Skinfaxi - 01.03.1926, Qupperneq 21

SKINFAXI
21
llrðmn vér að glíina þarna á^segldúk, sem Var breidd-
ur ot'an á sandmölina, þótti oss ilt að glíma á því. Eft-
ir sýninguna var oss haldið gildi. Minnist eg þaðan
margra hlýrra orða, sem féllu í garð íslendinga.
Úr Haugasundi fórum vér kl. 12 um nóttina með
skipi áleiðis til Björgvinjar.
Eins og gefur að skilja, fórum vér eftir fastri áætl-
un og var hún samin að mestu eftir kapt. Edv. Os, rit-
ara í „Norges Ungdomslag“. — pegar vér komum til
Björgvinjar, beið þar á bryggjunni Skásheim, Hirth og
koná hans til þess að greiða götu vora sem liest.
Nii mátti ekkert tefja; vér urðum að fara undir eins
með lestinni austur til Yoss. Að sjálfsögðu fylgdu kunn-
ingjarnir oss á stöðina. Yér höfðum varla næði til þess
að kveðja. Merkið var gefið og að vörmft spori þaul
eimtröllið áfram másandi og blásandi. Vér reyndum
að hagræða oss sem best í vögnunum, en nokkuð var
þröngt. pað þurftu vist fleiri en vér að ferðast með
lestinni þennan dag. Yér styttum oss stundir með því
að horfa lit um vagngluggana. Alt var sem á fleygi-
ferð. Hús og tré, ásar og drög komu og hurfu.
Alt í einu stakk lestin sér inn í einn ásinn, sem lá á
vegi hennar. pað dimdi i klefunum og kolareykinn
lagði inn, því við vorum ekki nógu fljótir að loka glugg-
iinum. En til allrar hamingju birti bráðlega. Yér vor-
um komnir í gegnum ásinn. pannig eru mörg jarðgöng
á Björgvinjarbrautinni.
pegar til Voss kom, gengum við Jón þegar til lýðhá-
skólans, á fund Lars Eskelands; er hann bróðir Sewn-
ins Eskelands á Stord. Við þektum Eskeland frá fyrri
líð, þvi að við höfðum báðir verið á skólanum bjá hon-
um. Hann kom brosandi í móti okkur og bauð okkur
velkomna. Eskeland er stofnandi lýðháskólans í Voss.
Með hæfileikum sínum, atorku og elju hefir honum
lekisl að gera þennan skóla að hinum áhrifamesta lýð-
skóla Noregs.