Morgunblaðið - 19.03.2008, Blaðsíða 28

Þitt bros og blíðlyndi lifir
og bjarma á sporin slær,
það vermir kvöldgöngu veginn,
þú varst okkur stjarna skær.
Þitt hús var sem helgur staður,
hvar hamingjan vonir ól.
Þín ástúð til okkar streymdi
sem ylur frá bjartri sól.
Þín milda og fagra minning
sem morgunbjart sólskin er.
Þá kallið til okkar kemur,
við komum á eftir þér.
(F.A.)
Kveðja,
ömmu- og
langömmubörnin.
HINSTA KVEÐJA
28 MIÐVIKUDAGUR 19. MARS 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ágústa Olsenfæddist í Hafn-
arfirði hinn 22. sept-
ember 1934. Hún
lést á blóðmeina-
deild Landspítalans
hinn 10. mars síðast-
liðinn. Hún var dótt-
ir Olgu Laufeyjar
Þorbjörnsdóttur
húsfreyju, f. í Hafn-
arfirði 14.3. 1910, d.
16.5. 1988 og Marinó
Olsen, f. í Reykjavík
8.10. 1907, d. 22.2.
1954. Systur Ágústu
eru: Ágústa Gunnhildur, f. 1930, d.
1934, Erla, f. 1932, Sonja, f. 1938,
Halldóra, f. 1940 og Ólöf, f. 1943.
1957 fluttist Ágústa til Vest-
mannaeyja. Þar kynntist hún eig-
inmanni sínum Þorsteini Sigurðs-
syni, f. í Vestmannaeyjum 28.7.
1940. Hann er sonur hjónanna Sig-
urðar Bogasonar skrifstofustjóra,
f. í Búðardal 29.11. 1903, d. 20.11.
1969 og Matthildar Ágústsdóttur
húsfreyju, f. í Vestmannaeyjum
ey Sara, f. 1998 og María Malín, f.
2006. Dætur Ágústu og Þorsteins
eru: 3) Hafdís, f. 27.10. 1959, gift
Jörundi Kristinssyni, f. 1961. Börn:
a) Eva Rut, f. 1980, b) Þorsteinn
Daði, f. 1989, c) Kristinn Freyr, f.
1994. 4) Ásthildur, f. 13.12. 1960,
gift Sigurði Páli Pálssyni, f. 1960.
Börn: a) Guðrún Ágústa, f. 1986, b)
Sólrún Dögg, f. 1991, c) Páll Stein-
ar, f. 1994 og d) Sigrún Björk, f.
1997.
Ágústa og Þorsteinn hófu bú-
skap sinn í Vestmannaeyjum. Þau
byggðu sér hús að Höfðavegi 6 og
bjuggu þar fram að gosi 1973. Þá
fluttust þau á æskuslóðir hennar til
Hafnarfjarðar þar sem þau bjuggu
lengst af á Lækjargötu 14. Ágústa
vann ýmis verslunarstörf þar til
hún hóf starf hjá Sparisjóði Hafn-
arfjarðar. Þar sinnti hún síðast
starfi fulltrúa í SPH verðbréfum en
áður hafði hún starfað sem þjón-
ustufulltrúi í SPH Strandgötu. Hún
lét af störfum árið 2004. Árið 2002
greindist Ágústa með sjúkdóm sem
hún háði hetjulega baráttu við þar
til yfir lauk.
Ágústa verður jarðsungin frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
28.7. 1900, d. 18.6.
1984. Systkini Þor-
steins eru: Guðrún
Ágústa, f. 1927, Ragn-
heiður, f. 1929, Bogi,
f. 1932, Haukur, f.
1934, Þórdís, f. 1939,
d. 1994, og Sigurður,
f. 1943.
Ágústa og Þor-
steinn gengu í hjóna-
band hinn 16. maí
1959. Börn Ágústu
fyrir hjónaband eru:
1) Jakob, f. 7.1. 1953,
kvæntur Rut Ágústs-
dóttur, f. 1962. Börn: a) Guðrún
Ágústa, f. 1976, sonur hennar er
Jakob Fannar, f. 2004, b) Olga, f.
1988, c) Marta, f. 1990 og d) Pálm-
ar, f. 1992. 2) María, f. 7.1. 1955,
gift Þorsteini Gíslasyni, f. 1947.
Börn: a) Eir, f. 1975, sambýlis-
maður Gunnar Ólafsson, f. 1974,
börn þeirra eru Elísa Eir, f. 2000 og
Bjarki Steinn, f. 2005. b) Hlín, f.
1980, sambýlismaður Michael B.
David, f. 1979, börn þeirra eru Sól-
Elsku mamma mín, er ég minnist
þín
mér finnst ég verða lítill um sinn
af þrá í örmum þér
um stund ég undi mér
þá ást og hlýju enn ég finn.
Ég hugar kveðju sendi, mamma
mín
þig man ég alla stund
og Guð ég bið um að gæta þín
uns geng ég á þinn fund.
Hjarta sárt ég kenni saknaðar
er hugsa ég til þín
af því ég man er lítill var
hver kyssti tárin mín
(Gylfi Ægisson.)
Þín
Hafdís.
Elsku tengdamamma.
Nú þegar leiðir skilja um hríð,
langar mig að þakka þér samfylgd-
ina þennan spöl. Í örfá skipti á æv-
inni kynnist maður fólki sem snertir
mann á þann hátt að maður verður
betri eftir. Þar er þér rétt lýst. Þeg-
ar við hittumst fyrst fann ég hlýju
og góðmennsku streyma til mín og
ég strax boðinn velkominn. Síðar
áttaði ég mig á því að þetta var sama
hlýja og ég hafði áður fundið frá
móður minni. En svona varstu
reyndar við alla sem á vegi þínum
urðu.
Vel má vera að þín fyrstu ár hafi
verið þér þung í skauti, en þú varst
aldrei orðmörg um þá hluti. Sjálfs-
vorkunn áttir þú enga, sem sást bezt
þegar veikindin bönkuðu upp á síð-
ustu árin. En hafi morgunn ævi
þinnar verið með dimmum skýjum
þá birti svo sannarlega til þegar á
daginn leið. Sól skein í heiði þegar
þú hittir Steina í Stakkó og sunn-
anblærinn strauk vanga ykkar og
stelpnanna útí í Eyjum. Auðvitað
varðst þú ástfangin af Eyjunum líka
eins og allir sem þangað koma. Ör-
lögin höguðu því þó þannig að þú
þurftir að yfirgefa Eyjarnar í skyndi
með börn og án mikils bús. En þó við
séum tekin úr Eyjunum verða Eyj-
arnar ekki teknar úr okkur.
En þessi örlög, sem ykkur Steina
voruð sköpuð af ægikrafti úr iðrum
jarðar, leystu líka úr læðingi þann
kraft sem í ykkur bjó. Á undra-
skömmum tíma voruð þið komin í
sælureitinn við Lækjargötuna og þú
aftur á æskuslóðir við Hamarinn. Og
nú losnaði einnig um þá elju, sem þú
áttir í sjálfri þér, þegar þú hófst
störf í Sparisjóðnum. Störfin urðu
sífellt vandasamari og ábyrgðar-
meiri, þegar yfirmenn urðu varir við
kostina í fari þínu. Ánægja sam-
starfsmanna og viðskiptavina bera
þó helzt vitni um það traust og virð-
ingu sem þú nauzt.
Áhugi þinn á málefnum líðandi
dags var mikill til hinztu stundar og
við ræddum oft þjóðfélagsmál. Það
var gaman að ræða þau mál við þig
og finna hve réttlætið átti ríkan þátt
í sál þinni. Við vorum kannski ekki
alltaf sammála um dægurþrasið en
alltaf sátt og virtum sjónarmið hvort
annars.
Lækjargatan varð þungamiðja
stórfjölskyldunnar. Þetta var hin
trausta borg okkar allra, þar sem
tekizt var á við gleði og sorg. Þá gazt
þú bæði gefið góð ráð, huggað og
sýnt samúð.
Og ekki síður tekið þátt í gleðinni
og verið full áhuga á hversdagsmál-
um okkar hinna. Okkur Maju er sú
stund dýrmæt þegar við gengum í
hjónaband í sólstofunni á Lækjó og
ekki slóguð þið Steini slöku við und-
irbúninginn. Vonandi hafið þið feng-
ið það launað að hluta með þeim
góðu stundum sem við áttum saman
í sumarbústaðnum.
En nú skilja leiðir og við verðum
sitt á hvorum fljótsbakkanum
nokkra hríð. Sjúkdómsstríðið var
bæði langt og stutt í senn. Þú sýndir
okkur þá það æðruleysi sem til eft-
irbreytni er og misstir aldrei þá
reisn sem þig prýddi. Ævikvöldið
var, þrátt fyrir allt, stjörnubjart og
kyrrt.
Eftir sit ég með söknuð og þakk-
læti og lofa að hugsa vel um hann
Steina okkar. Hvíl þú í friði, Gústa
mín, og megi góður Guð geyma þig.
Þinn tengdasonur,
Þorsteinn.
Í dag verður jarðsungin Ágústa
Olsen, tengdamóðir mín.
Kynni okkar urðu fyrst fyrir nær
aldarfjórðungi. Þá bjó Ágústa með
Þorsteini Sigurðssyni, manni sínum,
á Lækjargötu 14 í Hafnarfirði,
ásamt tveimur dætrum sínum þeim
Hafdísi og Ásthildi, síðar eiginkonu
minni. Húsið sem var gamalt, keypt
árið 1975, bar nafnið Geitháls og
stóð rétt undir Hamrinum. Á næstu
árum komu Ágústa og Þorsteinn sér
vel fyrir í þessu húsi og nær end-
urbyggðu það. Húsið var í seiðandi
umhverfi undir Hamrinum og var
beint á móti bæjarlæknum. Það var
alltaf gaman og heillandi að koma í
heimsókn á ,,Lækjó“. Það þótti bæði
mér og barnabörnunum. Sumir
sögðu að huldufólk byggi í Hamr-
inum.
Ágústa og Þorsteinn voru mjög
samheldin en þó alls ekkert lík.
Ágústa var sú sem stjórnaði og hélt
utan um flest skipulag en Þorstein
er smiður og góður verkmaður.
Ágústu var létt að kynnast þó að
persónuleiki hennar væri meira að
hlusta á aðra og fræðast. Ágústa
fylgdist vel með öllu og átti greini-
lega létt með að læra, þó að aldrei
fengi hún tækifæri til að ganga
menntaveginn. Um það leyti sem ég
kynntist henni var hún enn að vinna
í kaupfélaginu, en á næstu árum
urðu miklar þjóðfélagsbreytingar.
Kaupfélögin hurfu og Ágústa hóf
störf hjá Sparisjóði Hafnarfjarðar.
Ágústa átti mjög létt með að laga sig
að nýjum kröfum og í starfi sínu hjá
Sparisjóðnum tel ég að hún hafi not-
ið sín vel og verið metin fyrir dugnað
og atorku. Það var alltaf gaman að
ræða við Ágústu. Það var greinilegt
að hún fylgdist vel með öllu og
stundum fannst mér ég langt á eftir í
nýjungum og framsækni þegar
Ágústa lýsti kostum hluta- og verð-
bréfa, sem þá voru að skjóta upp
kollinum í íslensku þjóðfélagi.
Síðar gerðist það, fyrir 6 árum, að
blóðkrabbamein uppgötvaðist hjá
Ágústu. Ágústa tók veikindum sín-
um með miklu æðruleysi. Þrátt fyrir
ólæknandi sjúkdóm og erfiðar með-
ferðir heyrði ég Ágústu aldrei
kvarta. Hún sagði mér eitt sinn að
hún hræddist ekki dauðann og ein-
hvern veginn fannst mér hún lítið
vilja af honum vita. Hún var alltaf
svo ung í anda. Ágústa hafði óbilandi
baráttuþrek og hélt áfram að fylgj-
ast vel með öllu þar til yfir lauk. Þá
sérstaklega börnum og barnabörn-
um. Ágústa var að mínu mati mjög
sjálfstæð jafnaðarkona sem sagði yf-
irleitt hreint út sínar skoðanir á
hlutunum. Fyrir það virti ég hana
mikils og ekki síður það hversu
hrein og bein og vel gefin hún var.
Það var alltaf mikil reisn, stöðugleiki
og ákveðni sem fylgdi Ágústu en þó
einnig þessi hlýja og nærvera sem
sérstaklega barnabörnin skynjuðu á
heimili þeirra Þorsteins.
Að lokum á þessum erfiða degi vil
ég þakka Ágústu góð kynni og sendi
Þorsteini og allri fjölskyldunni sam-
úðarkveðju.
Sigurður Páll.
Margs er að minnast eftir lang-
varandi og ánægjurík kynni. Það eru
nú rúm 23 ár síðan ég kom fyrst á
heimili þeirra hjóna Gústu og Steina
á Lækjargötunni í Hafnarfirði, eða
„Lækjó“ eins og við kölluðum það
alltaf. Ég var þarna í fylgd í nýorð-
innar unnustu minnar, hennar Haf-
dísar. Var ég nokkuð feiminn og í
upphafi óöruggur en jákvæður og
frjálslegur andinn á heimilinu sá til
þess að öll feimni heyrði fljótt sög-
unni til. Inn úr dyrunum snaraðist
Gústa stuttu síðar, eldhress eftir
langan vinnudag. Ég fann að ég var
strax velkominn og aufúsugestur.
Matur var borinn á borð og þessum
ókunna fylgifiski Hafdísar var boðið
að borða með fjölskyldunni. Mat-
maðurinn í mér var vakinn og ilmur
barst að vitum af ljúffengum tarta-
lettum. Við gerðum oft grín og gam-
an að því síðar að þarna hefði ég
fengið matarást á henni Gústu. Við
urðum miklir vinir og sú vinátta
fölnaði aldrei. Ég leitaði oft til henn-
ar, gat rætt um allt við hana. Hún
var einstaklega vel gefin, úrræðagóð
og réttsýn. Þrátt fyrir 27 ára ald-
ursmun fannst mér ég alltaf leita í
smiðju jafnaldra. Kynslóðabil var
ekki til. Sannaðist þar að sögurnar
um erfiðar tengdamæður eiga ekki
við, allavega átti hún engan veginn
við þar sem við Gústa vorum ann-
arsvegar. Hún var draumatengda-
móðir hvers tengdasonar. Hún lifði
fyrir fjölskylduna og þar leið henni
best. Ömmubörnin og langömmu-
börnin áttu þar einnig einlægan vin
og leituðu mikið til hennar. Þau eiga
erfitt með að skilja að amma Gústa
sem ætíð var tilbúin að hlusta og allt
skildi sé nú ekki lengur hér á meðal
vor.
Sl. sex ár hefur Gústa barist við
illvígan blóðsjúkdóm og gengið í
gegnum erfiða lyfja- og geislameð-
ferð. Hún sýndi í þessum þrenging-
um ótrúlegan dugnað og æðruleysi
og hef ég oft dáðst að því og sann-
færst enn frekar um hversu mikið
gull af manni hún var. Hún naut
dyggilegs stuðnings eiginmanns og
barna en aldrei heyrðist hún kvarta
og missti aldrei móðinn. Með sínu já-
kvæða hugarfari og léttu lund náði
hún þrátt fyrir allt að njóta lífsins og
lifa því lifandi.
Að leiðarlokum finn ég fyrir mikl-
um tómleika að Gústu genginni. Hún
hefur verið sjálfsagður og afar mik-
ilvægur hluti tilveru fjölskyldunnar
svo lengi og erfitt verður að hugsa
sér framhaldið án hennar. Hún mun
lifa í hjarta okkar. Ég kveð Ágústu,
tengdamóður mína, í einlægri þökk
og vissu þess að við hittumst síðar á
öðru tilverustigi. Far þú í friði.
Þinn einlægur tengdasonur,
Jörundur Kristinsson.
Raunveruleg auðæfi hvers manns eru það
góða sem hann eða hún lætur af sér leiða
um sína daga.
(Múhameð.)
Það var fallegur dagur þegar hún
amma Gústa kvaddi þennan heim.
Sex ára hetjulegri baráttu er nú lok-
ið og eina staðreyndin sem við förum
með út í lífið orðin að veruleika – við
deyjum jú öll á endanum.
Ég veit ekki alveg í hvorn fót ég á
að stíga, hún amma var svo mik-
ilvægur þáttur í lífi mínu. Það á eftir
að taka langan tíma að venjast því að
tala ekki við hana á hverjum degi.
Geta ekki kíkt í heimsókn bara til
þess eins að sitja hljóð og njóta nær-
veru hennar, eða þá tala um allt og
ekkert.
Núna, þegar hún er farin á nýjan
áfangastað, finn ég fyrst og fremst
fyrir einstöku þakklæti, fyrir alla þá
ást, umhyggju, stuðning, skilning,
vináttu og stundir sem við áttum
saman. Það er ómetanlegt að eiga
einhvern að sem er alltaf til staðar,
alltaf með ráð, alltaf tilbúin að
hlusta, alltaf tilbúin með útbreiddan
faðminn. Já, amma var ómetanleg.
Það ristir djúpt í hjarta mínu, að
hugsa til þess að ófæddir tvíburar
mínir fái ekki að kynnast henni.
Minning hennar mun lifa í gegnum
okkur sem eftir sitjum og þannig fá
þau að vita hve yndisleg amma var.
Þau fá að vita það að amma Gústa
var einstök.
Þær eru svo sannarlega góðar
minningarnar sem eftir sitja og
verða þær varðveittar í hjarta mínu
og huga um ókomna tíð.
Sá maður hefur öðlast velgengni sem hef-
ur
lifað vel,
hlegið mikið og elskað mikið;
sem hefur eignast trúnað og elsku góðs
fólks,
sem hefur fyllt það rúm sem honum var
ætlað og unnið sitt verk;
sem hefur gert heiminn örlítið betri …
(Bessie A. Stanley.)
Elsku amma mín, sjáðu hvað him-
inninn er fallegur og stjörnurnar á
nóttunni bjartar. Himnaríki eignað-
ist nýjan engil og ég sé það svo vel
með því að kíkja út um gluggann
minn. Ég man samkomulagið okkar,
ég veit að þú stendur við þitt og lofa
þér að standa við mitt. Takk fyrir
allt, knús og kossar.
Þín
Eva Rut.
Elsku amma.
Það var erfitt fyrir okkur systk-
inin að kveðja þig á föstudaginn. Það
var átakanlegt fyrir alla sem elska
þig og þekkja. Þrátt fyrir að þú hafir
verið veik í mörg ár höfum við aldrei
sætt okkur við þá tilhugsun að þú
færir frá okkur. Þú hefur verið okk-
ur svo mikilvæg.
Þegar ég var lítil hélt ég því fram
að amma Gústa væri bankastjóri í
Sparisjóði Hafnafjarðar. Við systk-
inin áttum Króna & Krónu spari-
bauka því til sönnunar og Lækjó var
fullt af Sparisjóðaspilum. Spilaborg-
irnar risu á stofugólfinu. Hjóna-
bandssæla var uppfinningin hennar
ömmu og Olsen-Olsen leikurinn auð-
vitað líka. Hann hét nú einu sinni í
höfuðið á þér og það varst þú sem
kenndir okkur hann. Það var alltaf
svo gaman og gott að koma í heim-
sókn til ykkar. Hlýlegur og rólegur
andi yfir heimilinu. Eftir að hafa
ærslast og leikið með afa var kúrt
hjá ömmu og spjallað. Þú varst trún-
aðarvinur og við gátum alltaf leitað
til þín og létt af sálinni ef okkur lá
eitthvað á hjarta. Róleg og góð,
traust og vitur. Höfuð fjölskyldunn-
ar, lífsreynd og virðingarverð. Það
var hún amma.
Ástar- og saknaðarkveðjur,
Guðrún Ágústa, Sólrún Dögg,
Páll Steinar og Sigrún Björk.
Ágústa Olsen
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
ÁSA GUÐRÚN KRISTJÁNSDÓTTIR,
Eikjuvogi 11,
Reykjavík,
lést á elliheimilinu Grund föstudaginn 14. mars.
Jarðarförin auglýst síðar.
Haraldur Þórðarson,
Kristján Þór Haraldsson, Margrét Ó. Björnsdóttir,
Sigurbjörg Haraldsdóttir, Jón Hannes Helgason,
Þórlaug Haraldsdóttir-Hübl, Michael Hübl
og barnabörn.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Minningargreinar