Skinfaxi - 01.05.1931, Blaðsíða 17

SKINFAXI
117
að Þjóðskjalasafnið fengi afrit af bókinni, en yrði
auðvitað að kosta það.
Með þessu lagi yrði þá ein sveitarsaga rituð á 5 eða
6 árum. Að þeim tíma liðnum skal kjósa nýja nefnd,
eða endurkjósa þá sömu, er þegar bj'rjaði að safna
drögum í næstu sögubók. Þannig yrði haldið áfram
koll af kolli, þangað til annað fyri'rkomulag þætti
hentara.
Fyrstu sveitasöguna liefi eg hugsað mér aðallega í
tveim köflum, þannig, að fyrri kaflinn vrði náttúru-
lýsing sveitarinnar t. d. landslag', gróður, dýralíf, veð-
urátta o. s. frv. En vel mætti fella þenna kafla, að
mestu eða öllu leyti, úr næstu sögu. Annars vrði aðal-
efni sögunnar það, sem nú skal greina:
Sagt frá hæjum (húsaskipun og hyggingarefni),
útihúsum, túnum, engjum, lieimilisfólki, fólksfjölda i
sveitinni, æfi einstakra manna, atvinnu, vinnubrögð-
um, fyrirtækjum, félagsskap, verzlun, sveitastjórn,
menntun, viðhurðum, þjóðsögum, sögnum, skáldskap
o. fl., o. fl. Efnið ætti að klæða sem mest í söguleg-
an húning, en gera það ekki að þurrum lýsingum.
Vel ritfær alþýðumaður ætti helzt að skrifa sveita-
söguna, væri liann jafnframt vel kunnur liögum sveit-
arhúa.
Varla þarf að taka fram, að sveitasögur, sem hér
er hent á að yrðu ritaðar, gætu orðið eftirkomend-
unum ótæmandi fræðslulind. Það mundi nú teljast
góður fengur, ef til væru slik rit frá fyrri öldum,
úr hverri sveit á landinu.
Guðin. Dcivíðsson.