Morgunblaðið - 21.12.2007, Blaðsíða 20

leyti syngur Björg ein yfir snyrti-
lega útsettum vögguvísum, þjóð-
lögum og jafnvel amerískum popp-
ballöðum sem búið er að snara yfir
á „klassískt form“,
með íslenskum texta,
allt í stíl við söluhæstu
klassísku listamennina
í dag. Ólíkt mörgum
öðrum jólaplötum í
sölu um þessar mund-
ir er þessi með af-
slöppuðu og léttu yf-
irbragði út í gegn.
Rödd Bjargar er
hvorki sú tærasta né
skýrasta meðal sópr-
ansöngkvenna, en mild
og hlý er hún og allt
er sungið af sannfær-
andi einlægni. Á ein-
staka köflum á röddin
það til að vera ögn há
í tónstöðu, en aldrei
svo að áberandi sé yfir smekklegum
kammerútsetningum og góðum
hljóðfæraleik. Í heild er platan ljúf,
rennur þægilega í gegn og skilur
eftir sig notalega tilfinningu. Til-
ganginum hefur verið náð!
NÝVERIÐ sendi bæj-
arlistamaður Akureyr-
ar þessa árs, Björg
Þórhallsdóttir sópran,
frá sér sína þriðju
breiðskífu og raunar
aðra jólaplötu því á
sama tíma síðasta árs
sendi hún frá sér hina
prýðisgóðu jólaplötu
„Himnarnir opnast –
jólaperlur“. Líkt og á
síðustu plötu sér Sverrir Guð-
jónsson um listræna stjórnun í
þeim tilgangi að veita plötunni
heildarsvip.
Á plötunni ljær Bragi Bergþórs-
son tenórsöngvari Björgu fágaða
rödd sína í þremur lögum. Að öðru
Notaleg nytjatónlist
Alexandra Kjeld
TÓNLIST
Geisladiskur
Björg Þórhallsdóttir, sópr-
an, flytur ýmis sönglög
ásamt kammersveit. Með-
söngvari: Bragi Bergþórs-
son, tenór. Tónmeistari og
listræn stjórnun: Sverrir
Guðjónsson.
Björg Þórhallsdóttir – Gullperlur
bbbnn
Sópran Björg
Þórhallsdóttir.
20 FÖSTUDAGUR 21. DESEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MENNING
GUÐJÓNSSYSTKININ úr Garða-
bænum fara aðra leið en skóla-
systkini frá Bloomington. Hér er
djasshrynurinn nálægur í gervi
Tómasar R. Einarssonar bassaleik-
ara og Matthísar Hemstocks
trommara. Ingibjörg sópran, Óskar
tenóristi og Ómar gítarleikari eru
ólík. Karlkynið djassað en kven-
kynið klassískt. Sveiflan ríkir oft á
skífunni; ekki þó að alltaf séu taldir
fjórir í taktinn á hefðbundinn hátt.
Það er sjaldnast, þótt einu sinni sé
maður næstum staddur á balli á
Sögu þegar Fuglinn í fjörunni hans
Jóns Þórarinssonar bregður sér í
dansskóna.
Djassinn er alls staðar nálægur á
þessari skífu nema kannski þegar
Ómar bregður sér í hlutverk klass-
ísks undirleikara í magnþrungnum
ópus Sigfúsar Elíassonar: Drauma-
landinu. Nýrri lagasmíðar, eins og
þær eftir Atla Heimi og Tryggva
Baldurs, eru fínlega djassaðar, en
það er kannski í hinum ólíklegustu
lögum sem bræðurnir springa út í
spuna sínum. Ég nefni aðeins Óskar
í „Ég lít í anda liðna tíð“ Kaldalóns
sem Matti hóf sem mars eða í
Kossavísum Páls Ísólfssonar. Bræð-
urnir eiga þrjú lög á skífunni. Við-
kvæmar djassballöður þar til syst-
irin umbreytir þeim í hefðbundna
sópransöngva, en samt fá Óskar og
Ómar að njóta sín til fullnustu. Ein
spurning vaknar að lokum: Hvernig
hefði Ingibjörg sungið hefði hún
ekki kosið þá tónlist þar sem
minnsta frávik frá réttri tónstöðu
er vandamál? Væru systkinin þrjú
þá að hljóðrita tímamótaskífu?
Sópranar ganga í djassbjörgin
Vernharður Linnet
TÓNLIST
Geisladiskur
ÓÓ Ingibjörg bbbbn
Morgunblaðið/Ómar
Systkinin Ómar, Ingibjörg og Óskar Guðjónsbörn.
GRADUALEKÓR Langholtskirkju
undir stjórn Jóns Stefánssonar gefur
plötu með eigin söng. Tónlistin er í
andlegri kantinum með nokkrum
undantekningum þó. Efnislega hefðu
þessar undantekningar mátt missa
sín, platan hefði orðið heilsteyptari
fyrir vikið. Það er vandséð hvaða er-
indi t.d. Bítlalagasyrpa á með mörg-
um útgáfum af Maríubænum og
–söngvum. Það sem upp úr stendur
er yndislegur söngur krakkanna í
Gradualekórnum. Kórinn hefur lengi
verið í fararbroddi íslenskra barna-
kóra með tæran og hreinan hljóm og
músíkalskan söng og platan staðfestir
að kórinn verðskuldar þann sess.
Kórinn veldur verkefnum sínum vel,
og enga hnökra að finna í söngnum.
Hins vegar er einhver deyfð yfir plöt-
unni. Ef til vill má skýra hana með því
að upptakan vikar fjarlæg og fyrir
vikið skapast ekki nægileg nánd við
kórinn og hrynjandi söngsins verður
loðin í of miklum umhverfishljóm. Ég
saknaði til dæmis meiri skýrleika í
lagi Báru Grímsdóttur, Ég vil lofa
eina þá, og í verkum Ruth Watson
Henderson. Einsöngvarar með kórn-
um, Ólöf Kolbrún Harðardóttir og
stúlkur úr kórnum, gæða plötuna
meira lífi og hljóðfæraleikarar einnig.
Þetta er ekki gallalaus plata en í
heildina er hún falleg, söngurinn ynd-
islegur og ber kórstarfinu í Langholt-
inu gott vitni.
Grallarar syngja
Bergþóra Jónsdóttir
TÓNLIST
Geisladiskur
Gradualekór Langholtskirkju syngur. Ein-
söngvarar með kórnum eru Ólöf Kolbrún
Harðardóttir, Ingibjörg Guðný Friðriks-
dóttir, Erla María Markúsdóttir og Berg-
ljót Sigríður Karlsdóttir. Hljóðfæraleik-
arar eru Lára Bryndís Eggertsdóttir, Arna
Kristín Einarsdóttir, Kristjana Helgadótt-
ir, Viktoría Tatevskaya, Kjartan Valde-
marsson, Gunnar Hrafnsson og Erik
Qvick. Jón Stefánsson stjórnar.
Útgefandi: Gradualekór Langholtskirkju.
Gradualekór Langholtskirkju bbbnn
UNA Sveinbjarnardóttir fiðluleik-
ari gefur út sína fyrstu plötu fyr-
ir þessi jól. Hún hefur fengið
nafnið Fyrramál og á henni eru
meðal annars verk eftir Unu
sjálfa og Jón Nordal. „Ég valdi
þetta nafn því hún var tekin upp
í fyrra,“ segir Una. „Það er mjög
rómantísk áhersla á þessari plötu
og þetta er allt svona stofutónlist.
Lögin voru tekin upp á háalofti í
Mosfellsbæ til þess að hafa þetta
sem allra persónulegast og til
þess að fiðlan gæti talað til
áheyrandans.“
Meðal verka á plötunni er More
Links sem Una samdi upphaflega
sem fiðluæfingu. „Links þýðir
vinstri á þýsku og í þessari æf-
ingu er lögð áhersla á vinstri
höndina. Þetta er unnið út frá
tónbrotum sem ég hef notað til
þess að hita mig upp, til dæmis
fyrir tónleika. Þetta er blanda af
tæknilegum atriðum og róm-
antískum köflum.“
Þekktasta lagið á Fyrramáli er
eflaust „Hvert örstutt spor“ eftir
Jón Nordal. Una bjó útsetninguna
til í neyð fyrir nokkrum árum.
„Forseti Íslands var að opna nor-
ræna tónlistarhátíð í Greifswald
og það vantaði tónlist og ekkert
píanó var á staðnum. Ég tók þá
bara til minna ráða og útsetti
þetta lag fyrir einleiksfiðlu.
Síðan spilaði ég þetta fyrir Jón,
það var ægilega gaman og hann
var mjög hrifinn,“ segir Una og
viðurkennir að hafa verið stress-
uð yfir því að heyra hvernig tón-
skáldinu litist á. „Þetta er nátt-
úrlega mjög þekkt lag og hefur
verið mikið sungið.“
Rómantík á háalofti
í Mosfellsbænum
Tónskáld Una Sveinbjarnardóttir segir að rómantísk áhersla sé á plötunni.
Una leikur eigin verk og annarra