Skinfaxi - 01.10.1932, Blaðsíða 11

SKINFAXl
135
stúdenta í Kaupmannahöfn, vildi maður skyggnast í
framtíð íslands.
Á þessum mörkum urðu ungmennafélögin til. Þau
eru einskonar trúarjátning samtíðarinnar á manndóm,.
sem þjóðin búi vfir, og jafnframt trú á náttúrugæði
landsins. Þau treysta því, að hér geti þjóð, þótt fámenn
sé, lifað menningarlífi og varðveitt þjóðerni sitt og.
frelsi.
En jafnliliða kemur sá skilningur fram, að svo bezt
megi þetta verða, að sérhver einstaklingur efli sem
bezt þroska sinn — andlega og líkamlega.
Og þcssi skilningur lýsti sér í starfsliáttum Ung-
mennafélaganna.
Þau lögðu stund á bvorutveggja, likamlega og and-
lega atgjörvi.
Á fundum félaganna voru rökræður og kappræður
um bin margvíslegustu viðfangsefni til þess fallin, að
vekja skilning manna; æskufólldð kom þar fram með
umbótabugmyndir sínar og áhugamál. Blöð voru rituð
af félagsmönnum og lesin á félagsfundum.
Söngur var um liönd hafður á öllum fundum og
auk þess æfður undir stjórn söngfróðra manna.
Þá skipuðust fjölmennari félögin i flokka eftir
áliugaefnum. í Ungmennafélagi Reykjavíkur, til dæm-
is, voru tveir málfundaflokkar samtimis, taflflokkur,
söngflokkur, leikl'imiflokkur, ghmuflokkur, skíða-
flokkur, sundflokkur og samlestrar- og upplestrar-
flokkur. Skemmtiferðir voru farnar og skemmtanir
félaganna yfirleitt með þjóðlegum blæ.
Af verklegum umbótum voru samkomubúsbygging-
ar, og j)á oft í félagi við sveitafélög, algengustu fram-
kvæmdir, þá sundlaugar, trjáplöntun og algengt var,
að Ungmennafélagar i sveitum beittust fyrir hjálp við
heyskap, þegar veikindi steðjuðu að fátækum heimil-
um um sláttinn.
Um stærri framkvæmdir einstakra Ungmennafélaga