil, um
stundirnar sem við eyddum að Vin-
arminni á Þingvöllum og hvað þú
varst góður við hana mömmu. Þú
varst henni sem sonur. Ég man veiði-
ferðirnar okkar og vangadansanna
okkar þegar við vorum heima í stof-
unni eða eldhúsinu, ekkert tilefnið
þurfti til. Ég er svo þakklát fyrir sam-
tölin sem við áttum á hverju kvöldi og
tilfinningarinnar þegar við urðum afi
og amma. Það er svo margt sem yljar
mér ástin mín, því þú gafst mér svo
margt.
Nú mun ég halda áfram án þín, en
þó ekki alveg. Ljós þitt lifir í börn-
unum okkar og barnabörnum og ég
veit að þú ert alltaf hjá mér. Ég veit
að þú er kominn á betri stað, ástin
mín og ég hlakka til að hitta þig aftur
þegar minn tími verður kominn. Ég
veit að þú bíður eftir mér.
Haltu áfram að trufla tónlistina svo
að ég viti að þú sért hjá mér.
Þín að eilífu,
Dúa.
Elsku pabbi. Nú ert þú fallinn frá,
langt um aldur fram. Við ætluðum að
fagna með þér 60 ára afmælinu dag-
inn sem þú lést, en í staðinn gerðum
við það í skugga sorgarinnar. Þú áttir
eftir að upplifa svo margt og vera
kletturinn okkar í svo mörg ár til við-
bótar. Þetta kom eins og þruma úr
heiðskýru lofti og eftir standa ótal
yndislegar minningar. Við erum svo
óendanlega þakklát fyrir þig og svo
þakklát fyrir allt sem þú kenndir okk-
ur. Þú kenndir okkur að opna hjarta
okkar fyrir þeim sem minna mega
sín, að bíta á jaxlinn og bölva í hljóði,
að elska og þiggja væntumþykju ann-
arra, að sjá annarra manna sjónar-
horn, að horfa á hlutina frá mörgum
hliðum og alltaf að reyna að finna far-
sæla lausn.
Á þessari stundu reikar hugurinn
aftur í tímann, aftur til þess þegar við
vorum að alast upp og við sjáum alltaf
betur og betur hversu alvarlega þú
tókst foreldrahlutverkið. Þú varst
alltaf stærstur og mestur, vissir allt
og gast alltaf bjargað öllum málum
hvort sem þau voru stór eða smá, þú
varst fyrirmynd margra ekki einung-
is okkar heldur allra sem þekktu þig.
Við systkinin höfum alltaf verið svo
stolt af þér og við vissum að við gát-
um alltaf reitt okkur á þig, sama hvað
var að. Eins og þú sagðir „þið getið
sagt mér hvað sem er og ég mun allt-
af reyna að aðstoða en eina skilyrðið
sem ég set er að þið segið mér alltaf
satt“. Þetta var aðeins eitt af svo ótal
mörgu sem þú sagðir við okkur þegar
við vorum að alast upp og við munum
segja það sama við okkar börn. Við
munum einnig eftir því þegar við vor-
um lítil og allir áttu að vera komnir
inn kl. 20:00. Við vorum að sjálfsögðu
komin inn á slaginu og vældum í þér
að leyfa okkur að vera lengur. Þá
sagðir þú „hvernig á ég að geta haldið
uppi lögum og reglu í landinu ef þeim
er ekki framfylgt á mínu eigin heim-
ili“. Þú varst alltaf löggan, löggan í
hverfinu, löggan í vinnunni og gerðir
aldrei mannamun, allir áttu að fara að
lögum og þá sérstaklega börnin þín.
Þú mast heiðarleikann mest, varst
svo hreinn og beinn og svo ofboðslega
hjartahlýr. Þú sagðir okkur á hverj-
um degi hversu mikið þú elskaðir
okkur, við efuðumst aldrei um það.
Þú varst alltaf til staðar fyrir okkur
og gafst þér tíma til þess að sinna
áhugamálum okkar og lést eins og við
værum eina áhugamálið þitt. Í dag
erum við komin á þrítugsaldurinn og
enn varstu að fylgja okkur í áhuga-
málum okkar, námi og vinnu, vildir
alltaf vita hvernig dagurinn var hjá
okkur, hvað var spennandi og hlust-
aðir alltaf ef eitthvað var að, ráðlagðir
og settir ofan í við okkur ef þér fannst
þess þurfa. Við mátum ráð þín svo
mikils vegna þess að við vissum að
þau voru sögð í hreinskilni og voru
laus við allt fals.
Handakrikarnir þínir voru bestu
vettlingarnir og þrátt fyrir að við
værum orðin fullorðin leið okkur eins
og við værum lítil börn þegar við
leiddumst hönd í hönd. Hendurnar
þínar voru svo stórar, kraftmiklar,
sterkar en um fram allt svo blíðar.
Elsku besti pabbi, við munum reyna
að lifa lífinu eins og þú kenndir okkur,
láta gott af okkur leiða, vera heiðar-
leg í gjörðum og orði, elska og vera til
staðar fyrir börnin okkar og fjöl-
skylduna alla. Aðeins þannig getum
við heiðrað minningu þína.
Þú alltaf ert, þú alltaf varst,
fjallið, brimið og það sem í leik minn
skarst. Ég væri og er ekkert án þín, þú
ert sá kjarkur sem úr augum mínum
skín. Þú gafst mér æskuna,
þú gafst mér líf. Þú ert það góða,
þú ert mín sýn. Ég skal gera þig stoltan af
mér og af því sem ég er.
Ég er sonur þinn. Ég verð alltaf hjá þér.
(Ingólfur Már Olsen)
Þín börn,
Helga og Ingólfur.
Mágur minn og kærasti vinur,
Edvard Örn Olsen er látinn.
Farinn til Guðs sem gaf hann.
Á vináttu okkar bar aldrei skugga,
allt frá því að hann kynntist Dúu syst-
ur minni forðum daga. Fyrir honum
voru allir menn jafnir í þjóðfélags-
stiganum, háir sem lágir. Fjölskylda
hans var honum dýrmætust alls og
sérstaklega náin. Einstök vinátta var
milli móður okkar og hans, og því læt
ég þetta litla uppáhaldstrúarljóð
hennar fylgja hér með:
Trúðu á tvennt í heimi,
tign sem hæsta ber,
Guð í alheimsgeimi,
Guð í sjálfum þér.
Sjálfri er mér orðavant og sál mín
hljóð, en læt þessa kveðju frá mér
fara:
„Elsku Eddi kær, alltaf varstu
nær, minning sú er söm við sig.Við
hugsum oft til þín, því eins og sólin
skín, speglast þú okkur í sýn.
Þú vildir allt gera það, sem þú hélst
að okkur gæti orðið í hag. Við kunn-
um að meta það, virtum þig fyrir að,
vera sá sem þú alltaf varst.
Þú varst alltaf þú, það var svo gott
því sú hlýja og traust var svo mikils-
vert. Til Guðs sem gaf okkur þig ertu
farinn til. Hann þig leiðir um kær-
leiksstig. Í djúpri þökk og bæn
sem við nú styðjumst við blessa ég
Guð fyrir kynnin við þig.“
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi, elsku Eddi minn,
Þín mágkona og vinkona,
Sif.
Elsku fallegi frændi minn.
Það er komið að kveðjustundinni.
Þegar ég hugsa til þín fyllist ég hlýju
og kærleika. Þannig varst þú fullur af
hlýju og kærleika, falleg orð og ynd-
islegt faðmlag, þetta gafst þú mér
alltaf þegar ég hitti þig, hlýja og aftur
hlýja, elsku Eddi. Í þínum augum
voru allir jafnir, allir dýrmætir. Það
eru ótal margar minningar sem koma
upp í huga mér núna á þessari
stundu. Ég ætla ekki að setja þær á
blað, heldur geyma þær vel með mér,
þetta eru dýrmætar minningar. Ég
man líka hvað það var kært á milli
ykkar pabba og þegar ég var barn og
unglingur óskaði ég að þú værir stóri
bróðir minn. Elsku frændi, þakka þér
fyrir allar yndislegu stundirnar,
þangað til við hittumst næst. Bless og
góða ferð, yndislegi frændi minn.
Elsku Dúa, Helga Kristín, Ingólfur
Már, Ívar, Eydís, tengdabörn og afa-
börn. Guð blessi ykkur öll og gefi
ykkur styrk.
Ykkar,
Edda Olsen.
Eddi kvaddi okkur á sextíu ára af-
mælisdaginn sinn. Það var við höfð-
ingja hæfi, enda var maðurinn höfð-
ingi. Við kynntumst Edda fyrir
mörgum árum, þegar hann og Dúa,
skólasystir okkar úr Hjúkrunarskól-
anum ákváðu að eyða ævinni saman.
Það sem okkur fannst einkenna
Edda mest, var drenglyndi, góð-
mennska og hjálpsemi. Hann var
atorkumikill og stöðugt að. Þær voru
ófáar stundirnar sem hann eyddi frí-
tíma sínum í bílskúrnum við fjöl-
breytt verkefni. Einnig voru þau Dúa
stöðugt að dytta að og lagfæra heimili
sitt og lögðu alúð sína í það.
Gestagangur var mikill á heimili
þeirra og alltaf hafði Eddi ráð undir
hverju rifi fyrir gesti sína. Allir voru
hjartanlega velkomnir. Glaðværð
ríkti á heimilinu og iðulega voru skoð-
anaskipti heimilisfólks og gesta lífleg.
Greiðviknari maður en Eddi var
vandfundinn. Duglegur með afbrigð-
um, svo eftir var tekið. Þau voru ófá
skiptin sem hann hjálpaði til við flutn-
inga á búslóðum okkar vinkvennanna
á „Piparstöðum“, þá skipti engu máli
hvað þurfti að burðast með af hús-
gögnum upp og niður stiga, allt virtist
þetta vera leikur einn.
Eddi var lögreglumaður að atvinnu
og fannst okkur hann vera á réttri
hillu í lífinu. Hann var glæsilegur á
velli og bar með sér traust og hlýju.
Hann var mikill fjölskyldumaður og
bar gæfu til að eiga gott fjölskyldulíf
með Dúu og börnunum. Á seinni ár-
um var dóttursonurinn honum mikill
gleðigjafi, ásamt hinum barnabörn-
unum, og styttu þau honum stundir,
sérstaklega á erfiðum stundum í
veikindunum.
Okkur vinkonurnar langar til þess
að þakka alla greiðviknina og sam-
verustundir liðinna ára. Dúu og börn-
unum ásamt öðrum ástvinum vottum
við innilega samúð.
Jórunn og María.
Kveðja frá
Skautasambandi Íslands
Innan skautaíþróttarinnar byggist
öll vinna að mestu á sjálfboðaliða-
starfi og því mikilvægt að fá gott fólk
til starfa þegar stórir viðburðir eru í
gangi eins og mótahald. Eðvarð Örn
Olsen var einn af þessum sjálfboða-
liðum og vann ötullega á mótum sam-
bandsins.
Helga dóttir hans er skautaþjálfari
og hefur unnið mikið og gott starf við
uppbyggingu íþróttarinnar frá fyrstu
tíð. Þegar mótahaldari var Skauta-
félagið Björninn, þar sem hún starf-
ar, þá lenti mikið af vinnunni á henn-
ar herðum og það brást ekki að
foreldrar hennar þau Eðvarð og Dúa
stóðu henni við hlið. Það var aðdáun-
arvert hve mikinn þátt þau tóku í því
sem dóttir þeirra var að gera og hve
tilbúin þau voru til þess að leggja
skautaíþróttinni lið með vinnu sinni.
Fyrir þessa óeigingjörnu vinnu
Eðvarðs í þágu skautaíþróttarinnar
vil ég þakka kærlega fyrir. Eiginkonu
hans Dúu, börnunum hans og fjöl-
skyldum þeirra vil ég senda mínar
innilegustu samúðarkveðjur. Megi
góður Guð styrkja ykkur á þessum
erfiða tíma.
Elísabet Eyjólfsdóttir,
formaður Skautasambands
Íslands.
Edvard Örn Olsen
✝
JÓN BJÖRNSSON,
Svínadal,
Skaftártungu,
verður jarðsunginn frá Grafarkirkju laugardaginn
11. nóvember kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Björn Eiríksson.
✝
Ástkær sonur okkar, bróðir og mágur,
JÓHANN HARALDSSON,
andaðist af slysförum fimmtudaginn 26. október.
Jarðarförin fór fram frá Fossvogskapellu þriðju-
daginn 7. nóvember.
Þökkum öllum innilega auðsýnda samúð og hlut-
tekningu á sorgardögum.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Haraldur E. Logason, Kristjana Ragnarsdóttir,
Elín Jóna Haraldsdóttir,
Ragnar E. Haraldsson, Móeiður Helgadóttir.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HARALDUR ÞORVARÐARSON,
hjúkrunarheimilinu Holtsbúð,
áður til heimilis
í Kirkjulundi 8,
Garðabæ,
andaðist á Holtsbúð miðvikudaginn 8. nóvember.
Útförin mun fara fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Anna Ragnhildur Haraldsdóttir,
Þorgerður Þórdís Haraldsdóttir, Grétar Bjarnason,
María Friðrika Haraldsdóttir, Þorsteinn Geirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
ANDRÉS ÁSMUNDSSON
læknir,
Sjafnargötu 14,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju í dag, föstu-
daginn 10. nóvember kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Íþróttafélag
fatlaðra í Reykjavík.
Þorbjörg Pálsdóttir,
Stefán Andrésson, Þórunn Andrésdóttir,
Katrín Andrésdóttir, Gunnar Kristjánsson
Þóra Andrésdóttir, Gunnar H. Roach,
Andrés Narfi Andrésson, Ása Sjöfn Lórensdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.