Morgunblaðið - 30.11.2006, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 2006 33
MINNINGAR
Það var nokkuð skrítið fyrir átta
ára dreng að eignast bróður, missa
athyglina og fara í sjálfboðavinnu við
barnapössun öðru hverju. Þó aginn á
heimilinu hafi verið með ágætum
bara jókst hann við að lítill prins með
ljósa lokka var kominn á heimilið,
hann hlaut að verða með forgang.
Hannes Gunnarsson varð prinsinn á
heimilinu.
Tæplega þrítugur greindist Hann-
es með MS-sjúkdóminn. Hann hafði
fundið til ýmissa líkamlegra vanda-
mála til nokkuð langs tíma sem eng-
inn gerði sér grein fyrir hvað gat ver-
ið. Eftir skólagöngu, sem lauk á Núpi
í Dýrafirði, hóf hann störf hjá Lands-
símanum og lærði þar símsmíði,
lengst af starfaði hann á línudeild.
Eftir að veikindin fóru að há honum
fékk hann starf við viðgerðir á sím-
tækjum. Um þetta leyti var gerð til-
Hannes Gunnarsson
✝ Hannes Gunn-arsson fæddist
14. nóvember 1949.
Hann lést 19. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Gunnar Ísberg
Hannesson versl-
unarmaður, frekar
þekktur sín seinni
ár fyrir ljósmyndir
sínar, og Margrét
Kristjánsdóttir.
Systkini hans eru
Gunnar Kristján og
Kristrún Gunnars-
börn.
Hannes var tvíkvæntur og með
seinni konunni, Björgvinu Magn-
úsdóttur, eignaðist hann soninn
Gunnar Ísberg Hannesson og afa-
börnin eru Gabríel Þór og Andrea
Diljá.
Útför Hannesar hefur farið
fram.
raun með að fela Ör-
yrkjabandalaginu
viðgerð símtækjanna
og sá Hannes um það
verkefni fyrir Lands-
símann. Þar átti hann
góðar stundir og þar
lauk getu hans til
vinnu.
Hannes stundaði
knattspyrnu með Val á
yngri árum, starfaði
með dróttskátum, var
vinamargur, glaðlynd-
ur og alltaf tilbúinn í
glens og gaman. Hann
fylgdist alla tíð vel með, hafði stund-
um sérstakar skoðanir á hlutunum
og ávallt tilbúinn til rökræðna, skipti
helst ekki um skoðun. Óhjákvæmi-
lega var hjólastóllinn á næsta leiti.
Eftir að hann hætti að geta unnið
hélt hann heimili og var sérlega vel
um hann hugsað af konunni hans,
Buggu, þar til hún lést um aldur fram
af heilablóðfalli. Við teljum að hún
hafi gert kraftaverk að annast hann
ein því slík verk eru varla á færi einn-
ar manneskju. Eftir það naut hann
aðstoðar heimahjúkrunar Kópavogs
og þó hún hafi brugðist honum um
tæplega eins árs skeið viljum við
þakka þeim það sem vel var gert. Um
margra ára skeið dreymdi hann um
að komast í Skógarbæ og loksins
rættist draumurinn. Þar var mjög vel
hugsað um Hannes og þökkum við
starfsfólki þar innilega fyrir góða
umönnun.
Um tíma var Hannes í dagvistun
hjá MS-félaginu, stundaði æfingar og
átti þar ágætar stundir. Það sem
hjálpaði honum mest í erfiðum veik-
indum var hve léttur hann var í lund.
Hann var tækjafrík í hljómflutnings-
og sjónvarpstækjum, vissi allt um all-
ar tegundir, gæði og galla. Hann gat
hlustað á tónlist daginn langan eða
horft á góðar myndir og var það hon-
um dægrastytting í erfiðleikunum.
Enska knattspyrnan var aðal sjón-
varpsefnið og þar komst ekkert ann-
að að en Manchester United. Einn af
æskuvinum Hannesar, Sophus Klein,
hélt alla tíð tryggð við hann og var
honum hjálplegur við ýmsa hluti.
Við systkinin þökkum samveruna
en það var okkur erfitt að sjá hvernig
lífið getur leikið suma grátt.
Kristrún og Gunnar.
✝ Guðrún Jóns-dóttir Wood,
jafnan kölluð Nunna
af þeim sem þekktu
hana, fæddist í Flat-
ey á Breiðafirði hinn
9. maí 1915. Hún lést
í Belfast í Maine í
Bandaríkjunum í
hárri elli hinn 16.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru hjónin Jón
Jónsson, snikkari og
bóndi í Flatey, f. 9.
október 1877 á
Lundi í Þverárhlíð í Mýr., d. í Vest-
mannaeyjum 20. des. 1959, og
Guðrún Jakobsdóttir, f. 27. maí
1877 í Árnesi í Ár-
neshr. í Strand., d. 1.
júní 1915, tæpum
mánuði eftir fæð-
ingu Guðrúnar.
Jón Jónsson, faðir
Guðrúnar, kvæntist
á ný. Seinni kona
hans var Rósa Lofts-
dóttir, f. 5. okt. 1890
í Eskiholti, Borg-
arhr. í Mýr., d. 15.
apríl 1977 í Reykja-
vík. Með Rósu átti
Jón tvær dætur,
báðar fæddar í Flat-
ey. Þær eru Jakobína, f. 4. nóv.
1919, og Áslaug, f. 6. okt. 1926.
Bálför hefur farið fram.
Guðrún mun hafa verið á fjór-
tánda ári, er hún var tekin í fóstur af
móðurafa mínum og -ömmu, þeim
Magnúsi Guðmundssyni, alþingis-
manni og ráðherra, og Sofiu Smith
Bogadóttur. Móðurafi Guðrúnar,
Jakob Þorsteinsson, faktor í Flatey,
var bróðir Guðmundar Þorsteins-
sonar, bónda í Holti í Svínavatnshr.,
föður Magnúsar og föður Oddnýjar
Þorsteinsdóttur móður Sofiu. Magn-
ús og Sofia voru systkinabörn. Guð-
rún ólst upp við gott atlæti á mynd-
arheimili þeirra Magnúsar og Sofiu
ásamt þrem börnum þeirra, Boga,
Björgu og Þóru. Heimilið stóð á Sól-
eyjargötu 1 í Reykjavík. Nú eru þar
embættisskrifstofur forseta Íslands
til húsa. Þetta hús hafði Björn Jóns-
son, ritstjóri og ráðherra, reist árið
1912 og nefnt það Staðastað eftir
æskuheimili konu sinnar, Elísabetar
Sveinsdóttur prófasts Níelssonar að
Staðastað á Snæfellsnesi.
Árið 1939 stundaði Guðrún verzl-
unarnám í Kaupmannahöfn með það
markmið í huga að setja á stofn
verzlun í Reykjavík eftir heimkom-
una. Úr því varð þó ekki, þar sem
seinni heimsstyrjöldin skall á um
þessar mundir og torveldaði þar með
alla aðdrætti frá Evrópu til verzlun-
arrekstrar. Nunna fór því að starfa í
Niðursuðuverksmiðju SÍF við Lind-
argötu í Reykjavík og vann þar sem
verkstjóri á stríðsárunum. Á þessum
árum fann hún stóru ástina sína og
þá einu í lífinu að ég ætla. Þetta var
bandarískur orustuflugmaður, sem
staðsettur var hér á landi á stríðs-
tímanum. Sá hét Everett Wood.
Hann var af norsku og írsku bergi
brotinn, hár og grannur, ljós yfirlit-
um og einstaklega myndarlegur
ásýndum. Móðir mín sagði mér, að
hún hefði aldrei séð eins fallegan
karlmann. Everett og Nunna gengu í
hjónaband hinn 16. júní 1945 í bæn-
um Hastings on Hudson. Þau eign-
uðust einn son, Gunnar, sem fæddur
er í Reykjavík hinn 8. desember
1946. Gunnar gegndi herskyldu í
bandaríska hernum og tók þátt í
stríðinu í Víetnam og þótti þeygi
gott. Hann hefir lokið BA-prófi í
enskri tungu og bókmenntum og er
ríkisstarfsmaður í fylkinu Maine.
Kona hans heitir Debbie Ludwig og
starfar sem félagsráðgjafi.
Hjónaband þeirra Nunnu og Eve-
retts varð endasleppt og þau skildu.
En lífið er krókótt. Á efri árum náðu
þau saman á ný, enda þótt þau stofn-
uðu eigi til formlegs hjúskapar aftur.
Eftir að herskyldu Everetts lauk
vann hann allan sinn starfsaldur sem
flugstjóri hjá Pan American-flug-
félaginu. Hann andaðist í desember
2004.
Aðalstarf Nunnu í Ameríku, fyrir
utan húsmóðurstörfin, var hjá bók-
sölu stúdenta við MIT, Harvard-há-
skólann í Boston (Cambridge). Þar
starfaði hún frá 1954 til 1993, þá orð-
in 78 ára að aldri. Eftir að hún lét af
störfum bjó hún í bænum Belfast,
Maine í námunda við son sinn og
tengdadóttur, sem eiga land, er þau
búa á í útjaðri bæjarins. Síðari ár ævi
sinnar kom Nunna nokkrum sinnum
til Íslands til að heimsækja ættingja
og vini og var jafnan aufúsugestur.
Nú verða þær ferðir eigi fleiri, hún
hefir lagt upp í aðra enn lengri. Hún
fékk hægt andlát eftir nokkurra
daga sjúkrahúsvist.
Guðrún Jónsdóttir var sterk kona
og sjálfstæð. Af henni stafaði gerð-
arþokki og gustur geðs. Hún var
meðalmanneskja á vöxt, vel á sig
komin og þrekmikil, bæði til sálar og
líkama. Hendur hennar voru nokkuð
stórar, beina- og sinaberar og
kraftalegar. Augun blá og skær, enn-
ið hátt og nefið allhvasst. Það var
bjart yfir manneskjunni, enda inn-
rætið falslaust. Nunna var hispurs-
laus í framkomu og tali. Hún kom
eins fram við alla, jafnt háa sem lága.
Kjarkinn fékk hún í vöggugjöf og gat
verið tannhvöss, ef því var að skipta,
en aldrei ókurteis. Henni voru fyr-
irgefin skeytin, því þeir, sem þekktu
hana, vissu að hjartað var gott, sem
undir sló. Nunna var dugleg til
vinnu, snögg og ósérhlífin. Það þurfti
enginn að ganga í verkin hennar
Guðrúnar Jónsdóttur frá Flatey.
Fyrir andlát sitt hafði hún mælt
svo fyrir, að jarðneskar leifar hennar
skyldu brenndar og öskunni dreift í
skógi þeim, er hún hafði hjálpað
Gunnari syni sínum að rækta á land-
areign hans. „Hverfið aftur til jarð-
arinnar þér mannanna börn,“ stend-
ur þar!
Ég kveð nú þessa frænku mína
hinztu kveðju með ást og virðingu.
Láti Guð henni nú raun lofi betri.
Magnús Thoroddsen.
Guðrún Jónsdóttir
Wood ✝ Elskulegur eiginmaður minn og faðir okkar,
ÁSMUNDUR EIRÍKSSON,
Ferjunesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands mánudaginn
27. nóvember.
Oddný Kristjánsdóttir
og synir.
✝
Bróðir minn,
EGILL EGILSON,
Kaplaskjólsvegi 39,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut aðfaranótt miðvikudagsins
29. nóvember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Júlíus Egilson.
✝
Elskuleg systir mín,
KOLBRÚN BJÖRNSDÓTTIR
sjúkraliði,
Ljósheimum 20,
Reykjavík,
varð bráðkvödd á heimili sínu.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Þórunn Daníelsdóttir.
✝
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi og bróðir,
HANNES GUNNARSSON,
Skógarbæ,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnudaginn
19. nóvember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Gunnar Ísberg Hannesson, Snærún Ösp Guðmundsdóttir,
Gabríel Þór Gunnarsson,
Andrea Diljá Gunnarsdóttir,
Gunnar Kristján Gunnarsson,
Kristrún Gunnarsdóttir.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
bróðir,
KARL GUNNLAUGSSON,
Garðarsbraut 28,
Húsavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga þriðjudaginn
28. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
F.h. aðstandenda,
Hörður Már Karlsson, Anna Lilja Guðjónsdóttir,
Berglind María Karlsdóttir, Kristinn Einarsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini hins látna.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GYÐA WAAGE ÓLAFSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð þriðjudaginn
28. nóvember.
Hafsteinn Sæmundsson, Ágústa Gísladóttir,
Eygló Ragnarsdóttir, Jörundur A. Jónssson,
Unnur Ragnarsdóttir, Ragnar Jóhannesson,
Jóhann Ragnarsson, Sigríður J. Waage,
Gylfi Ragnarsson, Elín Benediktsdóttir,
Valgerður Ragnarsdóttir,
Pálmi Ragnarsson, Ragnhildur Óskarsdóttir,
Gyða Ragnarsdóttir,
Gunnlaugur Ragnarsson, Sigríður Svansdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi okkar,
BRAGI SVEINSSON,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðjudaginn
28. nóvember síðastliðinn.
Hann verður jarðsunginn frá Langholtskirkju þriðju-
daginn 5. desember kl. 13:00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Helga Kristín Ðiep Nguyen,
Kristín Ingveldur Bragadóttir,
Þóra Sædís Bragadóttir,
Aðalheiður Bragadóttir,
Björn Bragi Bragason.