Skinfaxi - 01.11.1927, Qupperneq 17

SKINFAXI
145
en í'lest frumsmíð stendur til bóta, og' ætlast eg ekki
til að það standi alt óbreytt, sem eg liefi nú sett fram,
ef það rekur sig á, þegar farið er að reyna það nánar.
Aftur vona eg að þeir, sem verða gallanna varir, reyni
til að lagfæra þá. En verði búningurinn tekinn upp al-
ment, þá líður ekki á löngu áður en mvndast einskon-
ar „tíska“ í þessu sem öðru. Svo er t. d. um peysufötin,
stundum er það siður að hafa brot í húfunni, stundum
ekki, eins er peysan ekki altaf jafnflegin, pilsið ekki
jafnsitt o. s. frv., og ganga allar þessar „móð“-hreyting-
ar yfir. Einn liöfuðkostur við þennan búning er sá, að
saumurinn á honum er svo auðveldur, að liver lag-
tæk stúlka getur saumað hann. Munu þvi fæstir þurfa
að sækja það til klæðskeranna, enda er þeim sumum
illa við hreyfingu þessa.
peir, sem vilja korna sér upp litklæðum, og vantar
einhverjar upplýsingar, geri svo vel að skrifa ritstjóra
þessa blaðs. Hefir liann lofað að bregðast vel við. Eins
er hægt að fá snið og uppdrætti senda ef menn vilja.
Sömuleiðis skal eg fúslega gefa þær upplýsingar, sem
eg get, ef menn snúa sér til min viðvíkjandi litklæð-
unum.
Tryggvi Magnússon,
(Njarðargötu 35, Reykjavik).
Litklæðagerð
— og vikivakar. —
Við undirritaðir viljum nota tækifærið og fylgja úr
hlaði liinni ágætu og itarlegu ritgerð Tryggva lista-
manns Magnússonar með nokkrum orðum, er snerta
inálið sjálft og ná til allra ungmennafélaga.