Skinfaxi - 01.01.1931, Blaðsíða 32

32
SKINFAXI
ast meira að segja ekki um, að hún þoli bæði raf-
Ijós og' útvarp í viðhót. „Óáran í mannfólkinu“ fær
ein unnið henni tjón.
Flóttinn úr sveitunum er ekki flótti frá sveitamenn-
ingunni til annarrar betri — malarmenningar. Að því
levti, sem um flótta er að ræða, er liann frá einangr-
un og erfiðum lífskjörum. Getur verið, að sveitirn-
ar liafi „sáralítið haft að hjóða“ af ýmsum gæðum,
en þær liafa þó alltaf getað og geta enn boðið það,
sem „ungu og framgjörnu fólki“ er fyrir mestu: veg-
leg og óþrjótandi verkefni.
Viðreisn sveitanna er hafin, segir þú, og mér virð-
ist liggja á bak við, að liklega sé „þjóðlegum“ ung-
mennafélögum ekkert um þá viðreisn, með öðrum
búnaðarháttum en áður tíðkuðust og hreyttri menn-
ingu. En hefirðu athugað, hvern þátt ungmennafé-
lagar eiga í þessari viðreisn? Margir vinna vel að
lienni að vísu, en eg vona þú teljir ekki síztan hlut
þingmanns ykkar Strandamanna. Tryggvi Þórlialls-
son er einn af þjóðlegu ungmennafélögunum, jafnvel
meðal þeirra þjóðlegustu, og sannar það, að ])jóð-
leg stefna og nútiðar landbúnaður rekast ekki á.
Eg gæti nefnt heilan hóp ágætra ungmennafélaga,
sem standa mjög framarlega í harátlu fyrir viðreisn
sveitanna. Eg veit ekki betur, en þeir vinni allir á
])jóðlegum grundvelli og í trú á sífrjóa íslenzka sveita-
menningu. En þeir vita muninn á þjóðlegri kyrrstöðu
og þjóðlegri þróun — vita, að liið fyrra er skaðlegt,
menningarlaust; hið síðara liollt og skilvrði til menn-
ingar.
Eg get ekki svarað fyrir einstaka ungmennafélaga.
Vel gelur verið, að einhverir þeirra misskilji þjóð-
ernislega köllun sina og lialdi, að „hara ef lúsin ís-
lenzk er, er þér bitið sómi“. En eg þykist liafa um-
boð og vald til að mæla fyrir munn félagsheildar-
innar: U. M. F. skilja, vita og vinna i samræmi við