Skinfaxi - 01.01.1931, Blaðsíða 6

6
SKINFAXI
Honum má þakka framar öllum öðrum félagsskap, að
við fengum íslenzkan fána viðurkenndan eins fljótt
og varð, sem og sjálfstæði þjóðarinnar, eins og það
er. Þetta l)vorltveggja hefði vafalaust ekki komizt í
það liorf, sem raun er á orðin, ef ekki liefði við notið
áhrifa ungmennafélaganna. Ungmennafélögin umskö])-
uðu liugi unglinganna og bjuggu um sjálfstæðistil-
finninguna í brjóstum þeirra, vöktu þannig og glæddu
sjálfstæðis meðvitundina i hugum islenzkrar alþýðu,
þar til sjálfstæðis óskin og krafan kom svo kröflug-
lega fram hjá alþjóð, að um munaði. Að við höfum
fengið fána og stjórnarfarslegt sjálfsforræði, getum
við ókeiknir þakkað frumhugsjónum ungmennafélags-
skaparins.
Þó að fsland hafi nú meira sjálfstæði en við liöf-
um haft öldum saman, þá hafa ungmennafélögin enn
jafn mikið og vandasamt starf með höndum, eftir sem
áður, þar sem er viðhald og efling sjálfstæðisins á öll-
um sviðum í íslenzkum anda. Það þarf að lialda akr-
inum plægðum, ef ekki á að fyllast af illgresi. Ennþá
erum við almennt ekki orðnir nægilega íslenzkir i anda
né atferli. Ennþá vantar mikið á, að almenningur sé
lireinir, sannir þjóðernissinnar. Við verðum það aldrei,
fyr en við lærum að gleyma eigingirninni, og lærum
af eigin hvötum að leggja allt í sölurnar fyrir þjóðar-
lieildina. Við verðum að læra að elska og treysta í'ull-
komlega ])VÍ, sem íslenzlct er. Verða okkur sjálfum
nógir á öllum sviðum. Vernda það, sem íslenzkt <_r,
mót útlendum áhrifum.
Eins og það var upphafsstarf þessa félagsskapar. að
herjast fyrir íslenzku sjálfstæði, þá er framhaldsstarfið
enn það sama, að auknu þvi erfiði, sem það tckur, að
slanda á móti erlendum áhrifum, því léttari og tiðari
sem sambönd og samgöngur gerast við útlönd.
Ungmennafélögin verða að vera blágrýtishellur þær,
sem brimsjóar framandi siðleysis og svívirðinga brotna