Morgunblaðið - 07.02.2007, Page 25

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. FEBRÚAR 2007 25
SÁ MEÐBYR sem Háskóli Ís-
lands hefur notið að undanförnu hef-
ur styrkt von nemenda og starfs-
manna skólans um að
langtímamarkmið hans náist, þ.e. að
Háskóli Íslands skipi sér á meðal
hinna 100 bestu í heimi. En til að
þessu háleita markmiði verði náð
þarf aukinn metnað fyrir rann-
sóknum, kennslu og síðast en ekki
síst aðstöðu, því þetta helst vissu-
lega allt í hendur. Mikið hefur verið
skeggrætt um fyrstu tvo þætti þess-
arar þrenningar en einhverra hluta
vegna virðast aðstöðumál hafa setið
á hakanum. Vaka, félag lýðræð-
issinnaðra stúdenta við Háskóla Ís-
lands, hefur á undanförnum miss-
erum markað sér skýra stefnu í
aðstöðumálum og þá sér í lagi í hús-
næðismálum stúdenta. Staðan í
þeim málaflokki í dag er algerlega
óviðunandi – yfir 700 manns eru á
biðlista eftir íbúðum og sá listi leng-
ist með hverju árinu. Algengt er að
stúdentar þurfi að bíða vel á annað
ár eftir að fá inni á Stúdentagörðum.
Einnig virðast allar leiðir til að for-
gangsraða stúdentum á þessum bið-
lista fela í sér einhvers konar mis-
munun. Leiðin sem Vaka hefur bent
á til að leysa vandamálið er einfald-
lega að reisa fleiri stúdentagarða.
Vaka vill minnka biðlista
Í erlendum háskólum er það al-
gengt viðmið að hægt sé að bjóða um
15% stúdenta íbúðir á stúd-
entagörðum. Hérlendis er þetta
hlutfall einungis um 8%. Það er því
ljóst að mikið verk er fyrir höndum
og þurfa allir hlutaðeigandi aðilar að
bretta upp ermar og láta verkin tala.
Fyrir sveitarstjórnarkosningarnar
2006 gáfu öll framboð í Reykjavík
vilyrði fyrir fleiri lóðum undir Stúd-
entagarða, eftir að Stúdentaráð Há-
skóla Íslands reisti glæsilegt skilti
til að minna stjórnmálamenn á þenn-
an vanda. Þeir sem vel þekkja til
málsins vita að Félagsstofnun Stúd-
enta skortir ekki fé til bygginga-
framkvæmda og þar er viljinn einnig
svo sannarlega til staðar. Það eina
sem hefur vantað eru byggingalóðir.
Hugsum í lausnum –
ekki vandamálum
Vaka hefur verið dugleg að benda
á mögulegar staðsetningar fyrir nýj-
ar stúdentaíbúðir. Þar má til dæmis
nefna lóðir á horni Suðurgötu og
Hjarðarhaga, nágrenni fyrirhugaðra
Vísindagarða, nærri
Gamla garði og Nýja
garði, ýmsar lóðir í
miðbænum og svo
mætti lengi telja. Vaka
hefur sýnt það í verki
að hún er traustsins
verð í þessum mála-
flokki og hefur einbeitt
sér frekar að því að
bæta stöðuna en að
benda einungis á
hversu slæm hún er.
Vökuliðar vinna í þess-
um málaflokki eins og
öllum öðrum út frá því
að farsælla sé fyrir Háskólann og
stúdenta að Stúdentaráðsliðar hugsi
í lausnum frekar en vandamálum.
Oddviti Vöku og borgarstjóri
skrifa undir viljayfirlýsingu
Síðastliðinn mánudag undirrituðu
Sigurður Örn Hilmarsson, oddviti
Vöku og formaður Stúdentaráðs, og
Vilhjálmur Vilhjálmsson borg-
arstjóri viljayfirlýsingu þess efnis
að húsnæðisvandi stúdenta verði
leystur á næstunni. Í viljayfirlýsing-
unni kemur fram vilji borgaryf-
irvalda til að byggja upp stúd-
entagarða á þremur svæðum í
Reykjavík – Vatnsmýrinni, við
Sléttuveg og Lindargötu. Þetta er
mjög mikilvægur áfangi og þegar til
framkvæmda kemur mun það bæta
úr húsnæðisvandanum svo um mun-
ar.
Það er því ósk okkar að stúdentar
við Háskóla Íslands fjölmenni á
kjörstað í dag og á morgun og veiti
þar Vöku brautargengi til þess að
leiða stúdentaráð á næsta skólaári
og tryggi það að verkin verði látin
tala.
Húsnæðismál stúdenta
Lilja Erla Jónsdóttir og Krist-
ján Freyr Kristjánsson fjalla
um stúdentaíbúðir
» Vaka, félag lýðræð-issinnaðra stúdenta
við Háskóla Íslands,
hefur á undanförnum
misserum markað sér
skýra stefnu í aðstöðu-
málum og þá sér í
lagi í húsnæðismálum
stúdenta.
Kristján Freyr
Kristjánsson
Lilja Erla er Stúdentaráðsliði Vöku
og Kristján Freyr skipar 4. sæti á
lista Vöku til Stúdentaráðs.
Lilja Erla
Jónsdóttir
Morgunblaðið bendir réttilega á í
leiðara sínum þann 5. febrúar að
„… enginn efnislegur munur [sé] á
því, hvort miðhálendi Íslands er
eyðilagt með virkjanafram-
kvæmdum, vegaframkvæmdum eða
hótelbyggingum. Það gildir einu
hver framkvæmdin er. Fram-
kvæmdir sem hafa áhrif á hina
ósnortnu náttúru
miðhálendisins eiga
ekki að vera til um-
ræðu.“
Þessi afstaða blaðs-
ins er lofsverð og til
marks um þær breyt-
ingar sem orðið hafa á
umræðu um nátt-
úruvernd frá því Nátt-
úruverndarsamtök Ís-
lands voru stofnuð
fyrir tæpum tíu árum
síðan.
Morgunblaðið
studdi Kára-
hnjúkavirkjun með ráðum og dáð
en segir nú í umræddum leiðara að
„Í kjölfar hinna miklu umræðna um
Kárahnjúkavirkjun má segja að það
hafi skapazt nokkuð víðtæk sam-
staða um að miðhálendi Íslands
yrði látið í friði. Andstaða gegn
framkvæmdum í Þjórsárverum var
og er mjög almenn. Það fer ekki á
milli mála að Þjórsárverin verða
ekki snert.“
Heimamenn í Gnúpverjahreppi
og náttúruverndarhreyfingin á Ís-
landi geta þakkað sér þann sigur.
Við bíðum nú eftir að umhverf-
isráðherra lánist að stækka frið-
landið í Þjórsárverum með mynd-
arlegum hætti.
Tilefni leiðara Morgunblaðsins
eru hugmyndir Kaupfélags Eyfirð-
inga, Jóhannesar Jónssonar í Bón-
us og fleiri fjársterkra aðila um
lagningu Kjalvegar. Leiðarahöf-
undur blaðsins áréttar að „Morg-
unblaðið hefur lagzt mjög eindregið
gegn slíkum framkvæmdum og
vakið athygli á því, að þar með yrði
hin ósnortna náttúra þessa lands-
hluta eyðilögð. Morgunblaðið hefur
líka barizt hart gegn hugmyndum
um byggingu hótels við jaðar Lang-
jökuls.“
Morgunblaðið hefur á und-
anförnum misserum tekið æ fram-
sæknari afstöðu í umhverfismálum.
Miklu framsæknari en
sá flokkur sem blaðið
styður, Sjálfstæð-
isflokkurinn, sem enn
hefur ekki sett fram
neina trúverðuga
stefnu í umhverf-
ismálum. Fyrir utan
stuðning við verndun
hálendisins gagnvart
vega- og virkjanagerð
hefur Morgunblaðið
lýst andstöðu sinni við
hvalveiðar, áréttað
nauðsyn ábyrgrar fisk-
veiðistefnu og varað
við loftslagsbreytingum af mikilli
einurð.
Það kemur því á óvart að Morg-
unblaðið kjósi nú að agnúast út í
þau samtök og einstaklinga sem
hafa um lengri eða skemmri tíma
unnið að verndun hálendis Íslands.
Blaðið spyr:
„Hvar er Framtíðarlandið nú?
Hvar eru náttúruverndarsamtökin
nú? Skilja þessir aðilar ekki sinn
vitjunartíma? Þeir töpuðu slagnum
um Kárahnjúkavirkjun en þeir geta
unnið þessa orrustu, sem nú er
augljóslega að hefjast. Hvar er
Andri Snær nú? Hvar er Ómar
Ragnarsson nú? Snýst barátta
þessa fólks bara um virkjanir? Er
þeim alveg sama þótt hálendi Ís-
lands verði eyðilagt með malbik-
uðum vegum?“
Í tilefni af þessum orðum vilja
Náttúruverndarsamtök Íslands
upplýsa að samtökin hafa alla tíð
barist gegn lagningu vega á hálendi
Íslands. Það kom fyrst fram í ít-
arlegri umsögn samtakanna um
svæðisskipulag miðhálendisins.
Náttúruverndarsamtökin beittu sér
gegn lagningu Vatnaheiðavegar á
Snæfellsnesi, samtökin lögðust
gegn lagningu Háreksstaðaleiðar,
þau lögðust gegn Gjábakkavegi og
þau lögðust gegn vegi um Teigs-
skóg. Síðast en ekki síst hafa Nátt-
úruverndarsamtök Íslands beitt sér
í umræðu um loftslagsmál, auk þess
að árétta mikilvægi frjálsra fé-
lagasamtaka í umræðu um um-
hverfismál.
Þó að Náttúruverndarsamtökum
Íslands hafi ekki gefist enn ráðrúm
til að svara vel undirbúinni kynn-
ingu hagsmunafélags um lagningu
vegar yfir Kjöl, sunnudaginn 4.
febrúar áður en Morgunblaðið gerir
það í leiðara daginn eftir, er ekki
þar með sagt að þau séu að gefa
hugmyndunum þegjandi samþykki
sitt. Náttúruverndarsamtök Íslands
munu að sjálfsögðu halda áfram að
berjast af öllu afli gegn skemmdum
á náttúru miðhálendisins svo sem
þau hafa gert svikalaust frá upp-
hafi. Morgunblaðið varð í þetta sinn
fyrst til að andmæla fyrirhugaðri
vegalagningu um Kjöl. Það gefur
blaðinu hins vegar ekki rétt til
þeirra frýjunarorða sem það við-
hafði í fyrrgreindum leiðara.
Frýjunarorð Morgunblaðsins
Árni Finnsson svarar
leiðara Morgunblaðsins »Náttúruvernd-arsamtök Íslands
munu að sjálfsögðu
halda áfram að berjast
af öllu afli gegn
skemmdum á náttúru
miðhálendisins.
Árni Finnsson
Höfundur er formaður
Náttúruverndarsamtaka Íslands.
Bréf til blaðsins
Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
FYRIR stuttu
var ég beðinn að
taka þátt í und-
irbúningi fram-
boðs aldraðra. Á
fyrsta fundinum
gerði ég tillögu
um samvinnu við
Framtíðarlandið,
Ómar Ragn-
arsson og ör-
yrkja. Á þeim næsta var ég kosinn
fundarstjóri þar sem mér tókst með
naumindum að setja niður deilur
ósammála hópa og koma í veg fyrir
að menn rykju reiðir á dyr. Þar
gerði ég mönnum grein fyrir að án
samstöðu næðist ekki árangur. Á
fundi með öldnum og öryrkjum í
Sjálfsbjargarhúsinu fluttum við
Arnþór Helgason framsöguræður
og komu svo aðrir á eftir, þar á
meðal Helgi Hjörvar. Hann hvatti
menn til að hætta við framboð því
farsælla væri að koma sínum málum
fram innan flokkanna. Ég bað fólk
að taka þingmanninn ekki alvarlega
því hann væri þarna fyrst og fremst
fyrir flokk sinn. Vitað væri hvernig
R-listinn hækkaði öll þjónustugjöld
þeirra verst stöddu og hefði verið
lítið betri en Framsókn, versti óvin-
ur aldraðra og öryrkja. En heil-
brigðisráðherra ynni í mörgum mál-
um gegn hagsmunum öryrkja. Hún
léti til dæmis viðgangast að Trygg-
ingastofnun krefði fólkið mán-
aðarlega um óbærilegar endur-
greiðslur á svokölluðum
ofgreiðslum, en slíkt varðar trúlega
við lög. Á þessum fundi var við-
ræðunefnd kosin til að ræða við
aldraða. Ég gerði ráð fyrir að sam-
staða næðist og samþykkti því að
vera í undirbúningshópi um fram-
boð og kom ekki til hugar að þau
yrðu tvö. Þegar svo tveir foringjar
sammála hópa voru komnir í Kast-
ljós án þess eiginlega að vita af
hverju þau voru þar, þá gerði ég
mér grein fyrir að framboðið yrði
vonlaust. Þörf aldraðra og öryrkja
fyrir sér velviljaða þingmenn nú,
þegar þeir eiga nær enga að á Al-
þingi, er meira aðkallandi en fyrr-
verandi landlæknir telur vera. Eftir
yfirlestur Jóns B. Hannibalssonar
um hvernig þjóðin er hlunnfarin af
bönkum og stjórnvöldum, má láta á
reyna hvort hann hefur breyst til
batnaðar. Eina von aldraðra nú, er
að Framtíðarlandið og Ómar og
jafnvel Jón Baldvin, stofni fé-
lagssinnaðan umhverfisflokk sem
gæti stórbætt kjör þeirra. Ef ekki,
liggur beinast við að kjósa VG.
Því segi ég mig hér með frá
stuðningi við framboð aldraðra og
öryrkja, með von um að betur takist
til næst, þurfi til þess að koma.
ALBERT JENSEN,
trésmíðameistari,
Sléttuvegi 3, Reykjavík.
Misheppnað framboð
aldraðra og öryrkja
Frá Alberti Jensen:
Albert Jensen
Sagt var: Þegar þú stendur á hæsta tindi fjallsins, undrast þú víðsýn-
ið.
Betra væri: Sá sem stendur á … undrast …
Eða: Þegar staðið er á hæsta tindi … vekur víðsýnið undrun.
Gætum tungunnar
MARTA Eiríksdóttir kennari
skrifaði grein sem birtist hér í
blaðinu sl. þriðjudag undir yf-
irskriftinni
,,Hvalneskirkja
hverfur“ titillinn
á þó ekki nema
að litlu leyti við
það sem kom
fram í greininni.
Marta er fyrst
og fremst í grein
sinni að andæfa
uppbygginu fyr-
irhugaðs álvers í
Helguvík. Ástæða þess að ég sé
mig knúna til að setja línu á blað
til andsvara eru hinar ótrúlegu
dylgjur sem Marta setur fram í
grein sinni um áhrif álvera á líf og
heilsu einstaklinga.
Eftir tal um loftmengandi stór-
iðju snýr Marta sér að heilbrigð-
ismálum starfsmanna álvera og
einstaklinga sem búa í nágrenni
þeirra. Steininn tekur úr þegar
hún dylgjar um slæm starfsskil-
yrði starfsmanna og kastar síðan
fram spurningunum: ,, Er kannski
hvítblæði og krabbamein algeng-
ara á meðal þeirra eða astmi og
lungnasjúkdómar?“
Hvert skyldi markmið Mörtu
vera með þessum spurningum í
grein sinni? Væntanlega að skilja
lesandann eftir með þá tilfinningu
að álver sé hættulegur vinnu-
staður, þar sem illa er búið að
starfsmönnum og líkur á að þeir
fái alvarlega sjúkdóma eins og
hvítblæði eða krabbamein séu
meiri en gengur og gerist vegna
starfsumhverfis þeirra. Marta
skrifar undir greinina sem kenn-
ari, ég vona að hún fjalli um mál
er snúa að kennslu af meiri þekk-
ingu og yfirvegun en hún gerir um
starfsumhverfi álvera í grein
sinni.
Undirrituð er leiðtogi heilbrigð-
ismála hjá Alcan á Íslandi sem
rekur álverið í Straumsvík, fyrir
þá sem þekkja til vinnuaðstæðna
starfsmanna álvers eins og þess
sem rekið er í Straumsvík eru
dylgjur eins og þær er Marta set-
ur fram vægast sagt ósvífnar,
órökstuddar og byggðar á aug-
ljósri vanþekkingu og sleggjudóm-
um. Staðreyndin er sú að vinnu-
umhverfi starfsmanna er mjög
gott. Það er tryggt að starfsum-
hverfi þeirra sé ekki á neinn hátt
hættulegt heilsu þeirra og að
fyllsta öryggis sé gætt í þeirra
daglegu störfum. Að dylgja um
auknar líkur á alvarlegum veik-
indum starfsmanna er ógeðfellt og
ekki málstað andstæðinga stóriðju
til framdráttar.
HILDUR ATLADÓTTIR,
næringarfræðingur
og leiðtogi heilbrigðismála
hjá Alcan á Íslandi hf.,
Straumsvík.
Dylgjum um starfs-
skilyrði starfsmanna
í álverum svarað
Frá Hildi Atladóttur:
Hildur Atladóttir