Skinfaxi - 01.05.1931, Blaðsíða 7

SKINFAXI
107
ekki nærri öll, tilheyrendur mínir. Samt ætla eg nú að
leyfa mér að leggja ykkur nolckur lieilræði, sem mér
liafa gefizt vel i lífinu; eg vona þið virðið mér allt á
betra veg.
Eg ætla þá fyrst af öllu að ráðleggja ykkur að reyna
að vera sem oftast glöð, taka lífið létt, en þó með al-
vöru, vera kurteis i allri framkomu, en þó djörf, jafn-
alúðleg við alla; vera árrisul og slóra ekki á kveldin,
skilsöm i öllum viðskiftum, hversu lítið sem er, helst
að borga fyrir gjalddaga, ef þið fáið fé að láni, en yfir
höfuð að forðast allar lántökur, sem mögulegt er að
komast hjá, fara enn þá varlegar með lánað fé en ykk-
ar eigið, varast alla evðslusemi, brúka ekki óþarfa
glingur og varast alla óreglu í lífinu, einkum vín-
nautn, því að svo mun reynast, að vínnautnin getur
haft flestar nautnir og óreglu i eftirdragi.
Mig langar til að minnast á eitt enn, sem ungmenn-
um kemur mikið við, en þori það varla; það er miklu
verra en að ganga glerhálan ís, litið betra en að vaða
eld. Mig vantar tárlireinar hýalínshendur til að skrifa
orðin og ungt og lireint hjarta til að velja þau. Þið
vilið nú hvað eg meina, áður en eg nefni það, livað mig
langar til að tala um — og ekki siður, þar sem það er
á sumardaginn fyrsta. —- „Vorið góða, grænt og lilýtt“
—■ æska, ást, æskuástir hefi eg líklega ætlað að segja,
gróðurnálar, vorgróður. Hefi eg ekki sagt, að honum
væri hætta við kali og að hann þyldi illa eða ekki vor-
liretin. Eg lield, að vandfarnast sé með þessar gróður-
nálar af öllum gróðri, en hann verða þeir sjálfir að
varðveita, sem hlut eiga að máli; aðrir geta vart baft
afsldfti af honum. Og að mínu áliti er þetta helgasta
eign livers manns, enda er svo vandfarið með liana,
að fáum, sem annars eignast hana, tekst að komast
með liana óbrotna gegnum vorliret lífsins. En aftur á
móti: heppnist vel með fyrsta gróður ástarinnar, þá er
það mikið happ í lifi hvers manns. — Hver maður á