Morgunblaðið - 23.08.2008, Blaðsíða 36

36 LAUGARDAGUR 23. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Kristín Sig-þrúður Sig-
urjónsdóttir fæddist
á Gili í Svartárdal í
Húnavatnssýslu 13.
ágúst 1915. Hún lést
á dvalarheimili
aldraðra á Sauð-
árkróki 16. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar Kristínar
voru Sigrún Tobías-
dóttir, f. 26. ágúst
1877, d. 23. desem-
ber 1964, og Sig-
urjón Helgason,
bóndi, f. 30. maí 1867, d. 16. febr-
úar 1952. Kristín var næstyngst af
sjö systkinum en eitt þeirra dó í
frumbernsku. Systkini Kristínar
eru Tobías, f. 10. október 1897, d.
23. ágúst 1973, Sigurður, f. 18.
september 1900, d. 24. ágúst 2000,
Ingimar, f. 10. janúar 1911, d. 9.
júní 2001, Þórður, f. 10. ágúst
1909, d. 27. ágúst 1975, Brynleif-
ur, f. 20. desember 1917, búsettur í
Reykjavík.
Kristín ólst upp fyrstu æviárin á
Gili í Svartárdal eða þar til 1922
en þá flutti fjölskyldan að Geld-
ingaholti í Skagafirði og bjó þar
alla tíð. Kristín bjó heima í sveit-
Aðalbjörg Jóna, f. 17. október
1969, maki Valur Júlíusson, börn
þeirra eru Björn Emil, Birta
Dröfn, Rebekka Eva, Júlía Snædís
og Jóel Pálmi, c) Hafdís Hrönn, f.
9. október 1971, maki Valdimar
Júlíusson, dætur þeirra eru Sig-
rún Sandra og Sunneva Björk, d)
Sandra Dröfn, f. 15. mars 1979, d.
13. maí 1996. Sambýlismaður Sig-
rúnar er Steinn Ágúst Baldvins-
son, f. 16. mars 1946. 3) Anna Sig-
urlaug, f. 20. júní 1955, hennar
maður er Örn Ingólfsson, f. 24.
maí 1953, börn þeirra eru a) Ing-
unn Berglind, f. 5. mars 1979,
maki Peter Eliassen, b) Lilja Rut,
f. 24. september 1984, maki Eyjólf-
ur Þorkelsson, c) Ívar Dan, f. 29.
júlí 1991, fyrir á Anna dótturina
Auði Björnsdóttur, f 17. maí 1974,
maki Stefán Magnússon, börn
þeirra eru Anna Thelma og Magn-
ús Aðils. Kristín og Ívar bjuggu
fyrst í Reykjavík þar sem hann var
að læra húsasmíðar en voru síðan
um tíma á Hvanneyri og fluttu
þaðan til Sauðárkróks og bjuggu
þar alla tíð. Á Sauðárkróki vann
hún lengst af við saumaskap bæði
á saumastofum og heima.
Hún bjó á Kambastíg 8 allt fram
í mars á þessu ári en tók þá
ákvörðun um að flytja á dval-
arheimili aldraðra þar sem hún
kynntist mörgu góðu fólki og naut
mjög góðrar umönnunar.
Útför Kristínar fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
inni fram yfir tvítugt
en um 1938 fór hún í
húsmæðraskóla á
Laugalandi í Eyja-
firði. Eftir það fór
hún til Reykjavíkur í
leit að vinnu og vann
þar meðal annars í
Hampiðjunni, á
prjónastofu og
saumastofu.
Kristín giftist hinn
17. maí 1946 Ívari
Antonssyni, f. á Fjalli
í Kolbeinsdal 27. júní
1917, d. 14. febrúar
2002. Hann var sonur hjónanna
Sigurjónu Bjarnadóttur, f. 8. júní
1892, d. 4. janúar 1963, og Antons
Gunnlaugssonar, f. 1. september
1891, d. 15. maí 1971. Þau hjónin
bjuggu á Fjalli í Kolbeinsdal og
víðar og síðast á Sauðárkróki.
Börn Kristínar og Ívars eru: 1)
Sonur, f. andvana 11. september
1947, 2) Sigrún Sigurjóna, f. 17.
september 1948, hennar maður
var Björn Sigurður Ívarsson, f. 9.
janúar 1942, d. 26. maí 1996, dæt-
ur þeirra eru a) Kristín Sigþrúður,
f. 10. nóv 1968, maki Skúli Skúla-
son, þeirra börn eru Kolbrún Sif,
Sigurður Ívar og Anna Kristín, b)
Elsku amma, með söknuði kveð
ég þig og þakka þér fyrir samfylgd-
ina í gegnum árin. Það eru ekki all-
ir sem geta þakkað fyrir að hafa
kynnast ömmu sinni og afa eins vel
og við gerðum. Amma og afi á
Krók, eins og við kölluðum ykkur,
voru bæði svo gjafmild og góð við
okkur börnin. Við eigum svo ótal
margar góðar minningar um ykkur
og svo fallega muni eftir ykkur því
þið voruð svo dugleg í höndunum.
Ekki nóg með að prjónaðir væru
sokkar, vettlingar, húfur, saumuð
föt og rúmföt þá var saumað á
dúkkurnar okkar stelpnanna, látið
smíða dúkkurúm og saumuð sæng
og koddi ásamt rúmfötum sem
pössuðu nákvæmlega í rúmin. Eitt
sinn þegar pabbi og mamma voru í
siglingu pössuðuð þið afi okkur og
þá var nú drifið í að sauma glans-
galla á okkur og þannig stóðum við
systur á bryggjunni og tókum á
móti foreldrunum svo stoltar í nýj-
um heimagerðum fötum. Það var
ekkert síðra að fá föt sem amma
saumaði en það sem keypt var í
búð. Þú varst svo dugleg að finna
þér eitthvað til að dunda við og
þrátt fyrir að þú færir ekki víða var
eins og þér leiddist aldrei. Skiptist
bara á að sauma, prjóna eða vinna
aðra handavinnu, leggja kapal eða
grufla í bókunum þínum. Það voru
ófáir sem komu og fengu hjá þér
upplýsingar um ættfræði eða sögu
Skagafjarðar, svo ekki sé nú minnst
á hvað þú saumaðir mikið fyrir
aðra. Flestar minningar á ég um
þig eftir að ég kom í Fjölbraut. Þá
fékk ég að búa hjá ykkur afa og
kynntist ykkur enn betur en áður.
Það var nú meiri snjóaveturinn. Ég
náði ekki að moka tröppurnar áður
en ég fór í skólann en yfirleitt voru
þær hreinar og vel saltaðar þegar
ég kom heim. Það mátti ekki láta
póstinn vaða allan þennan snjó eða
detta í hálkunni. Seinna þegar ég
var komin á heimavistina snjóaði
mikið eina helgina. Ég ákvað því að
vera hjá ykkur og í rúman sólar-
hring vorum við rafmagnslaus. Það
mátti nú ekki við miklu því þeir
héldu ekki miklum hita veggirnir í
fallega húsinu ykkar. En þú varst
ekki ráðalaus. Náðir í gaseldavélina
og hitaðir okkur kakó. Síðan þegar
hún hélt ekki nægum hita var grip-
ið til Aladinlampans svokallaða. Það
var nú ekkert auðvelt að kveikja á
honum. Örfínn þráðurinn í grisjunni
mátti ekki við neinu en af öryggi
kveiktir þú á lampanum og þvílík
hlýja og birta sem af honum kom.
Þarna sátum við svo í ylnum af
lampanum og spiluðum. Þetta er
ein ævintýralegasta minning sem
ég á elsku amma.
Ég veit amma að þú ert komin til
afa og að hann tekur vel á móti þér.
Nú eruð þið sameinuð á ný og verð-
ið eins traust hvort öðru og þið vor-
uð alla tíð hérna megin. Megi góður
guð vera með ykkur.
Ingunn Berglind (Inga Lind).
Hún amma mín á Krók er látin,
langamma Stína eins og börnin mín
kölluðu hana.
Fyrsta skýra minning mín um
ömmu er þegar hún hélt á mér í
fanginu um miðja nótt, eftir að ég
hafði vaknað og grét eftir mömmu.
Amma ruggaði mér og raulaði, ef-
laust hefur það verið ein af uppá-
haldsvísunum hennar „Á ég ekki að
segja þér söguna af mér“. Amma
söng ávallt þessa vísu þegar hún
var að svæfa okkur barnabörnin, og
ég var alltaf jafn hissa á því að
amma sofnaði oftast á sama stað í
vísunni. Hún var með stálminni, og
mundi fjöldann allan af vísum og
ljóðum.
Það var svo notalegt síðast þegar
við fórum á Kambastíginn og hún
sat við eldhúsborðið með litla sokka
á prjónunum og raulaði. Svo komu
Kidda og Lilla við og allt var eins
og í fyrra þegar hún bjó heima. Ég
er svo þakklát fyrir þessa daga sem
við fengum.
Minningarnar hrannast upp,
minningar um samverustundir niðri
í saumaherbergi, þar sem þú saum-
aðir og lagaðir fjöldann allan af flík-
um, og við spjölluðum um allt milli
himins og jarðar. Í berjamó með
ykkur afa, þótt þú borðaðir aldrei
ber, þá fannst þér gaman að tína
þau. Heyskapinn uppá túni og þar
sem afi sló fyrir aðra. Ferðalögin
sem við fórum saman um landið.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Mig langar að þakka Lillu frænku
sem var henni ómetanleg aðstoð alla
tíð. Og starfsfólkinu á hjúkrunar-
heimilinu fyrir hversu yndisleg þau
voru við hana ömmu mína, hún naut
sín svo þar og þá mest í handavinn-
unni.
Hvíl í friði elsku amma mín. Ég
mun ávallt hafa þessa vísu í huga
sem var þér svo kær.
Trúðu á tvennt í heimi.
Tign sem æðsta ber.
Guð í alheims geimi.
Guð í sjálfum þér.
(Steingrímur Thorsteinsson)
Auður.
Elsku amma, takk fyrir öll árin
sem við fengum að njóta með þér.
Það eru ófá skiptin sem maður kom
ýmist til að vera og naut þá fróð-
leiks þíns og í seinni tíð í heimsókn
og fékk sér kleinur og pönnukökur
áður en haldið var í bæinn. Það eru
ákveðin forréttindi að hafa fengið að
hafa þig svona lengi hjá okkur, sér-
staklega fyrir öll barnabarnabörnin.
Minningarnar um þig eru ljóslif-
andi í öllu handbragði sem þú hefur
sent okkur, sokkapörunum og vett-
lingunum „langömmusokkunum“ og
„langömmuvettlingunum“ sem varð-
veittir eru eins og gullmolar. Okkur
langar með þessum orðum að
kveðja þig elsku amma.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Hafdís og fjölskylda.
Kristín Sigþrúður
Sigurjónsdóttir ✝ Björn Jónssonfæddist í
Reykjavík 23. ágúst
1958, hann lést 26.
júní síðastliðinn.
Foreldrar hans
eru Katrín S. Karls-
dóttir, fædd 1.7.
1932, og Jón Ólafs-
son málmiðn-
aðarmaður, f. 20.9.
1927, d. 30.11. 1992.
Systkini hans eru
Sigurbjörg Jóns-
dóttir, f. 21.11. 1951,
maki Jónas Guð-
mundsson, Ólafur Jónsson, f. 9.1.
1953, maki Kristjana Guðmunds-
dóttir, Karl Ómar Jónsson, f. 8.3.
1955, maki Margrét Gísladóttir,
Ragnhildur Jónsdóttir, f. 23.2.
1960, Steinvör Laufey Jónsdóttir,
fædd 1962, maki Terry Douglas.
Björn ólst upp í Reykjavík, á
Nesvegi 33 í vesturbænum, hjá
foreldrum sínum og systkinum.
Sem drengur fór hann í sveit á
sumrin að Súluvöllum í Vestur-
Húnavatnssýslu og
undi hann sér vel
þar við leik og störf.
Björn eignaðist
þrjár dætur og fjög-
ur barnabörn.
Dætur Björns eru
Linda Björg Björns-
dóttir, f. 5.12. 1978.
Dóttir hennar er
Cloey Anna Borg
Lindudóttir, f. 9.8.
2003. Móðir Lindu
er Anna Vilborg
Hallgrímsdóttir.
Berglind Ósk
Björnsdóttir, f. 28.4. 1981. Börn
hennar eru Emilía Ýr Jóhann-
esdóttir, f. 1.3. 2006, og Kristján
Freyr Jóhannesson, f. 11.9. 2007.
Móðir Berglindar er Harpa Nor-
dahl Arnardóttir. Birna Hólm
Björnsdóttir, f. 8.11. 1988. Sonur
hennar er Björn Ómar Úlfarsson,
f. 15.10. 2006. Móðir Birnu er
Járnbrá Guðríður Hilmarsdóttir.
Útför Björns Jónssonar var
gerð í kyrrþey.
Elsku góði Bjössi okkar. Það er
sárt að fá ekki að hafa þig lengur hjá
okkur elsku vinur og að hafa ekki ver-
ið til staðar þegar þú kvaddir. En
svona er lífið, allt á ferð og flugi því
miður. En það er huggun að vita að þú
áttir svo góða trú á annað líf og við
trúum að vel hafi verið tekið á móti
þér elsku vinur.
Við ólumst upp á Nesvegi 33 hjá
foreldrum okkar Jóni og Katrínu. Þú
varst þriðji yngstur af okkur sex
systkinum. Við áttum góða æsku þar
sem við ólumst upp í stórum systk-
inahópi og oft var margt um manninn
heima því vinir og vinkonur voru
mörg. Við gengum í Melaskóla og
Hagaskóla og áttum öll góðar minn-
ingar úr Vesturbænum. Þú varst allt-
af sætur Bjössi minn, grannur og há-
vaxinn, hugsaðir vel um að vera smart
og snyrtilegur. Þú fórst ungur að
vinna á verkstæðinu hjá pabba á
sumrin við ýmsar málmsmíðar. 15 ára
gamall eignaðist þú þitt fyrsta mót-
orhjól og ekki leið á löngu þar til þú
fékkst þér annað og stærra hjól. Og
svo kom bílprófið og þá voru það am-
erískir kaggar sem áttu hug þinn og
eignaðist þú nokkra á þessum árum,
enda hörkuduglegur og farinn að
vinna hjá Landhelgisgæslunni með
fínar tekjur. Stelpur sópuðust að ykk-
ur félögunum á þessum tíma enda
voruð þið allir myndarlegir vinirnir
og vinahópurinn stór og samheldinn.
Stelpurnar þínar þrjár og afabörn-
in þín fjögur voru alltaf ofarlega í
huga þér og það var svo margt og
mikið sem þig langaði til að gera fyrir
þær enda varstu mjög barngóður og
hændust öll börn mjög að þér.
Þegar þú varst u.þ.b. 25 ára varstu
allt í einu sviptur heilsunni og rifinn
inn í heim geðveiki með tilheyrandi
angist og einmanaleika sem er svo
sannarlega fylgifiskur þessa erfiða og
skelfilega sjúkdóms. Þessi sjúkdómur
fylgdi þér alla ævi, elsku Bjössi, og
voru það ömurlegir tímar þegar sjúk-
dómurinn blossaði upp og þurftir þú
oft að fara inn á spítala af þessum sök-
um í gegnum árin, þó ekki eins oft nú í
seinni tíð.
Foreldrar okkar, pabbi á meðan
hann lifði og mamma, stóðu alltaf þétt
við bakið á þér og þar áttir þú alltaf
stuðning vísan á nóttu sem degi. Þú
kynntist mörgum á lífsleið þinni hjá
Geðhjálp og Geysi. Fyrir nokkrum
árum kynntist þú svo elskunni þinni
henni Hrafnhildi Einarsdóttur og átti
hún alltaf stóran sess í hjarta þér og
var vinátta ykkar einlæg. Allir sem
þekktu þig muna þig sem góðan, gjaf-
mildan og myndarlegan mann og þú
varst svo sannarlega vinur vina þinna.
En elsku Bjössi okkar, í dag, 23.
ágúst, hefðir þú orðið fimmtugur en
nú erum það ekki við sem höldum þér
veislu eins og ráðgert hafði verið, en
við munum þó sannarlega vera með
hugann hjá þér elsku Bjössi. Við
þökkum þér samfylgdina, elsku vinur,
og mun minningin um þig ávallt lifa í
hjörtum okkar. Guð geymi þig.
Þín systir,
Ragnhildur.
Björn Jónsson
✝
Við færum öllum þakkir er sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför
TEITS BENEDIKTSSONAR
menntaskólakennara
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hrafnistu í
Reykjavík.
Sverrir Teitsson og aðstandendur.
✝
Þökkum innilega þeim sem sýndu okkur hlýhug og
samúð við andlát og útför eiginmanns míns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
GUNNSTEINS SÓLBERGS SIGURÐSSONAR,
Furulundi 25,
Akureyri.
Jórunn Inga Ellertsdóttir,
Þorsteinn Gunnsteinsson, Þórhildur Ólafsdóttir,
Þórunn Gunnsteinsdóttir, Smári Úlfarsson,
Ellert Gunnsteinsson, Kristrún Þ. Ríkharðsdóttir,
Gunnar Gunnsteinsson, Ragnheiður Stefánsdóttir,
afabörn og langafabarn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærs eiginmanns míns og
vinar, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
LÁRUSAR ARNARS KRISTINSSONAR,
fyrrverandi sjúkraflutninga- og
slökkviliðsmanns,
Hátúni 23,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild D á Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja og Sr. Sigfúsar B. Ingvasonar fyrir
einstaka umhyggju og vinarþel.
Kristín Rut Jóhannsdóttir,
Jóhann Kristinn Lárusson,Kolbrún Kristinsdóttir,
Hafsteinn Lárusson, Halla Benediktsdóttir,
Sigvaldi Arnar Lárusson, Berglind Kristjánsdóttir,
afa- og langafabörn.