Morgunblaðið - 17.04.2007, Blaðsíða 38

38 ÞRIÐJUDAGUR 17. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
„FYNDNASTA
SPENNUMYND
ÁRSINS“ - GQ
eeee
- LIB Topp5.is V.I.J. Blaðið
Vinkona hennar er myrt og ekki er allt sem sýnist
Magnaður spennutryllir
með súperstjörnunum
Halle Berry og Bruce Willis
ásamt Giovanni Ribisi
Hve langt
myndir þú
ganga? Frábær gamanmynd fráleikstjóra Old School með
Billy Bob Thornton og
Jon Heder úr
Napoleon Dynamite.
Of góður?
Of heiðarlegur?
Of mikill nörd?
Bardagafimu skjaldbökurnar
eru mættar aftur í flottustu
ævintýrastórmynd ársins
Sími - 564 0000Sími - 462 3500
eee
“Sólskin er vel þess virði að sjá.”
H.J. MVL
“Besta sci-fi mynd
síðustu tíu ára.”
D.Ö.J. Kvikmyndir.com
eeee
“Magnþrunginn spennutryllir og
sjónarspil sem gefur ekkert eftir”
- V.J.V. Topp5.is
SÓLIN ER AÐ DEYJA. ER HÆGT AÐ BJARGA HENNI?
ANNAR ÞESSARA TVEGGJA
HEFUR HEILA...
...Á STÆRÐ VIÐ HNETU!
eee
Ó.H.T. Rás2
Perfect Stranger kl. 8 og 10:10 B.i. 16 ára
Hot Fuzz kl. 10 B.i. 16 ára
Úti er Ævintýri m/ísl. tali kl. 6
School For Scoundrels kl. 8
TMNT kl. 6 B.i. 7 ára
Perfect Stranger kl. 5.30, 8, og 10.30 B.i. 16 ára
Perfect Stranger LÚXUS kl. 5.30, 8, og 10.30
Mr. Bean’s Holiday kl. 5, 7, 9 og 11
Úti er Ævintýri m/ísl. tali kl. 4
Sunshine kl. 5.50, 8 og 10.10 B.i. 16 ára
TMNT kl. 4, 6 og 8 B.i. 7 ára
School for Scoundrels kl. 10
- Miðasala í Smárabíó og Regnbogann
- Engar biðraðir
- Verslaðu miða á netinu
Einn merkasti og óvenjuleg-asti rithöfundur 20. ald-arinnar, Bandaríkjamað-
urinn Kurt Vonnegut jr., er fallinn
frá og skilur eftir sig auðlegð ein-
stæðra bókmenntaverka sem munu
halda nafni hans lengi á lofti. Flest-
ir lesendur skáldsins skiptast í tvo
hópa, þá sem dýrka þennan svart-
sýna háðfugl, bölsýnismann og
húmanista, eða þola hann yfir höfuð
ekki.
  
Þegar hefur rithöfundarinsVonnegut verið minnst, enverk hans voru einnig upp-
spretta allnokkurra kvikmynda og
sjónvarpsmynda. Þær eru flestar
minnisstæðar, en því miður oftar á
neikvæðum forsendum. Líkt og
bókmenntirnar eru myndirnar
margar hverjar sérstæð furðuverk,
ekki aðeins sakir absúrd upprun-
ans, sem nánast er útilokað að festa
á filmu, heldur fór flest í handaskol-
um hjá kvikmyndagerðarmönn-
unum þegar þeir ætluðu sér þá dul
að nálgast inntak bókanna.
Fyrsta verkið sem reynt var að
hemja undir kvikmyndaformið,
Happy Birthday, Wanda June (’71),
varð, í höndum Marks Robson, gjör-
samlega mislukkuð gamanmynd.
Hvergi bólar á satírunni um karl-
rembuna og veiðimanninn (Rod
Steiger), sem kemur heim eftir
margra ára veiðiferð til að komast
að því að á meðan hann gamlaðist í
frumskóginum hafði konan hans
unnið í sínum málum með góðum
árangri.
  
Slaughterhouse Five (’72), erlangbesta kvikmyndagerð
verka höfundarins, þó ekki sé hún
gallalaus. Hér segir af Billy Pilgrim
(Michael Saks), einni kunnustu
sögupersónu ofanverðrar síðustu
aldar. Í fortíðinni sem stríðsfanga
undir loftárásunum í Dresden, sem
hann flýr inn í framtíðina í faðm
hinnar unaðslegu Montana Wild-
hack (Valerie Perrine), á plán-
etunni Tralfamadore. Þá sjáum við
inn í líf hans sem miðaldra gler-
augnasmiður í borgarúthverfi sam-
tímans. George Roy Hill tekst best
upp að góma anda bókarinnar á
Tralfamadore, samtíminn á drep-
fyndna spretti, en myndin virkar
síður sem heild.
Erfiðleikarnir að flytja brot-
hætta, bókmenntalega furðuheima
Vonneguts yfir á hvíta tjaldið, krist-
allast í Slapstick (Of Another Kind)
(’81). Jerry Lewis er eftirminnilega
skelfilegur, kvikmyndagerð Ste-
vens Paul er hroðvirknisleg og ekki
við skáldið að sakast að áhorfand-
inn upplifir ekkert Hi-Ho!, öðru
nær. Marty sálugi Feldman lífgar
örlítið upp á annars innantóm von-
brigði.
  
Who am I This Time? (81), erstútfull af glettni og slær á
rétta strengi höfundar. Christopher
Walken og Susan Sarandon leika
búðarloku og símamær sem vakna
til lífsins þegar þau stíga á svið í
áhugamannaleikhúsi. Magnaðir
leikararnir njóta sín undir hand-
leiðslu Jonathans Demme, sem leik-
stýrði þessari fáséðu sjónvarps-
mynd – sem var sýnd á RÚV á
sínum tíma.
Síðasta kvikmyndagerðar-
tilraunin var Breakfast of Cam-
pions (’99), framin af öðrum sérvitr-
ingi, Alan Rudolph. Hann kallaði
m.a. til hóp úrvals leikara sem allir
gera sitt besta, en það dugar ekki
til. Bókin er óspör á þjóðfélags-
gagnrýnina, en er jafnan kaldhæð-
in, bráðskemmtileg og umhugs-
unarverð þrátt fyrir bölsýnina.
Þennan jaðarheim nálgast Rudolph
með yfirleitt slæmum afleiðingum
sem enda í farsakenndu morg-
unmusli.
  
Nú er höfðinginn horfinn ábraut og vonandi fluttur til
sinnar ómótstæðilegu Montana á
Tralfamadore. Sem vekja upp
skemmtilega minningu tengda
skáldinu, sem ég uppgötvaði á Mæj-
orka af öllum stöðum. Það var um
miðjan áttunda áratuginn, á meðan
alvöru bókabúðir þrifust á sólar-
ströndum og vinkonur mínar,
mæðgurnar í Brekkunni, áttu jafn-
an nokkra rekka af öðru efni en
metsölubókum. Þar datt ég fyrst
niður á Fuglafit – Cat’s Cradle, sem
er öllum þeim kostum búin að gera
lesandann að forföllnum Vonnegut-
aðdáanda. Í hverju fríi las ég ein-
ungis Vonnegut, það var löngu orð-
in hefð þegar ég mætti í búðina einn
morguninn, nýlentur þar syðra.
Eftir að hafa heilsað upp á mæðgur
spurði ég hvað væri títt af Kurt,
sem þær áttu jafnan á boðstólum.
„Það er nú það,“ svaraði sú eldri
og gjóaði vandræðalega á mig aug-
unum í gegnum þykk flöskubotna-
gleraugun,
„Hann Kurt er fluttur.“
„Hvað áttu við?“ spurði ég
hvumsa, og leið eins og sögu-
persónu í súrrealískum heimi ein-
hverrar undrasmíðar eftirlætishöf-
undarins.
„Hann er fluttur niður á horn,“
sagði sú gamla, og bætti ekki úr
skák.
Allt í einu kviknaði á perunni, ég
minntist litla, þýska ljósmyndavéla-
salans sem höndlað hafði við hliðina
á bókabúðinni árum saman.
Kurt er fluttur
» Þegar hefur rithöf-undarins Vonnegut
verið minnst, en verk
hans voru einnig upp-
spretta allnokkurra
kvikmynda og sjón-
varpsmynda.
Þrír góðir Kurt Vonnegut, Bruce Willis og Alan Rudolf sem leikstýði Willis í myndinni Breakfast of Champions.
saebjorn@heimsnet.is
AF LISTUM
Sæbjörn Valdimarsson
TÓNLIST
Gus Gus – Forever  ÞAÐ er fyrirsjáanleikinn sem ger-
ir Forever heillandi. Dynurinn af
dansgólfinu leggur leið sína inn í
stofu án þess að vera of framandi
og erfiður. Á síðustu plötu sinni,
Attention, lögðu Gus Gus fram
breytta stefnu frá fyrri tíð. Tón-
listin hafði þróast úr fjölbreyttri
raftónlist yfir í dansvænni og þétt-
ari takta. Forever er steypt í
sama mót. Mörg laganna eru mjög
góð. Sérstaklega „Moss“ sem er
flutt og samið af Daníel Ágústi
Haraldssyni. „Hold You og „Need
in Me“ eru einnig ágæt, klassísk
Gus Gus lög – eiginlega eðlilegt
framhald af Attention. Einnig má
nefna „Mallflowers“, það er sér-
lega skemmtilegt, draumkennt og
dansvænt.
Það eru fáir veikir punktar á
plötunni, ef einhverjir eru þá þyk-
ir mér það helst vera lagið „If You
Don’t Jump (You’re English)“.
Það kæmi mér reyndar ekki á
óvart ef það fengi talsverða spilun.
Það stingur í stúf þótt fagmann-
lega sé unnið. Platan er því ekki
jafn þétt og ég hafði búist við.
Sum laganna eru einfaldlega ekki
jafn aðgengileg og önnur og skapa
því ekki jafn góða heildarmynd og
mér fannst Gus Gus takast á Att-
ention. Þrátt fyrir að hljómur For-
ever sé ekki sérstaklega framandi
spillir það ekki fyrir þeim. Gus
Gus hafa frekar að kosið að finna
sér stefnu sem hentar þeim. Það
er ekki mörgum sem tekst að gera
það jafn vel og þessari hljómsveit.
Þau hreyfa sig fagmannlega innan
sinna sjálfsköpuðu viðja. Þeim
hefur tekist að skapa sinn eigin
hljóm, halda sig við hann og gera
það vel.
Helga Þórey Jónsdóttir
Að eilífu
Gus Gus