Morgunblaðið - 12.10.2008, Qupperneq 40

40 SUNNUDAGUR 12. OKTÓBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Jón VíðirHallason var
fæddur á Skjögra-
stöðum í Valla-
hreppi 14. sept-
ember 1930.
Foreldrar hans
voru hjónin María
Einarsdóttir og
Halli Þorsteinsson.
Þau hjón eignuðust
3 syni, þá Sigstein,
Einar og Jón, sem
allir eru látnir. Á
Skjögrastöðum bjó
fjölskyldan til árs-
ins 1931, en þá brann bærinn.
Fluttu þau þá á Buðlungavelli
og byggðu þar og
bjuggu til ársins
1935 að þau fluttu
í Þingmúla. Á
næstu árum voru
þau m. a. í Víði-
vallagerði og
Strönd, en árið
1939 fluttu þau í
Sturluflöt og var
það framtíðarheim-
ili allt til ársins
1999 að þeir Jón
og Sigsteinn fluttu
í Egilsstaði, en þeir
voru þá einir á lífi.
Jón Víðir var jarðsunginn á
Valþjófsstað 2. október.
Það var vissulega óvænt frétt fyrir
mig eins og marga fleiri, er ég frétti
lát vinar míns Jóns Hallasonar, eins
og hann var enn hress og kátur. Ég
get þó glaðst hans vegna að fá að fara
svona hljóðlega og fljótt, nákvæm-
lega eins og hann hafði kosið, að vera
laus við legu á sjúkrahúsi og kannski
þjáningar. Enginn átti von á þessu
strax. Jón Halla var sá skemmtileg-
asti maður sem ég hef kynnst og er
þá mikið sagt, ég held að ég tali fyrir
munn margra. Það var gaman að
fylgjast með hvað hann náði vel til
allra sem hann umgekkst og ekki síst
barna og unglinga, það var þessi sér-
staka virðing sem hann bar fyrir öll-
um sem hafði þessi áhrif. Ég var svo
heppinn að kynnast Jóni mjög vel
fyrir nokkrum árum, en þá hjálpaði
hann mér við að breyta hlöðu í fjár-
hús. Frá þeim tíma var ég tíður gest-
ur hjá honum og drakk hjá honum
kaffi flesta morgna þegar ég færði
honum Moggann. Í raun fannst mér
dagurinn ekki getað byrjað almenni-
lega fyrr en því var lokið. Ég var ekki
einn um þessa morgunsopa hjá Jóni
því stundum voru komnir 3 og 4 áður
en morgunninn var allur, allir með
sama markmiðið að gantast við eld-
húsborðið. Í íbúð Jóns var spaugstofa
í öðru hverju herbergi og dugði varla
til. Í fyrsta skipti sem ég hitti Jón í
einstaklega góðu veðri uppi í Fljóts-
dal, eins og það getur best orðið þar,
sagði hann: „Þetta er nú meira voða
veðrið“ og brosti. Þetta er gott dæmi
um hans stíl. Jón Hallason var sem
sagt fæddur og uppalinn í íslenskri
sveit, og þróuðust mál þannig að
hann ílengdist þar og varð bóndi á
Flöt ásamt Sigsteini bróður sínum.
Frá árinu 1961 voru þeir bræður
skrifaðir fyrir búi. Fyrstu árin á Flöt
voru ekki dans á rósum, til að byrja
með var bústofn mjög lítill og hey-
skap þurfti að sækja langt frá bæ, því
kom það oft í hlut Jóns, sem var
yngstur þeirra bræðra, að annast
móður þeirra sem hafði fengið löm-
unarveiki og var bundin við hjólasól
frá miðjum aldri. Búið stækkaði
smátt og smátt og þótti mjög snoturt
í alla staði, því þar ríkti mikil snyrti-
mennska og frágangur allra mann-
virkja til fyrirmyndar. Á Flöt var sér-
stök gestrisni og oft margt um
manninn, ekki síst um göngur og allt
fjárrag, bæði haust og vor, því bær-
inn var nokkuð afskektur og ekki í al-
faraleið. Ekki má gleyma handtaki
þeirra bræðra sem var þétt og fast,
og voru kveðjurnar ekki bara bæ bæ
heldur kvöddu þeir iðulega innilega.
Jón var mjög handlaginn, einkum
góður smiður bæði á tré og járn. Þá
stundaði hann nokkuð smíðavinnu
bæði með búskapnum og síðar. Hann
aðstoðaði marga sveitunga sína ef
reka þurfti nagla einhverstaðar. Jón
var liðtækur í félagsmálum, einkum á
sínum yngri árum, hann var um tíma
í sveitarstjórn. Þá var hann virkur í
samkomuhaldi ýmiskonar eins og
þorrablótum og leiklist, hann gat
hermt eftir öllum körlum í sveitinni.
Ekki flíkaði hann þessum hæfileikum
sínum á nokkurn hátt,en kom þeim
mun oftar á óvart.
Við hjónin þökkum þér fyrir
ógleymanleg kynni. Við förum svo yf-
ir stöðuna eins og hún verður þegar
við hittumst næst, handan við hornið.
Far þú í friði kæri vinur.
Jón Björnsson.
Jón Víðir Hallason
✝
Hjartans þakkir færi ég þeim sem sýndu mér
samúð, vináttu og hlýhug vegna andláts og útfarar
ástkærs eiginmanns míns,
INDRIÐA PÁLS ÓLAFSSONAR,
Rjúpnasölum 12,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færi ég þeim á líknardeild
Landspítalans og prestinum sem þar er, einnig
Strætókórnum fyrir alla þá hjálp sem mér var veitt
við andlát hans.
Guð blessi ykkur öll.
Edda Guðrún Ármannsdóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
HJÖRDÍSAR ÓLADÓTTUR,
áður til heimilis að Engimýri 12,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks öldrunar- og
hjúkrunarheimilisins Hlíðar, Akureyri.
Óli G. Jóhannsson, Lilja Sigurðardóttir,
Edda Jóhannsdóttir, Þórhallur Bjarnason,
Örn Jóhannsson, Þórunn Haraldsdóttir,
Emilía Jóhannsdóttir, Eiður Guðmundsson,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Hjartans þakkir fyrir stuðning í veikindum og
samúð við andlát og útför eiginkonu minnar,
móður, dóttur og systur,
SALBJARGAR ÓSKARSDÓTTUR,
Hagamel 30,
Reykjavík,
sem lést miðvikudaginn 24. september.
Sérstaklega viljum við þakka hjúkrunarfræðingum
og læknum heimahlynningar Landspítalans.
Sverrir Harðarson,
Arnheiður Gróa Björnsdóttir,
Kristrún Sverrisdóttir,
Jóhanna Björnsdóttir,
Guðrún Hanna Óskarsdóttir,
Hörður Óskarsson,
Bryndís Óskarsdóttir.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og lang-
afa,
STEFÁNS EINARS STEFÁNSSONAR
rafverktaka,
Breiðabliki 3,
Neskaupstað.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Fjórðungs-
sjúkrahússins í Neskaupstað.
Ása Stefánsdóttir,
Bergþóra Stefánsdóttir, Elmar Halldórsson,
Guðný Stefánsdóttir,
Þuríður Stefánsdóttir, Björn Kristjánsson,
Aldís Stefánsdóttir, Rúnar Gunnarsson,
Þóra Stefanía Stefánsdóttir, Karl Gunnar Eggertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
FANNEYJAR SIGURBALDURSDÓTTUR
frá Ísafirði,
Asparfelli 2,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við öllu starfsfólki
deildar L- 5, Landspítalanum Landakoti.
Ásta Dóra Egilsdóttir, Jón Jóhann Jónsson,
Petrína Margrét Bergvinsdóttir,
Hulda Bergvinsdóttir, Gunnar Hallsson,
Jón Bergvinsson, Ingibjörg Viggósdóttir.
Það virðist vera svo
langt síðan þú kvaddir
okkur. Þú greindist
fyrir tæplega ári síðan
með krabbamein. Þú
hreifst okkur með í þann draum að
þú værir ekkert að fara frá okkur og
við trúðum því innilega þar til í lokin.
Þú fórst frá okkur í ágúst og síðan þá
hefur þetta verið allt í móðu fyrir
mér. Það líður ekki dagur án þess að
jég hugsi um þig, pabbi minn. Þú
hefðir orðið 48 ára í dag (11.10.).
Ingvi Jón Rafnsson
✝ Ingvi Jón Rafns-son fæddist í
Reykjavík 11. októ-
ber 1960. Hann lést
á líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
8. ágúst síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Fossvogs-
kirkju 21. ágúst.
Þegar við Dagur vor-
um yngri fórstu með
okkur til Vestmanna-
eyja í ævintýranlegan
leiðangur að veiða
lundapysjur. Þetta
voru einu dagarnir á
árinu sem ég mátti
vaka fram á nótt með
þér. Við fórum með
Herjólfi heim og
slepptum lundapysj-
unum þar um borð.
Eitt sinn gleymdum að
gefa þeim frelsi og
ákváðum að fara rétt
hjá Reykjarvíkurhöfn og kasta þeim
í sjóinn þar. Ekki leið á löngu þar til
að við sáum þær aftur á forsíðu DV.
Þá hafði önnur fjölskylda fundið
þær. Þetta var litla leyndarmálið
okkar. Alla tíð hefur mig dreymt um
að verða einsog þú þrátt fyrir langa
vinnudaga. Ég fékk draum minn
uppfylltan eitt kvöld þegar ég mátti
þjóna með þér til borðs á Pasta
Basta. Ég fékk meira að segja
svuntu og bakka og gekk stolt við
hlið þér það kvöld. Mér fannst ég svo
fullorðin þrátt fyrir að vera bara 7
ára gömul. Þú kunnir að elda heims-
ins besta mat. Ég þurfti aldrei að
fara út að borða, ég fór í staðinn til
mömmu og pabba að borða steikina
sem pabbi hafði lagað. Pabbi var
mikill næturbröltari og þegar allir
voru komnir djúpt í draumaheim var
hann á fótum með samloku sem hann
hafði gert úr kvöldmatnum. Sat hann
sæll með samlokuna í sófanum og
horfði á spennumynd sem hann hafði
leigt fyrr um daginn. Ég var ekki
lengi að koma mér niður til hans að
kvarta yfir svefnleysi. Ég reyndi að
vaka eins lengi með honum og ég gat
og endaði á að borða samlokuna með
honum. Samband okkar hefur verið
á alla vegu. Í lokin kom ég daglega í
heimsókn ef ekki oftar. Það nægði
honum að sitja með mér og við horfð-
um á mynd saman. Alltaf varð hann
jafn hissa þegar ég fór. Ég sagði
honum að ég myndi koma á morgun
og hinn og hinn. Ég hugsaði að ég
gæti alltaf komið aftur en það
breyttist á augabragði. Ég hef alltaf
verið mikil pabbastelpa og ég sakna
hans ógurlega mikið. Hann var hetj-
an mín og pabbi minn. Ég elska þig.
Þín dóttir,
María Ósk Ingvadóttir.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Minningargreinar
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
ELÍSABET HLÍN AXELSDÓTTIR,
húsmóðir,
Brekkuvegi 7,
Seyðisfirði,
andaðist á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar, föstudaginn
10. október.
Útförin auglýst síðar.
Ólafur Marel Ólafsson,
Theodóra Ólafsdóttir, Adolf Guðmundsson,
María Vigdís Ólafsdóttir,
Hrönn Ólafsdóttir, Guðjón Harðarson,
barnabörn og barnabarnabörn.