Skinfaxi - 01.01.1931, Blaðsíða 16

16
SKINFAXI
slilllu liugir fólksins sjálfs í minningum og meðvitund
um það menningarlíf, sem hér hefir verið lifað og
hér á að lifa, fullvissar mig um, að framtíðar-æska
íslenzku þjóðarinnar verður fundvis á J)au sönni gildi
sem oilu þvi, liversu yndislegt það var, að vera ungur
íslendingur á öndverðri 20. öld.
Guðbrandur Magnússon.
Rastir.
25 ára minning.
Rastir myndast á vega-
mótum langra stranda, út frá
yztu andnesjum, við sam-
streými margra smærri
strauma langar leiðir um
voga og vikur og innsævi.
Stefna þeir allir að hinu
sama marki, hinni reginefldu
meginröst, er sker sig gegn-
um lognsævi og ládeyðu,
vekur líf og lireyfingu og
dregur að sér um víða vegu.
Röstin er kvist af hinni
voldugu slagæð úthafsins á
heimleið til hjarta þess, er liana sendi í eilífa útrás
og óstöðvandi.
Rastir þjóðlífsins myndast á tímamótum, þá er ó-
teljandi straumar liafa um langt skcið beinzt að einu
og sama marki og renna að lokum saman í volduga
röst í „fyllingu tímans“.