Morgunblaðið - 25.07.2008, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. JÚLÍ 2008 25
✝
Hjartkærar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elsku hjartans mömmu okkar, tengdamömmu,
systur og ömmu,
JÓNÍNU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Rjúpufelli 7,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við öllum vinum og ættingjum sem
aðstoðuðu okkur, starfsfólki deildar 11-E á Landspítalanum við
Hringbraut og heimahlynningu Karitasar.
Guð blessi ykkur öll.
Guðmundur Þór Sigurgeirsson,
Sigríður Margrét Sigurgeirsdóttir, Jón Arason,
Katrín Jóna Sigurgeirsdóttir, Guðbergur Sigurpálsson,
Hólmfríður Jóna Kramer, Ray Kramer,
Páll Helgason, Silla Runólfsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærs eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
JÓNS HJARTAR JÓHANNESSONAR,
Hlíf 1,
Ísafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks heimahjúkrunar á
Hlíf fyrir einstaka alúð og góða umönnun svo og
starfsfólks á Sjúkrahúsinu á Ísafirði.
Ólöf Erna Guðmundsdóttir,
Katrín Jónsdóttir,
Anna Jónsdóttir, Konráð Einarsson,
Halldóra Jónsdóttir, Eiríkur Böðvarsson,
Jóhannes Jónsson, Íris Björk Felixdóttir,
Íris Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUNNHILDUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hvassaleiti 20,
Reykjavík,
sem lést laugardaginn 19. júlí, verður jarðsungin frá
Dómkirkjunni í Reykjavík, miðvikudaginn 30. júlí
kl. 15.00.
Guðmundur Sigurðsson, Valgerður Marínósdóttir,
María Sigurðardóttir, Einar Loftsson,
Áslaug Sigurðardóttir, Sveinn Hannesson,
Hrefna Sigurðardóttir, Haukur Valdimarsson,
Sigurður Sigurðarson,
Ingibjörg Sigurðardóttir, Bjarni S. Einarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ Sigríður Ingi-björg Sveins-
dóttir, húsfreyja á
Deplum í Fljótum,
fæddist í Haganesi í
Fljótum 8. maí 1931.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun
Siglufjarðar hinn
17. júlí síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Sveinn Stef-
ánsson, f. 5. mars
1895, d. 1953, og
Lilja Svanfríður
Kristjánsdóttir, f. 4.
desember 1906, d. 1977. Systkini
Sigríðar eru: a) Ásta, f. 1930. b)
Jórunn Helga, f. 1935, maki Magn-
ús Örn Óskarsson, f. 1938. Þau
eiga tvær dætur og fyrir átti Jór-
unn einn son. Barnabörn Jórunnar
eru sex. c) Sveinn, f. 1937. d) Kar-
ólína Erla, f. 1946, dóttir hennar
er Helga Björk Magnúsdóttir, f.
1968. e) Ása Björk, f. 1948, maki
Steinar Guðmundsson, f. 1947,
eiga þau þrjá syni og sex barna-
börn.
Maki Sigríðar var Ástvaldur
Kristján Hjálmarsson, bóndi á
Deplum í Fljótum og víðar, f. 13.
júní 1921, d. 4. október 2002. Börn
Sigríðar og Ástvaldar eru: 1)
Haukur, búsettur á Deplum í
Fljótum, f. 25. september 1950,
maki Sigurlína Kristinsdóttir, f.
1958. Börn þeirra eru: a) Sigríður
Ásta, f. 1978, synir hennar Árni
Eyfjörð Friðriksson, f. 1999, og
Ástvaldur Eyfjörð Friðriksson, f.
2002, b) Kristrún Heiða, f. 1979,
maki Andri Gunnarsson, f. 1980,
og c) Hugrún Lilja, f. 1990. 2)
Sveinn, búsettur á Siglufirði, f. 25.
mars 1953, maki Sigríður Skarp-
héðinsdóttir, f. 1955. Með Guð-
björgu Benjamínsdóttur eignaðist
Sveinn a) Jón Svan, f. 1977, maki
Margrét Baldvinsdóttir, f. 1979,
börn þeirra eru Sveinn Máni, f.
1998 og Guðbjörg Amelía, f. 2002,
b) Ingimar, f. 1979, dóttir hans er
Árný Stefanía, f.
2002. Maki Ingimars
er Hulda Björns-
dóttir, f. 1986, og
eiga þau saman
dótturina Snædísi
Eir, f. 2008. Sonur
Sveins og Sigríðar
er c) Sigurður
Hrannar, f. 1993.
Sigríður á auk þess
Skarphéðinn Fann-
ar Jónsson, f. 1977,
maki Guðrún Sif
Guðbrandsdóttir, f.
1982, börn þeirra
Guðbrandur Elí, f. 2000, og Sigríð-
ur Birta, f. 2006. 3) Kári, bóndi á
Bakka í Ólafsfirði, f. 11. júlí 1956,
d. 15. janúar 2004, maki Annetta
María Norbertsdóttir, f. 1968, hún
á tvö börn. 4) Reynir, búsettur í
Keflavík, f. 7. ágúst 1957, börn
hans og Guðrúnar Jónu Sigurð-
ardóttur eru: a) Sóley, f. 1982,
maki Tom Brannigan. Dóttir
þeirra Iris Onida, f. 2007. Sóley á
auk þess börnin Sindra Snæ Jóns-
son, f. 2000 og Tinnu Karen Jóns-
dóttur, f. 2003, b) Harpa María, f.
1986, sonur hennar er Kári Freyr
Ólafsson, f. 2004, c) Ingi Þór, f.
1987, d) Reynir Gunnar, f. 1988, d.
1988, e) Ástvaldur Kristján, f.
1989. 5) Lilja, búsett á Siglufirði, f.
30. desember 1960, maki Pétur
Bjarnason, f. 1958. Dætur þeirra
Hanna Guðrún, f. 1987, Hafey
Björg, f. 1990, og Halldóra Freyja,
f. 1994. 6) Sigurjóna, búsett í
Garðabæ, f . 29. september 1966,
maki Bjarni Kristinn Stefánsson,
f. 1963, dætur þeirra Ásta, f. 1988,
og María, f. 1996. 7) Kristján, bú-
settur á Selfossi, f. 20. júlí 1974,
maki Sylvía Dröfn Eðvaldsdóttir,
f. 1975. Eiga þau saman Katrínu
Ósk, f. 2002. Fyrir átti Sylvía
Sunnu Mjöll Albertsdóttur, f. 1992
og Fannar Andra Albertsson, f.
1993. Útför Sigríðar verður gerð
frá Barðskirkju í Fljótum í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Enginn veit ævina sína á enda,
misblítt og margháttað lífið um sinn.
Hinstu kveðjuna þér ég vil senda,
þannig þú vitir hver hugur er minn.
Hugljúfar minningar mínar streyma,
ástkæra amma mín sofðu nú vært.
Alltaf í huga skal minningar geyma,
það sem að okkar á milli var kært.
Kinnarnar heitar og rennandi tárin,
söknuður sár og hjarta mitt hljótt.
Hjartkæra nafna hafðu þökk fyrir árin,
elskleg amma mín hvíldu nú rótt.
Þín
Sigríður Ásta Hauksdóttir.
Sigríður Ingibjörg
Sveinsdóttir
er til ótrúlega mikið af fallegri og
vandaðri handavinnu sem þú lætur
eftir þig. Þér fannst gaman að spila
og þú kenndir mér mörg spil og kapla
þegar ég var hjá þér í sveitinni. Í
Hraunbænum varstu búin að finna
þér spilafélaga sem hittust nokkrum
sinnum í viku og spiluðu í stofunni hjá
ykkur. Þú varst barngóð og Hafdís
Huld var mjög hrifin af langömmu
sinni, henni fannst alltaf spennandi að
koma til ykkar afa og skoða dótið og
auðvitað fá smá súkkulaðimola sem
langamma lumaði alltaf á. Við áttum
margar góðar stundir saman, bæði
við vinnu og leik. Þú kenndir mér
margt sem ég mun búa að um
ókomna tíð. Ég tel að vera mín hjá
ykkur afa hafi styrkt mig og gert mig
að þeirri manneskju sem ég er í dag.
Með hlýhug og kærleika, kveð ég
þig elsku amma mín. Guð geymi þig,
þín
Lóa Dögg Pálsdóttir.
Elsku besta amma, margt er að
minnast þegar við kveðjum þig, elsku
amma, eftir erfið veikindi. Þó að þú
sért farin, þá ertu með okkur dag og
nótt. Þú barst mjög mikla umhyggju
fyrir þínu fólki og vildir ávallt vita
hvernig öllum gekk og varst alltaf svo
stolt af manni sama hvað maður tók
sér fyrir hendur. Þú og afi voru vina-
mörg og höfðu ætíð nægan tíma fyrir
fjölskyldu og vini. Það var alltaf svo
gaman að koma í heimsókn til ykkar,
bæði í Hraunbæinn og í sveitina. Þú
hafðir alltaf einhverja fallega handa-
vinnu í höndunum, sem þú hafðir yndi
af að gera. Við fengum báðar fallega
muni frá þér, við ýmis tækifæri, sem
munu fylgja okkur alla ævi. Við þökk-
um fyrir allar góðu stundirnar sem
við áttum með þér, þær munu lifa
með okkur að eilífu.
Elsku besta amma, þín verður sárt
saknað, en við vitum þó að núna ertu
komin til elsku afa. Minning þín mun
ávallt lifa með okkur. Guð geymi þig,
elsku amma.
Þínar,
Ingibjörg og Særún Rafnsdætur.
Elsku amma, núna ertu farin frá
okkur og komin til afa. Allar minning-
arnar um þig hafa komið upp í kollinn
á okkur síðustu daga. Það er svo ótrú-
legt að þið séuð bæði farin, ekki liðinn
mánuður síðan afi dó. Það verður
ekki farið í sunnudagsmorgunkaffið
upp í Hraunbæ eins og við gerðum
svo oft.
Ég, Palli, man þegar ég var í pöss-
un hjá þér og afa á Borg, hvað við
fundum alltaf eitthvað að gera, við
spiluðum eða vorum eitthvað að
dunda inni í sjónvarpsherberginu, þú
að prjóna og ég að leira, lita eða að
leika mér að kubbunum. Þú kenndir
mér að spila. Þér þótti gaman að spila
og það var oft mikið fjör þegar þú
varst að spila við pabba. Eftir að við
fluttum til Reykjavíkur fékk ég að
koma í sveitina og var þar hjá ykkur
öll sumrin þar til þið fluttuð til
Reykjavíkur. Ég gat ekki hugsað mér
að vera ekki í sveit á sumrin. Hjá þér
var alltaf góður matur og ég fékk
aldrei að fara frá þér úr Hraunbæn-
um án þessa að fá mér mjólkurglas og
kökusneið.
Mér, Kára, fannst alltaf gaman að
vera hjá ömmu og afa í sveitinni, fara
í fjárhúsin með afa og fá mér mjólk-
ursopa hjá ömmu. Í sjónvarpsher-
berginu var stór kassi með alls konar
dóti, kubbum, gömlum bílum, völum
og fleira. Þar var alltaf hægt að finna
eitthvað til að leika sér að. Í eldhúsinu
átti amma gamla konfektöskju sem
alltaf var full af nammi. Það var æð-
islegt að fá mola úr dósinni. Ég man
enn þegar ég var sex ára og „keyrði“
bíl í fyrsta sinn. Þá var amma með í
för. Aui var með lappirnar yfir gír-
kassann til að stjórna pedulunum og
ég stýrði. Við vorum að sækja kýrnar
á Lödu sport og drifskaftið brotnaði.
Það var mjög spennandi ferð. Þessar
og allar hinar minningarnar um þig
elsku amma munu lifa með mér um
ókomin ár.
Ég, Þórhildur, man þegar þú varst
að kenna mér að sauma jólakort og
krosssaum. Þú varst svo þolinmóð
þegar þú varst að kenna mér. Ég var
líka spennt að sýna þér það sem ég
var að gera í saumum í skólanum og
þú varst stolt af mér hvað ég væri
dugleg og hvað þetta væri vel gert.
Þú varst líka dugleg og flink í hand-
vinnunni og gerðir marga fallega
hluti. Ég vona að ég verði svona dug-
leg þegar ég verð eldri. Þegar ég var
3 ára fékk ég dúkkueldavél í afmæl-
isgjöf frá foreldrum mínum. Næst
þegar við fórum í sveitina tók ég elda-
vélina með, því að ég ætlaði að sýna
þér hvað ég væri góður kokkur. Þeg-
ar ég var þrífa hjá þér í Hraunbænum
sagðir þú oft við mig að ég væri dug-
leg að gera þetta. Ég man líka þegar
ég og mamma vorum upp í Hraunbæ
í vetur og mamma var eitthvað að tala
um bústaðinn okkar að þá sagðirðu:
Já, ég verð að komast þangað í sum-
ar. Ég var ekki búin að ímynda mér
að þú færir svona fljótt amma mín, ég
vonaði að ég gæti farið til þín og verið
bara ein og talað við þig um allt og
ekkert. Ég var síðasta manneskjan
sem svaf hjá ömmu í afaholu.
Síðustu orðin sem amma sagði við
mig voru: Þú ert dugleg stelpa.
Þú skilur eftir auðlegð þá
sem enginn tekið fær.
Ást í hjarta, blik á brá,
og brosin silfurtær.
Mesta auðinn eignast sá
er öllum reynist kær.
(G.Ö.)
Guð blessi minningu ömmu á Borg.
Páll, Kári og Þórhildur.
Við erum sem blómin sem vaxa að
vori, lifum vort sumar, svo kemur
haust, sum falla snemma önnur síðar.
Það er skarð fyrir skildi í fjölskyld-
unni frá Borg, hjónin fallin frá með
innan við mánaðar millibili.
Svona er lífið, brosið hennar Ingu
fölnað en ekki gleymt.
Í Hraunbænum var miðdepill fjöl-
skyldunnar, þar sem allir vildu vera,
jafnt ungir sem aldnir fundu sig svo
innilega velkomna, kaffi og kökur á
borðum og svo auðvitað konfektmoli
úr dósinni hennar Ingu. Hún var mik-
il félagsvera, naut samskipta vina og
fjölskyldu af heilum hug, oft var grip-
ið í spil og var hún þá gjarnan sagna
djörfust, hress og kát og smitaði út
frá sér. En allt tekur enda, í veik-
indum Páls sat hún oft löngum stund-
um við rúmið hans á Landakoti, þar
til yfir lauk.
Nú hafa hjónin sameinast á ný,
gengið á vit feðra sinna og algóðum
Guði á hönd.
Ég kveð Ingu með söknuði, virð-
ingu og þakklæti fyrir þær stundir
sem við áttum saman og hennar ynd-
islegu fjölskyldu votta ég mína inni-
legustu samúð og hluttekningu.
Oddbjörg Júlíusdóttir.
Það var ætíð bjart yfir hjónunum á
Borg, enda kveðja þau þetta jarð-
neska líf þegar fegurð birtunnar
skartar því besta sem völ er á.
Margar minningar koma upp í
hugann þegar Borgarhjónin kveðja
bæði með nokkurra daga millibili,
Páll 20. júní og Inga systir mín 16.
júlí. Inga mín lagði af stað á eftir Páli
sínum kvöldið fyrir útför hans enda
voru þau sérstaklega samrýnd alla
tíð. Þeim hjónum á ég mikið að þakka,
Inga sem var mér móðir í veikindum
mömmu og ég litli óþekktarormurinn
á heimilinu trúlega oft verið erfiður,
þó að ég vilji sem minnst muna af því,
en oft minnti hún mig á hversu sárt
hún grét þegar ég beit nefið af spari-
dúkkunni hennar. Svo kom Páll til
sögunnar, sem var mér og minni fjöl-
skyldu líka allt, börn mín voru þar í
sveitinni allar stundir sem aldrei er
hægt að fullþakka.
Inga og Páll hófu búskap á Borg í
félagsbúskap með foreldrum mínum
og tóku síðan við búi eftir þeirra dag
ásamt syni sínum og tengdadóttur.
Það var oft gaman á Borg þegar stór
fjölskylda hittist, við sjö systkinin,
makar og börn. Borg var alltaf mið-
punktur fjölskyldunnar og gott að
koma heim eins og allir sögðu.
Gestrisni þeirra Borgarhjóna var
einstök, þaðan fór enginn án þess að
þiggja veitingar og sama var eftir að
þau hjón fluttu í Hraunbæinn, borð
hlaðin af góðgæti. Í Hraunbæ 105
eignuðust þau stóran hóp góðra vina
við handavinnuborðið þar sem Inga
var mikil atorkukona við sauma og
hann í útskurði og mörg kvöldin var
sest að spilum og spilaður Kani inni
hjá þeim sjálfum og auðvitað hvert
spil skrifað niður. Það er erfitt að sjá
á eftir öllum sínum systkinum en
svona er lífið, dauðinn kemur á ýms-
um aldri, það er ekki sjálfgefið að sá
yngsti lifi lengst en hér er ég enn.
Við hjónin vottum allri fjölskyld-
unni okkar innilegustu samúð og biðj-
um þeim Guðs blessunar. Blessuð sé
minning þeirra heiðurshjóna Ingu og
Páls og takk fyrir allt.
Karl Ásgrímsson.
Í dag kveðjum við Ingu á Borg svo
skammt á eftir honum Páli sínum.
Inga var ekki aðeins amma dætra
minna heldur mín besta vinkona. Þau
hjónin Inga og Páll tóku mig í faðm
sinn strax og við Auðunn hófum sam-
band okkar og héldu mér þar ætíð, þó
svo að leiðir okkar Auðuns skildi. Ég
minnist stunda í eldhúsinu á Borg,
gleði og kátína réði þar ríkjum meðan
steiktar voru kleinur og annað góð-
gæti í stærri skömmtum en ég hafði
áður séð. Allt lék í höndum Ingu,
hvort sem það var matseld, hannyrðir
eða að gleðja aðra. Ég minnist einnig
samverustunda í Hraunbænum eftir
að þau fluttu þangað. Þar beið mín
ætíð faðmlag og hlýja.
Inga og Páll skilja eftir sig hafsjó
minninga og verða mér og mínum
ætíð fyrirmynd um hlýju, ástúð og
vináttu.
Mikill harmur er nú hjá systkinun-
um frá Borg og ástvinum þeirra.
Megi Guð styrkja þau og blessa á
þessum sorgarstundum.
Ingu og Pál kveð ég svo eins og þau
kvöddu mig jafnan áður en ég fór í
langferð: „Guð fylgi ykkur.“
Rósa Einarsdóttir.
 Fleiri minningargreinar um Ingu
Ásgrímsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.